Γράφει η ΛΙΑΝΑ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
-«Το Κατάρ κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές του λαού μας»
-«Το Κατάρ στάθηκε δίπλα μας πάντα στις οικονομικές επιθέσεις που δεχθήκαμε»
-«Η ασφάλεια του Κατάρ είναι για εμάς ίδια με την ασφάλεια της χώρας μας»
Μια από τις συμφωνίες αφορά την αμυντική συνεργασία των δυο χωρών. Από τα στοιχεία που έγιναν γνωστά το Κατάρ θα παραχωρήσει 36 αεροσκάφη Rafale στην τουρκική Αεροπορία .
Κατά τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου τα αεροσκάφη θα πετούν στο Αιγαίο έναντι των ελληνικών. Βέβαια, η Γαλλία όταν έδινε τα αεροσκάφη στο Κατάρ θα έθετε κάποιες προϋποθέσεις που πρέπει να διευκρινιστούν. Εάν δηλαδή το Κατάρ έχει το δικαίωμα να παραχωρήσει σε άλλη χώρα τα αεροσκάφη της και αν ναι με ποιες προϋποθέσεις.Όπως είναι γνωστό ο Γάλλος Πρόεδρος έχει άριστες σχέσεις με το Κατάρ, όλο τον αραβικό κόσμο και κάκιστες με τον Ερντογάν…
Τα ίδια δημοσιεύματα υποστηρίζουν ότι το Κατάρ θα αναθέσει την ασφάλεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου στους Τούρκους Αστυνομικούς. Ο Πρόεδρος Κλίντον έλεγε ότι το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της Τουρκίας (λόγω του χαμηλού κόστους και όχι βέβαια της ποιότητας) είναι οι φαντάροι της. Τώρα προστίθεται σε αυτούς και οι Αστυνομικοί της.
Από τις πληροφορίες που διαρρέουν σιγά σιγά διαπιστώνει κανείς ότι οι συμφωνίες αυτές είναι κυρίως οικονομικού χαρακτήρα με επαχθείς όρους για την Άγκυρα. Για παράδειγμα ο δημοσιογράφος Σερέφ Ογουζ αποκάλυψε ότι στη συμφωνία swap μεταξύ Κατάρ –Τουρκίας η αξία του δολαρίου ορίστηκε σε 22 λίρες ….
Αλλά και ο υπουργός εξωτερικών του Κατάρ ξεκαθάρισε ότι η υποτίμηση της λίρας προκαλεί ενδιαφέρον για εξαγορά επιχειρήσεων, εργοστασίων και ακινήτων σε τιμές ευκαιρίας.
Οι «αδελφοί» Καταριανοί κυνηγούν κελεπούρια και συνεχίζουν να συνεργάζονται με την Exxon Mobile στο οικόπεδο 5 της Κυπριακής ΑΟΖ. Βέβαια για το θέμα αυτό ο σουλτάνος και τα φερέφωνα του ποιούν τη νήσσα, κοινώς την πάπια.
Από «Μικρή Αμερική» πάνε για «Μικρή Κίνα»
Ο πρώτος πολιτικός που υποσχέθηκε στον τουρκικό λαό ότι η χώρα τους θα γίνει «μικρή Αμερική» , ήταν ο Νιχάτ Ερίμ (1912-1980) του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος το 1949. Στη συνέχεια το όραμα αυτό το επανέλαβε ο Τζελάλ Μπαγιάρ και ο Μεντερές . Και τα δυο μεγάλα κόμματα Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό φιλοδοξούσαν να εκσυγχρονίσουν τη χώρα και να την μετατρέψουν σε μικρή Αμερική.
Η πολιτική αυτή συνεχίστηκε ακόμα και την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης του Ερντογάν. Έτρεφε και αυτός την ελπίδα να εντάξει τη χώρα του στην ευρωπαϊκή οικογένεια, με τους δικούς του όρους και τις δικές του προϋποθέσεις. Υποσχέθηκε στους πολίτες ελεύθερη διακίνηση στην Ευρώπη, αλλά όπως λέει ο Γιλμάς Οζντίλ το μόνο που κατάφερε είναι η είσοδος των Τούρκων πολιτών χωρίς βίζα στην Αγκόλα.
Πριν λίγες μέρες ο λαλίστατος σουλτάνος είπε:«Με την αύξηση της παραγωγής μας θα προσελκύσουμε ξένους επενδυτές. Η Κίνα μεγάλωσε με αυτό τον τρόπο. Εμείς έχουμε περισσότερες ευκαιρίες από εκείνους. Βρισκόμαστε εγγύτερα στην Αγορά(…) Η Κίνα μεγάλωσε με το νεανικό πληθυσμό της και τη βιομηχανική παραγωγή της. Κι εμείς θα αυξήσουμε την παραγωγή μας με το νεανικό πληθυσμό μας και όχι με τη μείωση των επιτοκίων».
