Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Στη Λατινική Αμερική μας λένε ότι βρίσκεται τώρα το επίκεντρο της πανδημίας. Οι ειδήσεις, όμως, από εκεί φθάνουν με την μορφή πλημμυρίδας όταν πρόκειται για την Βραζιλία και με το σταγονόμετρο όταν πρόκειται για τους «συντρόφους» του Ισημερινού, της Κούβας, του Μεξικού, της Βενεζουέλας, της Νικαράγουας. H προπαγάνδα διάλεξε στρατόπεδο και στην περίπτωση του κορωνοϊού…
Κοινά τα χαρακτηριστικά στις πολύπαθες χώρες: Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε ακραία φτώχεια, σοβαρές ελλείψεις ακόμη και σε καθαρό νερό και καθεστώτα που στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο. Είναι απλώς… λατινοαμερικάνικα. Ακροδεξιοί, τσαβίστες, περονίστες δεκαετίες τώρα δίνουν τη μάχη της εξουσίας.
Ωστόσο, με βάση την αρχή της επιλεκτικής ενημέρωσης τα αυτοαποκαλούμενα «επαναστατικά» καθεστώτα μαγειρεύουν τους αριθμούς και στον υπόλοιπο κόσμο έχει μπει σιγαστήρας.
Η υπόθεση έχει και μια «ελληνική» πτυχή. Η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ έγκειται στο γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία, σταθερά ταγμένη στο στρατόπεδο της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, δεν αισθάνθηκε ποτέ ότι έχει κάποια ιδεολογική συγγένεια με οποιοδήποτε από αυτά τα καθεστώτα. Και ποτέ και σε κανέναν δεν έστειλε θριαμβικά και συντροφικά τηλεγραφήματα συγχαρητηρίων.
Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που συστηματικά βλέπει μια σειρά από δικτάτορες ως «συντρόφους που θα αλλάξουν τη μοίρα του λαού τους και του κόσμου».
Ισημερινός: Ο Λένιν και οι άταφοι νεκροί
Οι νεκροί παραμένουν μέσα στα σπίτια από δύο ως επτά ημέρες και όταν ουδείς εμφανίζεται για να τους παραλάβει, οι συγγενείς συχνά αναγκάζονται να τους βγάλουν στους δρόμους για να αποφύγουν τον κίνδυνο μολύνσεων και τη δυσοσμία. Υπήρξαν μέρες που τα συνεργεία απομάκρυναν από τα σπίτια ακόμη και 700 νεκρούς. Για μέρες κυκλοφορούσαν βίντεο με νεκρούς εγκαταλελειμμένους στους δρόμους και τα πάρκα της Γουαγιακίλ, της περισσότερο χτυπημένης από τον κορονοϊό πόλης και οικονομικού κέντρου της χώρας.
Με (επίσημα καταγεγραμμένους) 3.486 νεκρούς επί πληθυσμού 17 εκατομμυρίων ψυχών, ο Ισημερινός ζει δραματικές στιγμές. Στις φυλακές οι κρατούμενοι κατασκευάζουν φέρετρα και πολλοί είναι εκείνοι που καταφεύγουν σε αυτοσχέδιες κατασκευές ή στην βοήθεια των ενοριών τους, μεταφέροντας τα φέρετρα στα σπίτια τους και από εκεί στα νεκροταφεία, χωρίς να ασχολείται κανείς.
Άνθρωποι που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση χάνουν τη ζωή τους, καθώς υποχρεώνονται να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να πεθάνουν εκεί αν παρουσιάζουν και το παραμικρό συνάχι, καθώς δεν έχει ληφθεί μέριμνα για την δική τους περίπτωση.
Η χώρα συγκλονίζεται από τις διαδηλώσεις, καθώς οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι και με το φάσμα της πείνας. Διαδηλώνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι των οποίων αποφασίστηκε η περικοπή των μισθών. Διαδηλώνουν και όσοι εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα, όπου επίσημα έχει ανακοινωθεί απώλεια 150.000 θέσεων εργασίας.
«Αν δεν μας σκοτώσει ο κορονοϊός, θα μας σκοτώσει η κυβέρνηση», φωνάζουν οι διαδηλωτές, αδιαφορώντας για την τήρηση των αποστάσεων.
Το υγειονομικό σύστημα έχει καταρρεύσει, τα γραφεία κηδειών δεν επαρκούν, μόνο τον Μάρτιο και τον Απρίλιο και μόνο στην επαρχία Γκουάγιας, όπου και η Γουαγιακίλ, καταγράφηκαν 6.000 περισσότεροι θάνατοι από πέρσι – ένδειξη ότι ο αριθμός των νεκρών είναι πολύ μεγαλύτερος από τον επίσημο που προκύπτει από τα στοιχεία των νοσοκομείων.
Η κατάσταση είναι τόσο αφόρητη, που ήδη από τις 22 Μαρτίου παραιτήθηκαν οι υπουργοί Υγείας και Εργασίας - προφανώς ως εξιλαστήρια θύματα γιατί τα προβλήματα είναι πολλά και πολύ… σοσιαλιστικά!
