Προ ολίγων ημερών μόλις και επ' ευκαιρία της ομιλίας του σε εκδήλωση της ''Πρωτοβουλίας 1821-2021'', ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακούστηκε να λέει - σε μια αποστροφή του λόγου του - κάτι που ξάφνιασε δυσάρεστα τους περισσότερους παρευρισκομένους, οι οποίοι θεώρησαν ατυχέστατη αυτήν την αναφορά του πρωθυπουργού λόγω και της δυσμενούς συγκυρίας των κάκιστων ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, αυτό που άναψε ''φωτιές'' στο πολιτικό σκηνικό ήταν η περιγραφή της χώρας μας σαν ''μικρής οθωμανικής επαρχίας'', σε μια προσπάθεια να καταδείξει ο ΚΜ πως - παρά την ασημαντότητά της έναντι του κραταιού αντιπάλου της - πέτυχε, χάρη στη φιλοπατρία των αγωνιστών του 1821, να φέρει σε πέρας νικηφόρα την ελληνική επανάσταση κατά της παντοδύναμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να γίνει κράτος ανεξάρτητο και πρότυπο της Βαλκανικής.
Και μόνο αυτή η αναφορά του όμως - σε συνδυασμό με την εξακολουθητική προσπάθεια υποτίμησης της χώρας μας απ' τον Ταγίπ Ερντογάν - αποδεικνύει περίτρανα την αντίληψη που έχει για το πώς γράφεται ή, μάλλον, ξαναγράφεται η Ιστορία κατά την άποψή του. Και ξαναγράφεται για τον κ. Μητσοτάκη επί τη βάσει τετελεσμένων, που διαγράφουν αυθωρεί και παραχρήμα τα προηγούμενα ιστορικά δεδομένα, έστω κι αν αυτά κουβαλούν τρισχιλιετή ιστορία στην πλάτη τους, που αναγράφει το όνομα ''ΕΛΛΑΔΑ''.
Η Ελλάδα, που μέχρι να φτάσει να γίνει έστω και για λίγο διάστημα ''Μεγάλη'' - η γνωστή ''Ελλάς των Πέντε Θαλασσών και των δύο Ηπείρων'' του Ελ. Βενιζέλου και της Συνθήκης των Σεβρών (1920) - ήταν απέραντη και ξακουστή σε Ανατολή και Δύση, όπου είχε σπαρμένες τις αποικίες της, κάποιες απ' τις οποίες αναβίωσαν και επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Μέσα σ' αυτήν την ''απλωσιά'' των εκτεταμένων συνόρων της Ελλάδας σε Δύση και Ανατολή (για να χρησιμοποιήσω μια ελληνιστική λέξη) ήταν μικρή ''οθωμανική'' επαρχία η σημερινή Τουρκία, αφού στα δυτικά της παράλια και όχι μόνο είχαν ιδρύσει αποικίες απ' τα προ Χριστού χρόνια ακόμα οι αρχαίοι Έλληνες.
Με τη συλλογιστική αυτή είχε δίκιο ο Πρόεδρος της ''Ελληνικής Λύσης'', όταν δήλωσε - μεταξύ άλλων - επί τη βάσει της ιστορικής πραγματικότητας, ότι : ''η σημερινή Τουρκία δεν είναι παρά μια Μακεδονική - Ελληνική επαρχία, κάτι που διαπιστώνεται και από τα αναρίθμητα αρχαιοελληνικά ονόματα περιοχών της''. Κι ότι ''έτυχε για 400 χρόνια να είμαστε υπόδουλοι των Τούρκων και όχι Τουρκική επαρχία!..''
Έπειτα είναι και το άλλο που πρέπει να υπενθυμίσουμε στον κ. Πρωθυπουργό. Ότι αυτό του Παλαμά''Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα'', ισχύει ακόμα όσο κρατάμε μέσα μας αναμμένη τη φλόγα της φιλοπατρίας.
Και ισχύει παρά την εξοπλιστική υπεροπλία της Τουρκίας, η οποία πρέπει - αντί για φόβο - να μας οπλίσει με θάρρος κι αποφασιστικότητα, όταν κληθούμε να αναμετρηθούμε με τον ''προαιώνιο εχθρό μας'' προσδοκώντας νικηφόρα αποτελέσματα, όπως έγινε επανειλημμένα στο ιστορικό παρελθόν με πολλαπλάσιους αριθμητικά αντιπάλους μας...
Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς, μόνο θάρρος δε βλέπουμε να επιδεικνύει ο Έλληνας πρωθυπουργός έναντι της Τουρκίας, γιατί αντιδρά καθυστερημένα, υποτονικά, κατευναστικά και σε πλήρη διάσταση με τις κορώνες και το ύφος αποφασιστικότητας και ψυχραιμίας που προσπαθεί να περάσει επικοινωνιακά σε συνεντεύξεις του στους καθ' ύλην αρμόδιους υπουργούς του του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΘΑ.
Τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του Κυριάκου Μητσοτάκη να περάσει προς τα έξω ότι όλα βαίνουν καλώς στην Εξωτερική μας πολιτική (συμπεριλαμβανομένου και του μεταναστευτικού), ενώ βαίνουν προς τα χείρω, είναι ιλαροτραγικά ως προς τον αντίκτυπο που έχουν στους επιτελείς των καθ' ύλην αρμόδιων υπουργείων.
Γιατί είναι φως φανάρι ότι αυτοί - σε κάθε ευθύβολη λεκτική επίθεση του Ερντογάν - δίνουν τις ίδιες ''καρμποναρισμένες'' απαντήσεις περί νευρικότητας της Τουρκίας, σε μια προσπάθεια να καταλαγιάσουν το δικό τους άγχος και τη δικιά τους νευρικότητα...
Και αντιδρούν έτσι, γιατί φοβούνται. Και φοβούνται ένα πιθανότατο στραπάτσο μας από τους Τούρκους, γιατί είμαστε ανεπαρκείς εξοπλιστικά και είμαστε ανεπαρκείς, γιατί - αντί να αντιμετωπίσουμε άμεσα και έγκαιρα τις τρύπες που υπάρχουν στην Άμυνά μας - εμείς τυρβάζουμε περί όνου σκιάς. Τουτέστιν, περί ποδοσφαίρου και ολιγαρχών στο ποδόσφαιρο.
Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα... Κοινώς, τα μαθήματα δεν μας έγιναν ακόμα μαθήματα. Γι' αυτό και επαναλαμβάνουμε διαχρονικά τα προηγούμενα λάθη μας με ακρίβεια... μαθηματική. Όπως αντιδράσαμε στα Ίμια, έτσι αντιδρούμε και τώρα, ενώ η χώρα βρίσκεται εν όψει πραγματικού εθνικού κινδύνου, μεγαλύτερου από εκείνον του 1987 και του 1996.
Αλλά ποιος να το συνειδητοποιήσει αυτό; Ποιος να συνειδητοποιήσει ότι τα σπίτια μας καίγονται κι εμείς τραγουδάμε; Οι επιτελείς των ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ, που προσεύχονται να μη μπει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα το τουρκικό ερευνητικό Orus Reis και ξεφυσούν ανακουφισμένοι όταν το βλέπουν να βγαίνει;
Για να μην πούμε για άλλους υπουργούς. Όπως ο υπουργός Επικρατείας, καλή ώρα, ο οποίος - ερχόμενος σε διάσταση με τον υπουργό Άμυνας που χαρακτήρισε ''απαράδεκτες'' τις κινήσεις του τουρκικού ερευνητικού - είπε ότι ''συμβαίνουν αυτά''.
Και το εξωφρενικό είναι ότι για το θέμα αυτό της καταπάτησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από τους Τούρκους, η ελληνική πλευρά είχε ξεκαθαρίσει προ πολλού πως δε θα σήκωνε μύγα στο σπαθί της και, αν γινόταν κάτι σε βάρος μας, θα απαντούσε ένοπλα άμεσα, πράγμα για το οποίο είχε ενημερώσει κάποιους απ' τους ξένους συνομιλητές του ο κ. πρωθυπουργός...
Φευ!.. Δεν έγινε τίποτα απ' όλα αυτά, κι ας είχε αγανακτήσει με τους μεμέτηδες μέχρι και ο Πτέραρχος Τοντ Ουώλτερς, Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Ευρώπης (SACEUR), ο οποίος πληροφορήθηκε τα καθέκαστα με το Orus Reis στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Αθήνα, όπου είχε συνομιλία με τον πολιτικό προϊστάμενο του ΥΠΕΘΑ. - Μα αυτό είναι φύσει αδύνατον, γιατί ο εν λόγω αξιωματούχος είναι φιλότουρκος, θα μου λέγατε δικαιολογημένα.
- Και όμως συνέβη κι αυτό, κι ας ακούγεται εξωφρενικό, θα σας διαβεβαίωνα. Ενώ ο ίδιος ο Πτέραρχος - μετά την ενημέρωση που του έγινε απ' τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο - φάνηκε να αγανακτεί με το θράσος των Τούρκων, ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης εκτίμησε ότι ''δεν τρέχει τίποτα''...
Μάλιστα... Αυτή είναι η άλλη επιλογή της κυβέρνησης, όπως φαίνεται: η υποβάθμιση, για να μη φανεί η ''γύμνια'' της Εξωτερικής πολιτικής της. Η ''γύμνια'' του ίδιου του πρωθυπουργού, στην ουσία, ο οποίος δείχνει ανήμπορος να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα τα Εξωτερικά θέματα, με επίκεντρο το μεταναστευτικό και τα ελληνοτουρκικά.
Και η γύμνια είναι προϊόν του φόβου. Πώς να το κάνουμε; Η κυβέρνηση έδειξε με την ηττοπαθή στάση της αυτές τις μέρες ότι δεν εννοεί όσα μεγαλόστομα έλεγε για τις παρεμβατικές δυνατότητές της, αφού υπήρχαν τρόποι να διώξει το Orus Reis χωρίς στρατιωτική εμπλοκή, αλλά δίστασε να τους χρησιμοποιήσει λόγω φοβίας...
