1.10.21

Η Μελίνα, τα Γλυπτά του Παρθενώνα και η Ουνέσκο

 

Είναι η πρώτη φορά που η Ουνέσκο ψηφίζει ομόφωνα ένα αυστηρό κείμενο με την μορφή απόφασης η οποία αφορά συγκεκριμένα στην ξεκάθαρη στήριξη του αγώνα της ελληνικής πλευράς για τον επαναπατρισμό των Γλυπτών.





Σήμερα θα αρχίσω με μια απόφαση σταθμό για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μια απόφαση της Ουνέσκο με την οποία καλεί επιτακτικά, αυτή την φορά, τη βρετανική πλευρά να αναθεωρήσει τη στάση της σχετικά με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, που, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, τα διεκδικεί νόμιμα. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που η Ουνέσκο ψηφίζει ομόφωνα ένα αυστηρό κείμενο με την μορφή απόφασης η οποία αφορά συγκεκριμένα στην ξεκάθαρη στήριξη του αγώνα της ελληνικής πλευράς για τον επαναπατρισμό των Γλυπτών. Στο κείμενο της απόφασης της Ουνέσκο εκφράζεται επίσης η ανησυχία της για το γεγονός ότι η Duveen Gallery, στο Βρετανικό Μουσείο, όπου εκτίθενται τα Γλυπτά του Παρθενώνα, είναι κλειστή για το κοινό, εξαιτίας των επιβεβλημένων εργασιών αποκατάστασης των φθορών της.

Να σημειώσω εδώ ότι το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών περιλαμβάνεται συνεχώς στις αποφάσεις της Ουνέσκο πάντοτε όμως ως σύσταση από το 1984, όταν τέθηκε για πρώτη φορά από τη Μελίνα Μερκούρη. Δεν είχε ωστόσο υπάρξει στο παρελθόν απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής που να εντοπίζει αυστηρά στο συγκεκριμένο θέμα το οποίο θέτει πλέον ως διακυβερνητικό και να καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να αναθεωρήσει εκφράζοντας, με αυτόν τον τρόπο, την δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι η επίλυση του ζητήματος εκκρεμεί εδώ και τόσα χρόνια. 
Εδώ θέλω να υπενθυμίσω τα λόγια της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη λίγο πριν πεθάνει:
 «Ελπίζω να δω τα μάρμαρα πίσω στην Αθήνα, προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα εγώ θα ξαναγεννηθώ».