Ο Ισημερινός διαθέτει ένα νοσοκομειακό σύστημα τριών πυλώνων: Δημόσια νοσοκομεία για όλους (που κατέρρευσαν), νοσοκομεία για εκείνους που εργάζονται και πληρώνουν εισφορές στο σύστημα και ιδιωτικές κλινικές.
Πέρσι, ο πρόεδρος της χώρας Λένιν Μορένο μείωσε κατά 4.000 τις θέσεις των γιατρών και των νοσηλευτών, ενώ τα νοσοκομεία έμειναν χωρίς μέσα προστασίας, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει ήδη την ζωή τους σχεδόν 120 υγειονομικοί.
Οι φτωχοί έχουν γίνει φτωχότεροι, καθώς έχασαν ακόμη και τις ευκαιριακές δουλειές τους λόγω της καραντίνας, ενώ αποκλεισμένοι από τις δομές υγείας προσπαθούν συγχρόνως να επιβιώσουν και να θάψουν τους νεκρούς τους. Η έλλειψη νερού σε πολλές περιοχές καθιστά ακόμη δυσκολότερη την κατάσταση. Και καραντίνα χωρίς τα απαραίτητα δεν υπάρχει.
Η Γουαγιακίλ, αν και αστικό κέντρο και οικονομική πρωτεύουσα της χώρας, έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας και μαύρης εργασίας. «Η κυβέρνηση μας λέει να μείνουμε σπίτι, αλλά στο σπίτι δεν έχουμε τίποτε», λένε οι άνθρωποι στους δημοσιογράφους.
Όσο για την βοήθεια από το κράτος, αυτή περιορίστηκε σε μια εφάπαξ παροχή 60 δολαρίων για δύο μήνες σε εκείνους των οποίων το μηνιαίο εισόδημα δεν υπερβαίνει τα 440 δολάρια.
Την ίδια ώρα, οι ιθαγενείς, για τον φόβο του αφανισμού τους, καταφεύγουν στα δάση του Αμαζονίου, καθώς η φυλή Σιεκοπάι αριθμεί μόλις 744 μέλη και ήδη πέθαναν από τον κορονοϊό δύο από τους ηγέτες της.
Πρότυπο για τον ΣΥΡΙΖΑ
Αυτή είναι η κατάσταση στον Ισημερινό και σίγουρα θα αναρωτιέστε τι ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει για την Ελλάδα.
Έχει και παραέχει…
Ο Ισημερινός (το Εκουαδόρ) ανήκει στις χώρες που θαυμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και μας την έχει παρουσιάσει ως αξιοζήλευτο παράδειγμα.
Οι ηγέτες του, πρώτα ο Ραφαέλ Κορέα, στενός φίλος του Τσάβες της Βενεζουέλας, ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ χρόνων για διαφθορά και τώρα ο πρώην αντιπρόεδρός του Λένιν (βεβαίως, βεβαίως) Μορένο που συνέχισε στον δρόμο που χάραξε ο προκάτοχός του, αποτελούν… λαμπρά υποδείγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από τα μέσα του 2006 που ο Κορέα βρέθηκε στην εξουσία, σήμανε προσκλητήριο για να ανοίξει ο δρόμος για το «νέο σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», διακηρύσσοντας ότι ο Ισημερινός οφείλει να τερματίσει «το διεστραμμένο σύστημα που έχει καταστρέψει την δημοκρατία μας, την οικονομία μας, την κοινωνία μας».
Παρέμεινε γαντζωμένος στην εξουσία και το 2014 προκάλεσε συνταγματική αλλαγή προκειμένου να διεκδικεί ξανά και ξανά την προεδρία επ’ αόριστον, ώστε να επιδιώξει την επανεκλογή του και στις προεδρικές εκλογές του 2017!
Τον Φεβρουάριο του 2013, μετά τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, την οποία είχε αφιερώσει στον ασθενή τότε Τσάβες, ο Ραφαέλ Κορέα δήλωσε ότι δεν σχεδιάζει να προχωρήσει σε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά ελπίζει ότι θα προσελκύσει επενδυτές στη χώρα.
Στο πρόγραμμά του ο Κορέα υποσχόταν και ένα νέο νόμο που θα ρύθμιζε τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης, καθώς βρισκόταν (και αυτός) σε αντιπαράθεση με τον αντιπολιτευόμενο Τύπο.
Και, αν θυμάστε το ηρωικό 2015, Τσίπρας και Καμμενος, παρέα με την τότε πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, είχαν καλέσει στην Ελλάδα να συνεδριάζει στη Βουλή – ως συντονιστής της περίφημης «Επιτροπής Αλήθειας για το Χρέος» - τον Βέλγο οικονομολόγο Ερίκ Τουσέν, πρώην μέλος της επιτροπής εξέτασης του χρέους του Ισημερινού (ξεκίνησε το 2007), ο οποίος μας διαφώτιζε ότι «η άσκηση αυτή οδήγησε στην αναστολή αποπληρωμής του παράνομου μέρους του χρέους, και αυτό χωρίς ο Ισημερινός να δεχτεί αντίποινα από τους πιστωτές του».