Αυτό ήθελε να τεστάρει ο Ερντογάν. Αν είμαστε μόνο λόγια, ή όχι. Ε, το κατάλαβε μια και καλή και γελάει ακόμα... Είμαστε μόνο λόγια και στην ουσία τίποτα... Γι' αυτό διέταξε το τουρκικό πλοίο να φύγει και να μην ξαναενοχλήσει προς το παρόν τους περιδεείς αντιπάλους του, που βιάστηκαν, όλο ορμή, να κλείσουν πρώτη θέση για Χάγη...
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι έχουν αποθρασυνθεί οι γείτονες, με πρώτο απ' όλους τον ''σουλτάνο'' τους, ο οποίος κλιμακώνει τις απειλές και την ένταση με την Κύπρο και την Ελλάδα, την ίδια στιγμή που πνέει τα λοίσθια η συμφωνία του με την ΕΕ για το μεταναστευτικό.
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι απέβη τελικά άκαρπη η εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση του Orus Reis από το αντιτορπιλικό μας ''Νικηφόρος Φωκάς'', μια και δεν πήρε διαταγή τελικά να κάνει το επόμενο βήμα σε βάρος του τουρκικού ερευνητικού, που είχε παραβιάσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Ως εκ τούτου η διαπίστωση είναι τεκμηριωμένη. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ακολουθεί κατά πόδας τον ΣΥΡΙΖΑ και σ' αυτό, αφού αντέδρασε όπως κι εκείνος το 2018 με το Barbaros. Όλα καλά κι όλα ωραία, λοιπόν!.. Μ' εμάς - την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό - να την... κάνουμε κάθε φορά με την ουρά στα σκέλια αρνούμενοι να κοντράρουμε τους Τούρκους στα ίσα, από φόβο μήπως εξελιχθεί ο καυγάς σε πολεμικό επεισόδιο.
Αρνούμενοι να δείξουμε πυγμή περήφανης κι ανεξάρτητης χώρας, ουσιαστικά... Και όμως, υπάρχουν οι εξαιρέσεις, οι φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της ανεπάρκειας στην πολιτική μας σκηνή και στην εκάστοτε σχεδόν ηγεσία μας.
Υπάρχουν ''φωνές'' αντίστασης θαρραλέες, που δεν περιμένουν διαταγές για να κάνουν αυτό που τις λέει η συνείδησή τους να κάνουν. Υπάρχουν Έλληνες πατριώτες που μπαίνουν με ορμή στη φωτιά, στον ακήρυκτο πόλεμο του Αιγαίου. Κοντράρουν στα ίσα τα τουρκικά περιπολικά, έτοιμοι για Ναυμαχία, μέχρι που να τα αναγκάσουν με έξυπνους ελιγμούς να πάρουν την άγουσα για τη χώρα τους δια της... βίας.
Ένα τέτοιο παράδειγμα έδωσε αυτές τις μέρες ο Πλωτάρχης Κυβερνήτης της ΤΠΚ ΜΠΛΕΣΣΑΣ P21, που ''κόντραρε στα ίσα το τουρκικό περιπολικό P-346 TCG στα Στενά του Καστελόριζου'' δίνοντάς του ένα μάθημα που θα το θυμάται, γιατί έχει να κάνει με την ισχύ και τον τύπο των βολών του.
Βολών που επιδέχονται περιορισμούς στο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου, καθώς είναι αναγνωρίσιμες απ' το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο διαθέτει αδιευκρίνιστο αριθμό βλημάτων.
Το μάθημα ευψυχίας του Πλωτάρχη είναι το πρώτο που πρέπει να βάλει καλά στο μυαλό του ο κ. Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του στα αρμόδια υπουργεία, όπως και κάποιοι ανιστόρητοι σύμβουλοί του, που παραδίδουν μαθήματα διαστρέβλωσης της Ιστορίας μέσω της εφημερίδας ''Αυγή''.
Με τις συμβουλές και υποδείξεις παρόμοιων ''αιρετικών'', που αποκαλούν συλλήβδην ''ακροδεξιούς εθνικιστές'' όσους τοποθετούνται κατά της ''συμφωνίας των Πρεσπών'' και της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με τους Τούρκους, πήρε - ως φαίνεται - την απόφαση ο Κυριάκος να σύρει την Ελλάδα στη Χάγη για να ακρωτηριαστεί, με τη σύμφωνη γνώμη της Ντόρας.
Με δεδομένο αυτό, το μόνο που ευχόμαστε για την πατρίδα μας είναι να βρεθεί πλάι του ένας γνήσιος Έλληνας για να του ανοίξει τα μάτια, έστω και την τελευταία στιγμή.
Να του ανοίξει τα μάτια παραδίδοντάς του απλά μαθήματα Πατριδογνωσίας και ευψυχίας, για να του θυμίσει συνοπτικά - πως τα σύνορα της Ελλάδας χαράχτηκαν με το αίμα των προγόνων μας κι αν είναι έτοιμος να τα μοιραστεί με τους Τούρκους, θα χρειασθεί να τους δώσει για αντάλλαγμα το αίμα το δικό μας...
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου)
