Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Καλοδεχούμενη η συναίνεση πάνω στο όραμα μετατροπής της Ελλάδας σε κορυφαίο ενεργειακό διαμετακομιστικό κόμβο. Η συναίνεση, όμως, δεν είναι συνώνυμη της λοβοτομής. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να δίνει τώρα και… συμβουλές, παριστάνοντας τον… αρχιτέκτονα του έργου, ας μην ξεχνάμε την εποχή που αποκαλούσαν τον Σαμαρά «ντίλερ του Ισραήλ», αλλά και τις γελοιότητες με τα 5 δις που θα έπαιρναν ως… «προκαταβολή» από τη Ρωσία, τις καθυστερήσεις και τις διακηρύξεις περί… ενεργειακής μπανανίας!
Η επιθετική και παράνομη στάση της Τουρκίας επιτάχυνε χωρίς αμφιβολία την διακρατική συμφωνία για τον EastMed. Και καθώς έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας, η εθνική ομοψυχία αποτελεί υπαρξιακή επιταγή για την πατρίδα μας.
Πλην όμως, αν από την άλλη πλευρά σβήσουμε το παρελθόν και την αρχική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γκρεμίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της χώρας, που στήθηκε την περίοδο 2010-2014, τότε θα έχουμε δώσει μια άφεση αμαρτιών που δεν αφορά μόνο το παρελθόν.
Αφορά και το παρόν και το μέλλον, αφού με καθυστερήσεις, ανατροπές και άλλες γελοιότητες περί «δημοκρατικού ενεργειακού σχεδιασμού» και «αποικιακού χαρακτήρα» συμβάσεις, χάθηκαν δύο κρίσιμα χρόνια.
Δυο (τουλάχιστον) χρόνια που αν ως χώρα τα είχαμε εκμεταλλευτεί και αν τα πράγματα είχαν προχωρήσει, είναι πολύ πιθανόν να είχαμε προλάβει την Τουρκία. Γιατί το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν.
Αλλά τότε είχαμε τον Λαφαζάνη (γιατί αυτόν είχε διορίσει ο Τσίπρας ως υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, διότι αυτόν ήθελε). Τον Λαφαζάνη που ήθελε, λέει, να αλλάξει τους όρους της συμφωνίας για τον TAP – όπως άλλωστε και ο Σκουρλέτης που τον διαδέχθηκε.
Έτρεχαν στη Ρωσία για… προκαταβολές!
Και μετά, Τσίπρας και Λαφαζάνης παρέα έτρεχαν στη Ρωσία αναζητώντας «νέα λιμάνια» και μαζί υπέγραφαν, στις 19 Ιουνίου 2015 – και ενώ καιγόμασταν - στην Αγία Πετρούπολη, τον (ανύπαρκτο) «Νότιο Ευρωπαϊκό Αγωγό» ή «Greek Stream», έναν ελληνορωσικό αγωγό που δήθεν θα ήταν η συνέχεια του (επίσης ανύπαρκτου) ρωσοτουρκικού αγωγού, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια της Δύσης.
Μετά, βέβαια, υπέκυψαν στις πιέσεις «πάγωσαν» το «έργο» και τελικά η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα περάσει από την Βουλγαρία.
Προηγουμένως απλά χάναμε χρόνο με τον Λαφαζάνη να μας διαφημίζει ότι επρόκειτο για επένδυση 2 δις δολαρίων που θα πρόσφερε 20.000 θέσεις εργασίας και άλλα τέτοια παραμύθια για μικρά παιδιά.
Γι’ αυτό και τον Ιούλιο του 2017, μιλώντας στον «ΒΗΜΑ FM», ο Λαφαζάνης είχε πει πως… «ήταν αυτονόητο ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε συζητήσει και με τη Βενεζουέλα το ενδεχόμενο να προμήθευε την χώρα μας με πετρέλαιο». Και πως το 2015, μπροστά στον κίνδυνο η χώρα μας να βρεθεί εκτός ευρωζώνης, είχε εξασφαλίσει από τη Ρωσία μια βοήθεια «κάποιων δισεκατομμυρίων» ως προκαταβολή.