Φυσικά δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Απλά ο Ισημερινός βρέθηκε εκτός αγορών μετά την αθέτηση πληρωμών που είχε κηρύξει το 2008 για χρεόγραφα συνολικής αξίας 3,2 δις δολαρίων.
Έτρεχαν στον Ισημερινό για να μας ράψουν κοστούμι
Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, ο κ. Κατρούγκαλος, ως υπουργός Εργασίας, είχε επισκεφθεί στις 27 Ιουνίου 2016 τον Ισημερινό του Κορέα, με το πανελλήνιο να ενημερώνεται ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που Έλληνας υπουργός επισκέπτεται τον Ισημερινό και ότι στο πλαίσιο της επίσκεψης, ο κ. Κατρούγκαλος συναντήθηκε με τον υπουργό Συντονισμού του Ισημερινού Ριβέρα Γιάνεζ και συμμετείχε σε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Κοινωνικής Πολιτικής!
Πληροφορηθήκαμε επίσης ότι κατά την συνάντηση «έγινε ευρεία ανταλλαγή απόψεων γύρω από τα θέματα αυτά και τις εκατέρωθεν εμπειρίες σχετικά με την προώθηση πολιτικών, με σκοπό τη δίκαιη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας».
Τέτοια πράγματα!
Σύμφωνα μάλιστα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, ο Ισημερινός, την τελευταία δεκαετία, «επιχειρεί με επιτυχία ένα σημαντικό εγχείρημα εφαρμογής εναλλακτικών πολιτικών που αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα. Εφαρμόζει, μάλιστα, ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πρόγραμμα κοινωνικής οικονομίας και έχει θεσπίσει ένα καινοτόμο Σύνταγμα με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες».
Ε, βέβαια! Διότι ο Ισημερινός ήταν μία από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής που έστειλε τον Ιούλιο του 2015 «μήνυμα συμπαράστασης» στον ελληνικό λαό, ενόψει του γελοίου δημοψηφίσματος Τσίπρα – Καμμένου.
Μετά έφυγε ο Κορέα και ήλθε ο Λένιν Μορένο.
«Αγαπητέ σύντροφε Λένιν Μορένο»…
Όταν στις 3 Απριλίου 2017 ο Μορένο κέρδισε τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα με τα ακόλουθα:
«Αγαπητέ σύντροφε Λένιν Μορένο, αγαπητοί σύντροφοι της Allianza Pais. Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για τη μεγάλη νίκη σας στις προεδρικές εκλογές».
Ανέφεραν επίσης ότι «η εκλογή του Λένιν Μορένο αποτελεί εγγύηση για τη συνέχεια της "Επανάστασης των Πολιτών" στο Εκουαδόρ, σε μια κρίσιμη περίοδο, που οι δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου και της ακροδεξιάς επιχειρούν να αποδομήσουν τις κοινωνικές και εθνικές κατακτήσεις των λαών της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής».
Και κατέληγαν: «Στο πρόσωπο του συντρόφου, Λένιν Μορένο αναγνωρίζουμε έναν φίλο και συναγωνιστή, στο μεγάλο, κοινό μας αγώνα για την ειρήνη, τη λαϊκή κυριαρχία, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών και των λαών μας. Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ των κομμάτων και των χωρών μας. Με τους θερμότερους, συντροφικούς χαιρετισμούς».
Αλλά, όπως φαίνεται, οι «συντροφικοί χαιρετισμοί» δεν βοήθησαν την πολύπαθη χώρα. Και απ’ ό,τι βλέπω ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μπει στον κόπο να στείλει ούτε ένα μήνυμα συμπαράστασης στον σύντροφο Λένιν…
Χάος στο Μεξικό του «συντρόφου» ΑΜΛΟ
Χάος επικρατεί και στο Μεξικό. Η κρίση του κορονοϊού ήλθε να προστεθεί στην βαριά εγκληματικότητα, τις αναρίθμητες γυναικοκτονίες, την εγκληματική δράση των καρτέλ των ναρκωτικών, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Επισήμως οι νεκροί από τον κορωνοϊό έχουν φθάσει τους 11.729, με τους αξιωματούχους του υπουργείου υγείας να επαναλαμβάνουν ότι τα θύματα είναι πολύ περισσότερα – λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών στις οποίες ζουν τα 128 εκ. των Μεξικανών.
Ο ίδιος ο υφυπουργός υγείας Ούγο Λόπες-Γκατέλ, αρμόδιος για τα θέματα κορωνοϊού, έχει δηλώσει στο γαλλικό πρακτορείο πως οι θάνατοι λόγω της πανδημίας μπορεί να έχουν φθάσει τους 30.000! Δηλαδή αριθμός παρόμοιος με της Βραζιλίας!
Στις 3 Ιουνίου, ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε σε ημερήσια βάση ακόμη και αυτόν των ΗΠΑ, με σχεδόν 1.100 θανάτους σε 24 ώρες. Αλλά ο «σύντροφος ΑΜΛΟ» έκανε κήρυγμα αντιαμερικανισμού. «Εδώ δεν είναι Νέα Υόρκη!», βροντοφώναξε.
