3.2.20

Β. Σκουρής: Γιατί δεν ρίξαμε στεφάνι στα Ίμια

Γράφει ο Βασίλης Σκουρής
 Το γεγονός ότι δεν επιβεβαιώθηκαν «πληροφορίες» που κυκλοφορούσαν -άγνωστο πώς- στο παρασκήνιο ότι αρμόδιος υφυπουργός θα έριχνε στεφάνι στη θάλασσα των Ιμίων προς τιμήν των νεκρών παλληκαριών της τραγωδίας του 1996, τροφοδότησε πολλά σενάρια καθ’ όλη τη διάρκεια του περασμένου σαββατοκύριακου.

Πολύ περισσότερο που -μάλλον αυθαίρετα- κάποιοι συνέδεσαν την παρουσία του τούρκικου ερευνητικού πλοίου Oruc Reis στην περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, 24 χρόνια από την κρίση των Ιμίων.
Η αλήθεια είναι ότι το τουρκικό πλοίο που εκτελούσε παράνομες γεωτρήσεις σε οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ και συγκεκριμένα στα τεμάχια 4 και 5, βρέθηκε σε διεθνή ύδατα, ενώ εισήλθε στο ανατολικό όριο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών. Εν συνεχεία όμως παρέμεινε στα ανατολικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, προκαλώντας συναγερμό στην Αθήνα, ιδίως όταν μετά την αποστολή της φρεγάτας Νικηφόρος Φωκάς προκειμένου να παρακολουθεί το τουρκικό πλοίο, η Άγκυρα απέστειλε δυο πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή.
Οι πληροφορίες επιμένουν πως τελικά δεν χρειάστηκε να ενεργοποιηθούν για το περιστατικό οι δίαυλοι επικοινωνίας σε ανώτερο επίπεδο, καθώς αρκούσε η επικοινωνία μεσαίων στρατιωτικών στελεχών για την απεμπλοκή. Πολύ περισσότερο, καθώς η Αθήνα είχε διαπιστώσει πως η Άγκυρα δεν είχε ενεργοποιήσει κάποια NAVTEX σχετικά με έρευνα στη συγκεκριμένη περιοχή, ενώ και η καιρική κατάσταση που επικρατούσε στην περιοχή προϊδέαζε ότι το πλοίο αντιμετώπιζε πραγματικά δυσκολίες. Επιπλέον, η παρακολούθηση του Oruc Reis από τις ναυτικές και αεροπορικές ελληνικές δυνάμεις έδειχνε ότι το τουρκικό πλοίο δεν θα κλιμάκωνε την κατάσταση.
Εντύπωση, όμως, προκαλεί η παραμονή του Οruc Reis στην περιοχή και μετά την σχετική βελτίωση του καιρού. Αυτή η κωλυσιεργία να αποχωρήσει γρηγορότερα προς τα ανατολικά, επέτρεψε σε κάποιους να υποθέσουν ότι συνέδεσε την παραμονή του με το τουρκικό -πάγιο- αίτημα να μην ρίξει η ελληνική πολιτεία στεφάνι στα Ίμια για απότιση φόρου τιμής στους τρεις Έλληνες στρατιωτικούς που έπεσαν νεκροί στην κρίση του 1996. Το υπουργείο Άμυνας, που πρωτίστως χειρίστηκε το περιστατικό με το Orus Reis , δεν επιβεβαιώνει ωστόσο τις παραπάνω υποθέσεις που γίνονται.