Με άλλα λόγια θέλει να δουλεύουν με μισθούς πείνας τα εκατομμύρια προσφύγων και οι νέοι που ζουν στις υποβαθμισμένες περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, δηλαδή οι Κούρδοι.
Αρκετοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι οι υποδομές της Τουρκίας δεν είναι ίδιες με της Κίνας, οπότε θα αποτύχει και αυτό το μοντέλο.
Το βασικό πρόβλημα της αποτυχίας του εκσυγχρονισμού της Τουρκίας βάσει των δυτικών προτύπων είναι δομικό και χρονολογείται από την εποχή της ίδρυσης της Δημοκρατίας . Όπως επισημαίνει ο έγκριτος καθηγητής Τανέρ Ακτσάμ «εξετάζουμε την περίοδο εκείνη μέσα στα πλαίσια της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας και δεν μπορούμε να δούμε ότι οι σπόροι των σημερινών προβλημάτων καλλιεργήθηκαν τότε. Η περίοδος εκείνη πρέπει να εξεταστεί και από τις αρχές της ισότητας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου».
Χαρακτηρίζει το άρθρο του σαν μανιφέστο και κάνει σημαντικές επισημάνσεις. Το βασικό πρόβλημα της χώρας , κατά την άποψη του, είναι οι ανισότητα. Μερίδες της κοινωνίας δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τις άλλες. Οι Κούρδοι, οι Αλεβήδες, οι Χριστιανοί, οι Εβραίοι δεν είναι ισότιμοι πολίτες.
Εάν δεν επιτευχθεί η ισονομία, ισοπολιτεία, εάν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι διακρίσεις εθνικής, θρησκευτικής καταγωγής, δεν θα επικρατήσει ποτέ η δημοκρατία και η Τουρκία δεν θα γίνει ποτέ δυτική . Θα παραμείνει μια τριτοκοσμική χώρα που θα παραπαίει μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Πρόσφατα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κιλιτσντάρογλου δήλωσε ότι έφτασε η εποχή του helallesme . Η λέξη σημαίνει αποχαιρετισμό. Κάθε Μουσουλμάνος πολίτης πριν αποχωρήσει από τη ζωή πρέπει να ζητήσει άφεση αμαρτιών , να ζητήσει συγνώμη για τα κακά που έκανε. Είναι ένας απαράβατος θρησκευτικός όρος.
Πολλοί αναρωτιούνται τι εννοεί ο Κιλιτστνάρογλου και εύχονται να συμφιλιωθεί επιτέλους η κοινωνία με τον άλλον, τον διαφορετικό. Η συμφιλίωση με το χθες θα αποτρέψει την επανάληψη των αιματοχυσιών και των ίδιων σφαλμάτων.
Η συμφιλίωση αυτή είναι οδυνηρή και πιθανότατα ανέφικτη. Γιατί η εξουσία χρειάζεται ένα μόνιμο εχθρό για να χειραγωγεί τις μάζες. Υπάρχουν βέβαια και πνευματικοί άνθρωποι που αποδέχονται τα λάθη που διέπραξαν οι πρόγονοι τους και μάλιστα γράφουν βιβλία και τα κάνουν ταινίες για να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους που διδάσκονται την Ιστορία μόνο μέσο από της μικρής οθόνης.
Στις ταινίες «Το περιδέραιο της Σαλκίμ Χανίμ» που εκτυλίσσετε την περίοδο της αρπαγής των περιουσιών των Χριστιανών και Εβραίων με το βαρλίκι, καθώς και τις Πληγές του Φθινοπώρου που ζωντανεύει το Πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, προστέθηκε μια νέα με τίτλο The Club . Η ταινία προβάλλεται στο Netflix και περιγράφει τις πιέσεις που ασκήθηκαν στους Εβραίους και κατ επέκταση στους Έλληνες και Αρμένιους της Κωνσταντινούπολης. Στον πρώτο κύκλο της ταινίας εντυπωσιάζει ο τρόπος με τον οποίο καλλιεργήθηκε η «εθνική συνείδηση» και τα μέσα με τα οποία καταπιέστηκαν οι Μειονότητες.
Αξίζει να την δουν όσοι δεν ξέρουν τι υπέφεραν οι Μειονότητες . Ναι, κύριε Κιλιτσντάρογλου ήρθε η ώρα της συγνώμης, αν φυσικά αυτό εννοείται….
_________________________
Αναρτήθηκε στην Efenpress από τον Μιχάλη Τσολάκη