Τα μέσα προστασίας λιγοστά, με αποτέλεσμα το ένα τέταρτο περίπου των κρουσμάτων να είναι γιατροί και νοσηλευτές. Ήδη περί τους 150 υγειονομικούς έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ πάνω από 11.000 έχουν νοσήσει. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, το υγειονομικό προσωπικό κατεβαίνει σε πανεθνικές κινητοποιήσεις, ενώ πληθαίνουν οι καταγγελίες ότι υποχρεώνονται να επαναχρησιμοποιούν στολές και μάσκες. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση υποστηρίζει πως χρειάζονται επιπλέον 6.600 γιατροί και 23.000 νοσηλευτές. Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, τρεις νοσοκόμες βρέθηκαν στραγγαλισμένες στις 9 Μαΐου.
Στο μεταξύ, στους πρώτους τέσσερις μήνες του 2020 οι ανθρωποκτονίες σημείωσαν θλιβερό ρεκόρ: 11.535 νεκροί ήταν ο απολογισμός του πολέμου μεταξύ συμμοριών. Το 2019, ο θλιβερός απολογισμός της χρονιάς ήταν 34.600 ανθρωποκτονίες, ο βαρύτερος απολογισμός από το 1997. Διαψεύστηκαν έτσι και εκείνοι που ήλπιζαν ότι με την καραντίνα θα μειωνόταν και ο αριθμός των ανθρωποκτονιών: 6.000 φόνοι τον Μάρτιο και τον Απρίλιο που αποδείχθηκε το χειρότερο δίμηνο για τη χώρα.
Από το 2006, όταν ο τότε πρόεδρος Φελίπε Καλδερόν ανακοίνωνε την έναρξη του «πολέμου κατά των ναρκωτικών» τη ζωή τους έχουν χάσει 275.000 άνθρωποι, ενώ συνεχώς ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι.
«Πρώτη φορά αριστερά» με τον Στρατό στους δρόμους
Όσο για τον πρόεδρο Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ, τον ιστορικό ηγέτη της μεξικανικής αριστεράς, γνωστό ως ΑΜΛΟ, που κέρδισε τις εκλογές τον Ιούλιο του 2018 και ανέλαβε καθήκοντα τον Δεκέμβριο, αναγκάστηκε να καταφύγει στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ο Ομπραδόρ βρέθηκε στην εξουσία υποσχόμενος να συντρίψει τη διαφθορά και την εγκληματικότητα. Γόνος εργατικής οικογένειας, είχε δεσμευτεί επίσης να μειώσει τις τιμές των καυσίμων, να διπλασιάσει τις συντάξεις και να μειώσει το κόστος της εκπαίδευσης. Πρώην δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού, κατηγορήθηκε για δημαγωγία – αν θυμάστε, τον Μάρτιο του 2019 είχε καταλάβει, μαζί με τον Μαδούρο της Βενεζουέλας τη δεύτερη θέση στο πάνθεον του λαϊκισμού. Με πρώτον τον κ. Τσίπρα, για να μην ξεχνιόμαστε.
Και στο Μεξικό, η «πρώτη φορά αριστερά» (από το 1934) έχει προκαλέσει απογοήτευση. Η άνοδος των ανθρωποκτονιών αποδίδεται στην ιδεοληψία του ΑΜΛΟ, καθώς επιμένει στην «διαφορετική» στρατηγική του, που είναι η αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτιών της εγκληματικότητας και όχι η καταστολή. Όπως έλεγε, μόλις καταπολεμήσει την φτώχεια θα εξαφανιστούν και οι συνέπειές της.
Φυσικά, αποδείχθηκε πως ήταν εκτός χρόνου και τόπου, όπως δείχνουν οι αριθμοί του ολέθρου. Και κατέφυγε στις Ένοπλες Δυνάμεις, κάτι για το οποίο συνήθιζε να επικρίνει τους προκατόχους του. Μάλιστα, σύμφωνα με το διάταγμα που εξέδωσε, ο στρατός θα βρίσκεται στους δρόμους ως τον Μάρτιο του 2024, δηλαδή ως το τέλος της θητείας του.
Απέναντί του ο ΑΜΛΟ έχει και τις γυναίκες, οι οποίες τον κατηγορούν ότι δεν κάνει τίποτε για την αντιμετώπιση της βίας εναντίον τους. Ως τον περασμένο Απρίλιο στο Μεξικό είχαν χάσει τη ζωή τους 314 γυναίκες, γεγονός που προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών και διαδηλώσεων έξω από το προεδρικό μέγαρο – αυτό που ο ΑΜΛΟ είχε υποσχεθεί να μετατρέψει σε… πάρκο!
«Δεν θα σιγήσουμε», «κράτος γυναικοκτονιών», «μας σκοτώνουν» είναι τα συνθήματα που κυριαρχούν. Από την πλευρά του ο πρόεδρος, που καθημερινά δίνει συνέντευξη Τύπου ο ίδιος, δήλωνε: «Δεν βάζω το κεφάλι μου στην άμμο… Η κυβέρνηση που εκπροσωπώ θα φροντίζει πάντα να εγγυάται την ασφάλεια των γυναικών». Ωστόσο, κατηγορείται ότι ποτέ δεν ανακοινώνει κάτι πιο συγκεκριμένο.
Ίδια κατάσταση και με τις δολοφονίες δημοσιογράφων, όπου επίσης το Μεξικό σημειώνει θλιβερό ρεκόρ. Έχει αποδειχθεί ότι στο Μεξικό οι δημοσιογράφοι κινδυνεύουν περισσότερο και από τους πολεμικούς ανταποκριτές. Ήδη φέτος τέσσερις δημοσιογράφοι έχουν χάσει τη ζωή τους και το 2018 ο αριθμός των δολοφονημένων δημοσιογράφων έφθασε τους δέκα, ενώ επτά άνθρωποι του Τύπου έχουν δολοφονηθεί από την έναρξη της θητείας του Ομπραδόρ.
«Δεν έχουμε άλλο χώρο. Ευχαριστούμε για την κατανόηση»!
Στο πεδίο της οικονομίας, σχεδόν ένας στους δύο Μεξικανούς πιστεύει πως η οικονομική κατάσταση στη χώρα τους έχει επιδεινωθεί τους τελευταίους έξι μήνες. Παρά το γεγονός ότι ο ΑΜΛΟ είχε υποσχεθεί να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής για τους φτωχότερους Μεξικανούς, εστιάζοντας τις προσπάθειές του στη μείωση των ανισοτήτων από… τα κάτω έπειτα από διεύρυνση των δαπανών πρόνοιας.
Η μεξικανική οικονομία βρισκόταν ήδη σε ύφεση πριν από την πανδημία, με τον πρόεδρο Ομπραδόρ να προβλέπει ότι θα χαθούν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Έσπευσε βέβαια να προσθέσει ότι «θα δημιουργήσουμε δύο εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας»! Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη σύναψη της νέας εμπορικής συμφωνίας ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA) που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιουλίου.
Ωστόσο, τα 64 δημόσια νοσοκομεία της χώρας που δέχονται ασθενείς με covid-19, γέμισαν από την αρχή και οι πολίτες που φθάνουν στον κατώφλι τους συχνά βλέπουν την ταμπέλα «Δεν έχουμε άλλο χώρο, ευχαριστούμε για την κατανόηση».
Μετά από όλα αυτά, τα παλιά και τα καινούργια, εντύπωση είχε προκαλέσει, τον Φεβρουάριο του 2019, η συμφωνία συνεργασίας που είχαν υπογράψει ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός (ΕΛΔΟ και Νίκος Παππάς) και ο αντίστοιχος μεξικανικός (Agencia Espacial Mexicana - ΑΕΜ), με σκοπό την προώθηση και την υλοποίηση κοινών δράσεων στον τομέα του… διαστήματος.
Σωστά! Διότι και το Μεξικό ζούσε ήδη την (διαστημική) «πρώτη φορά αριστερά»…
Κούβα: «Πριν από τον κορωνοϊό εμάς μας βρήκε ο κομμουνισμός»!
Στην Κούβα, οι πρώτες οδηγίες της κομμουνιστικής κυβέρνησης προς τον πληθυσμό ήταν να ηρεμήσουν γιατί… το στρες αδυνατίζει το ανοσοποιητικό σύστημα!
Οι μόνοι που δεν μπορούν να ηρεμήσουν είναι οι αντιφρονούντες. Τα μέτρα εναντίον τους επιβλήθηκαν σχεδόν πριν από τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας! Στις 30 Απριλίου ενεργοποιήθηκε το Διάταγμα 370/2018 για τον περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου.
Οι δημοσιογράφοι απειλούνται και με κάθε ευκαιρία τους επιβάλλονται πρόστιμα 3.000 πέσος (120 ευρώ). Εναντίον τους η κυβέρνηση χρησιμοποιεί κάθε μέσο: Αφαίρεση επιμέλειας τέκνων, μετάθεση των συζύγων τους στους τόπους καταγωγής τους, ανακρίσεις μελών της οικογένειάς τους, ανακρίσεις για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Ήδη η οργάνωση «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» τοποθέτησε την Κούβα στην «Μαύρη Λίστα», μαζί με τη Βόρεια Κορέα και την Ερυθραία, ενώ η χώρα βρίσκεται στην χειρότερη κατάταξη σε όλη την Λατινική Αμερική.
Με μισθούς της τάξης των 50 ευρώ τον μήνα, οι Κουβανοί έχουν να διαλέξουν: Ή πεινασμένοι ή μολυσμένοι. Κατά χιλιάδες συνωστίζονται στις ουρές για να αποκτήσουν τα αναγκαία, καθώς η κυβέρνηση είχε την φαεινή ιδέα να κλείσει τα σουπερμάρκετ στις αρχές Απριλίου. Όπως είπαν, προχώρησαν σε αυτό το μέτρο για λόγους προστασίας και ότι ο κόσμος θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί από πρόχειρες αγορές που στήθηκαν στις γειτονιές.
Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ουρές άνευ προηγουμένου και τον κόσμο να καταγγέλλει το καθεστώς για ανικανότητα. «Πριν από τον κορωνοϊό εμάς μας βρήκε ο κομμουνισμός», είπε σε δημοσιογράφο ένας άνθρωπος που περίμενε με τις ώρες για λίγο φαγητό. Οι άνθρωποι τρέχουν όλη μέρα πάνω κάτω και το μόνο που βρίσκουν είναι τα οινοπνευματώδη.
Την ίδια ώρα, το καθεστώς συνεχίζει να επιδίδεται σε εξαγωγή γιατρών. Ήδη εργάζονται εκτός Κούβας 14 ομάδες (179 γιατροί, 399 νοσηλευτές, 15 τεχνολόγοι), με αποτέλεσμα να μην επαρκούν για τον ίδιο τον λαό της Κούβας, τον οποίο έκλεισαν στα σπίτια, διότι τα νοσοκομεία ξέμειναν από προσωπικό!
Παράλληλα, και ενώ στο νησί επικρατεί το απόλυτο χάος, η επίσημη προπαγάνδα αναφέρεται διαρκώς στην ανακάλυψη διαφόρων φαρμάκων με τα οποία θα… σώσουν τον κόσμο! Επιπλέον, η Κούβα δίνει έμφαση και στην παραγωγή ιντερφερόνης, γνωστής αντιικής ουσίας που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η έμφαση δίνεται στον τομέα της βιοτεχνολογίας, αλλά προς το παρόν η χώρα δεν έχει καταφέρει εδώ και χρόνια να παραγάγει αρκετά φάρμακα για τον πληθυσμό της.
Και βέβαια, ουδείς μπορεί να δεχθεί τους επίσημους αριθμούς που ανακοινώνονται, σύμφωνα με τους οποίους στην Κούβα υπάρχουν μόλις 83 νεκροί από κορωνοϊό!
Περού: Νεκροί στο καθήκον γιατροί και δημοσιογράφοι
Σε δραματική κατάσταση βρίσκεται και το Περού, με πάνω από 5.000 (επίσημα καταγεγραμμένους) θανάτους επί πληθυσμού 33 εκατομμυρίων. Το Περού κατατάσσεται πλέον τρίτο σε θανάτους στη Λατινική Αμερική, μετά την Βραζιλία και το Μεξικό, ενώ μέσα σε δύο μήνες ένας στους τέσσερις Περουβιανούς έχει χάσει κάθε πηγή εισοδήματος.
Το 70% των ανθρώπων που έχουν νοσήσει βρίσκονται στην πρωτεύουσα Λίμα και στο γειτονικό λιμάνι Καγιάο. Σχεδόν 10.000 νοσηλεύονται, το υγειονομικό σύστημα έχει καταρρεύσει υπό το βάρος των ελλείψεων και ο πρόεδρος Βισκάρα κήρυξε το οξυγόνο «στρατηγικό πόρο».
Στους νεκρούς συγκαταλέγονται 146 αστυνομικοί, 61 γιατροί και μέλη πληρωμάτων ασθενοφόρων, 8 πυροσβέστες και 20 δημοσιογράφοι που μολύνθηκαν κάνοντας ρεπορτάζ στα νοσοκομεία. Πριν από λίγες μέρες στη χώρα έφθασαν 85 Κουβανοί γιατροί – την ώρα που, όπως είπαμε, η Κούβα έχει ξεμείνει από γιατρούς στο πλαίσιο της… ιατρικής διπλωματίας της χώρας.
Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2020 το κόμμα των Φουτζιμόρι, μιας πραγματικής δυναστείας, κατέρρευσε από τα σκάνδαλα διαφθοράς. Ο πρόεδρος Μαρτίν Βισκάρα, χωρίς δικό του πολιτικό κόμμα, κέρδισε στη σύγκρουσή του με το πολιτικό κατεστημένο της χώρας και συμμάχησε με τις δυνάμεις του κέντρου.
Είχε διαδεχθεί τον Μάρτιο του 2018, τον Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι, που είχε παραιτηθεί εξαιτίας του σκανδάλου της κατασκευαστικής εταιρίας Όμπερμπρεχτ, η οποία έχει παραδεχθεί πως μοίραζε επί σειρά ετών μίζες ύψους σχεδόν 790 εκατομμυρίων δολαρίων σε 12 χώρες, ανάμεσά τους 10 κράτη της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου να εξασφαλίζει αναθέσεις δημοσίων έργων.
Στο ίδιο σκάνδαλο είχαν εμπλακεί άλλοι τρεις πρώην πρόεδροι – ο Αλεχάντρο Τολέδο, ο Άλαν Γκαρσία που αυτοκτόνησε λίγο πριν από τη σύλληψή του και ο Ογιάντα Ουμάλα.
Ο Κουτσίνσκι φυλακίστηκε, το ίδιο και ο Ουμάλα, το ίδιο και η αρχηγός της αντιπολίτευσης Κέικο Φουτζιμόρι, ενώ η Λίμα ζητά από τις ΗΠΑ την έκδοση του Τολέδο.
Από την πλευρά του, ο Βισκάρα φρόντισε με συνταγματική μεταρρύθμιση να μην επιτραπεί η συμμετοχή των ήδη βουλευτών στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου.
Στο μεταξύ, η κρίση του κορωνοϊού ήλθε να προστεθεί σε όλα τα άλλα προβλήματα και το φάσμα της πείνας κυριαρχεί. Η κυβέρνηση έχει δώσει κάποια μικροεπιδόματα, τα οποία όμως οι Περουβιανοί έπρεπε να παραλάβουν συνωστιζόμενοι στις ουρές.
Το ήδη υποβαθμισμένο σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει και πολλοί είναι εκείνοι που πεθαίνουν αβοήθητοι, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.
Επιπλέον, δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν πως τα συστήματα διαφθοράς έχουν επιστρέψει κραταιότερα εν μέσω πανδημίας. Στη χώρα των Άνδεων, το 70% των ανθρώπων κερδίζουν τη ζωή τους στη μαύρη εργασία. Και οι διαδηλωτές που το 2017 γέμιζαν τους δρόμους με συνθήματα κατά της διαφθοράς, τώρα διαδηλώνουν επειδή πεινάνε ή αισθάνονται εντελώς απροστάτευτοι απέναντι στην πανδημία.
Νικαράγουα: Κηδείες εξπρές από τους Σαντινίστας
Για τη Νικαράγουα, τα έχουμε ξαναπεί: Ο Ντανιέλ Ορτέγκα, ο άλλοτε επαναστάτης αρχηγός των Σαντινίστας, έχει καλοβολευτεί στην καρέκλα του μαζί με την γυναίκα του και τα δέκα παιδιά τους – όλοι με δημόσια και υπουργικά αξιώματα – και τώρα υποστηρίζει πως η πανδημία ήταν η… απάντηση του Θεού στον καπιταλισμό! Και ενθαρρύνει τις συγκεντρώσεις των υποστηρικτών της.
Δεν έκλεισε ποτέ τίποτε και ανακοινώνει ελάχιστους θανάτους – 35 σε πληθυσμό έξι εκατομμυρίων – με πέντε πρώην υπουργούς υγείας να καταγγέλλουν με κοινή επιστολή τους προς τους διεθνείς οργανισμούς ότι το καθεστώς (που ενδιαφέρεται περισσότερο για τον διωγμό των πολιτικών του αντιπάλων), μαγειρεύει τους αριθμούς.
Και δεν είναι τυχαίο που κανένας από τους αντιφρονούντες που κρατούνται στις φυλακές δεν κρίθηκε ότι έπρεπε, για λόγους αποτροπής διάδοσης της μόλυνσης, να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να παραμείνουν εκεί σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν πως πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι παρουσιάζουν συμπτώματα της νόσου και κάποιοι βρίσκονται ήδη διασωληνωμένοι σε νοσοκομεία, χωρίς να αναφέρεται ότι έχουν προσβληθεί από τη νόσο.
Συγγενείς νεκρών καταγγέλλουν επίσης ότι η κυβέρνηση Ορτέγκα έχει διατάξει να πραγματοποιούνται… κηδείες εξπρές, προκειμένου να κρύψει την εφιαλτική πραγματικότητα. Αιτία θανάτου είναι πάντα η άτυπη πνευμονία.
Στο μεταξύ, πριν από λίγες ημέρες, 34 ιατρικοί σύλλογοι της χώρας, για να αντιμετωπίσουν την απραξία των Σαντινίστας, κάλεσαν τον πληθυσμό να μπει σε εθελοντική καραντίνα για να αυτοπροστατευτεί, καθώς τα νοσοκομεία έχουν γεμίσει, αν και ο Ορτέγκα το αρνείται.
Οι γιατροί της Νικαράγουας περιγράφουν την κατάσταση με τα πιο μελανά χρώματα, ενώ δεκάδες από αυτούς είτε έχουν μολυνθεί, είτε έχουν πεθάνει. Υποστηρίζουν ότι δεν ισχύουν οι κυβερνητικές ανακοινώσεις περί 35 νεκρών και πως οι θάνατοι είναι τουλάχιστον 800.
Στην ίδια γραμμή και το Ανώτατο Συμβούλιο Ιδιωτικών Επιχειρήσεων που στηρίζει τους γιατρούς και κάλεσε τις μη αναγκαίες επιχειρήσεις να διακόψουν τις δραστηριότητές τους.
Στον αντίποδα το καθεστώς που ενθαρρύνει τους πολίτες να λαμβάνουν μέρος σε συναθροίσεις, φεστιβάλ και τελετές!
Βενεζουέλα: Ο Μαδούρο κρύβει τους νεκρούς
Και για την Βενεζουέλα τα έχουμε ξαναπεί. Το απόλυτο χάος, αλλά οι θάνατοι κατά τον Μαδούρο δεν ξεπερνούν τους δέκα. Αριθμός που παραμένει σταθερός ό,τι κι’ αν γίνεται γύρω τριγύρω και τον οποίο ο Μαδούρο αποδίδει στην σκληρή καραντίνα και η αντιπολίτευση στην προπαγάνδα.
Η αλήθεια άλλωστε είναι ότι ο κόσμος βρίσκεται συνέχεια στους δρόμους για να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Μάλιστα, οι διεθνείς οργανισμοί υπολογίζουν ότι στη χώρα αυτή την πολύπαθη των 30 εκατομμυρίων ψυχών, οι θάνατοι πρέπει να είναι τουλάχιστον 30.000!
Και καθώς στη χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της οποίας τα παραμελημένα διυλιστήρια έχουν μήνες να βγάλουν μία σταγόνα, η κατάσταση με την βενζίνη είχε γίνει αφόρητη – ατέλειωτες ουρές, μπαξίσια για λίγα καύσιμα στα βενζινάδικα που φρουρούνται από τον στρατό, μακριές αναμονές ακόμη και για γιατρούς και νοσοκομειακά που υποτίθεται έχουν προτεραιότητα, γέννες στα βενζινάδικα.
Μετά την συμφωνία με το Ιράν, κάποια φορτία έχουν φθάσει στη χώρα, ενώ από την 1η Ιουνίου η τιμή της βενζίνης αυξήθηκε και ο Μαδούρο αποφάσισε ότι 200 βενζινάδικα μπορούν να πωλούν ελεύθερα στη διεθνή τιμή, η οποία ορίστηκε στα 50 λεπτά του δολαρίου ανά λίτρο.
Όπως είπε ο Μαδούρο, τα βενζινάδικα αυτά θα τα διαχειρίζονται ιδιώτες που θα έχουν την άδεια να εισάγουν, ενώ ανακοίνωσε και ένα είδος επιδότησης (0,025 δολάρια ανά λίτρο) και θα επιτρέπεται η αγορά 120 λίτρων τον μήνα για τα αυτοκίνητα και 60 για τις μοτοσυκλέτες.
Βολιβία: Ο Μοράλες άφησε… έργο!
Στη Βολιβία πάλι, πρώην φέουδο του Έβο Μοράλες που πλέον ζει στην υπερορία, η μεταβατική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει 400 θανάτους, αλλά σοκ έχει προκαλέσει η σύλληψη του υπουργού υγείας Μαρσέλο Ναβάχας για σκάνδαλο σχετικά με την αγορά 179 αναπνευστήρων από ισπανική εταιρία σε τιμή διπλάσια από την επίσημη.
Στο μεταξύ, τέσσερις από τις εννέα περιφέρειες της χώρας αρνήθηκαν να χαλαρώσουν τα μέτρα διαφωνώντας με την κεντρική κυβέρνηση.
Αργεντινή: Πανδημία συν χρεοκοπία από τους περονιστές
Τέλος, η Αργεντινή, που μετρά 588 νεκρούς, (ξανα)χρεοκόπησε πριν από λίγες μέρες εν μέσω πανδημίας, όταν το Μπουένος Άιρες (ξανα)ανακοίνωσε ότι αναστέλλει την εξυπηρέτηση των δανειακών του υποχρεώσεων.
Αυτό συμβαίνει πάντα όταν στην εξουσία επιστρέφουν οι περονιστές φίλοι του κ. Τσίπρα, αυτό συνέβη και τώρα με τον Κεντροαριστερό πρόεδρο Αλμπέρτο Φερνάντες, στην κυβέρνηση του οποίου συμμετέχει ως αντιπρόεδρος η Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ, η πρώην πρόεδρος και ενσάρκωση του περονισμού στη χώρα. Οι δύο Φερνάντες, που εναλλάσσονται στην προεδρία και την αντιπροεδρία, στην εξουσία από τα τέλη του περασμένου χρόνου, αποφάσισαν πάλι να μην καταβάλει η χώρα τις υποχρεώσεις της.
Και η χώρα ξαναχρεοκόπησε (όπως και το 2001 και το 2014). Οπότε ας θυμηθούμε τι είχε πει ο Τσίπρας στον Σαμαρά στις 7 Σεπτεμβρίου 2012.
«Δεν μπορεί όμως να αντέξει ο λαός αυτή την πολιτική. Λέτε πως "δεν γίναμε Αργεντινή". Μακάρι να είχαμε γίνει: Η Αργεντινή πέρασε μια μεγάλη δυσκολία και οι πολίτες της κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Εσείς δυστυχώς μας οδηγείτε σε άλλες πολύ χειρότερες καταστάσεις».
Μόνο που οι «χειρότερες καταστάσεις» επαναλαμβάνονται εδώ και είκοσι χρόνια στην Αργεντινή.
Όπως και στην Βραζιλία (33.781 νεκροί) και στη Χιλή (1.356 νεκροί) και σ’ όλη την Λατινική Αμερική που, όπως αποδεικνύεται, ανεξαρτήτως «ιδεολογίας», είναι όμηρος της μοίρας της…