Δήλωσε: «Στη Ρωσία είχα πάει εγώ και είχα ζητήσει και χρηματοδοτική στήριξη και την είχα επιτύχει, μέσω του αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο που θα κατασκευάζαμε και θα περνούσε από την Ελλάδα. Εγώ είχα διασφαλίσει ότι θα παίρναμε και μια προκαταβολή κάποια δισεκατομμύρια έναντι των ωφελειών που θα είχαμε από την λειτουργία του αγωγού η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μια ανακούφιση της χώρας εκείνη την περίοδο. Θα εδίδετο η προκαταβολή, αλλά μεσολάβησε η υπογραφή του μνημονίου, η απομάκρυνσή μου από το υπουργείο και η Ελλάδα επανήλθε στη λογική του ευρω- ατλαντικού οικοπέδου. Ο κ. Τσίπρας βεβαίως είχε συμφωνήσει για την προκαταβολή από τη Ρωσία. Ήταν δεδομένα όλα και γνωστά. Λέει ψέματα ο κ. Τσίπρας ότι δεν υπήρχε συμφωνία. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας λέει ψέματα. Η Ρωσία δεν είναι φιλόπτωχο ταμείο. Η Ρωσία θα κάνει συμφωνίες στη βάση αμοιβαίου οφέλους».
Και για να μην μας λένε τώρα πως εντάξει ο Λαφαζάνης και τα λοιπά, ο Φλαμπουράρης ήταν αυτός που στις 9 Απριλίου 2015, μιλώντας στο Μέγκα, μας είχε ενημερώσει πως «η κατασκευή του αγωγού θα αποφέρει κάθε χρόνο στο ελληνικό κράτος πάνω από 200 εκατομμύρια» και πως… «ο Ρώσος ηγέτης έθεσε μόνος του θέμα προκαταβολής των κερδών από τη δημιουργία του ελληνικού αγωγού φυσικού αερίου. Μια προκαταβολή των κερδών, θα είναι μια ένεση, όχι για να καλύψει τις υποχρεώσεις, αλλά να κινηθεί η οικονομία».
Πόλεμος σε όλα τα ενεργειακά σχέδια και τα έσοδα στο Υπερταμείο
Και να ήταν μόνο αυτά! Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε από την αρχή κηρύξει τον πόλεμο σε κάθε προσπάθεια ενεργειακής αναβάθμισης της χώρας.
Δεν τους άρεσε η συμφωνία για τον TAP, τους ξίνιζε ο ελληνοβουλγαρικός IGB, στράβωναν με τον EastMed, διαφωνούσε με την Πλωτή Μονάδα Φυσικού Αερίου Αλεξανδρούπολης ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήθελαν την αναβάθμιση της Ρεβυθούσας, ούτε το Ηλεκτρικό Καλώδιο (EuroAsia Interconnector) που για πρώτη φορά συνδέει Ασία με Ευρώπη, Ισραήλ, Κύπρο, Κρήτη, Αττική, λοιδορούσαν όποιον μιλούσε για το ενεργειακό Ελντοράντο της ΝΑ Μεσογείου. Καταψήφισαν τις συμβάσεις για έρευνα και εξόρυξη των υδρογονανθράκων τον Σεπτέμβριο του 2014, μετά τις υπέγραψαν τον Ιούνιο του 2019 και τον περασμένο Οκτώβριο τις ξανακαταψήφισαν!
Και όταν, το 2013, με τον νόμο 4162/2013 θεσμοθετήθηκε ο Ειδικός Λογαριασμός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, σύμφωνα με τον οποίο, το 75% των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες θα πήγαινε στο ασφαλιστικό σύστημα και το 25% στις τοπικές κοινωνίες, Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ!
Και τελικά, οδήγησαν τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες στο Υπερταμείο, φέρνοντας το τρίτο μνημόνιο. Εκεί προβλέπεται ότι «στο Ταμείο θα περιέλθουν περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου, μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων, υποδομές, καθώς και ακίνητα του ελληνικού δημοσίου. Στο Ταμείο πιθανόν να ενταχθούν και όλα τα μελλοντικά έσοδα που θα προκύψουν από την εκμετάλλευση του ορυκτού / φυσικού πλούτου της χώρας –υδρογονάνθρακες, κ.λπ.»
Οπότε, στα προαπαιτούμενα προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση του 2017, υπεγράφη ότι το ΥΠΟΙΚ θα μπορεί να μεταφέρει τις συμμετοχές του σε επιχειρήσεις «(συμπεριλαμβανομένων νεοσύστατων επιχειρήσεων του Δημοσίου)» στην Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας.
Το χρονικό του συριζαϊκού ενεργειακού αλαλούμ
-Στις 6 Δεκεμβρίου 2007, δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων ακόμη, δίνει συνέντευξη Τύπου στο Δημαρχείο της Καισαριανής. Έχει μόλις επιστρέψει από την Βενεζουέλα, όπου είχε μεταβεί ως επικεφαλής αντιπροσωπείας του ΣΥΝ. Και… αποκαλύπτει ότι πρότεινε στους αρμόδιους υπουργούς της χώρας τη σύναψη συμφωνίας για την προμήθεια από το δήμο Αθηναίων και το δήμο Καισαριανής «κοινωνικού πετρελαίου». Δηλαδή, όπως εξήγησε, πετρέλαιο σε χαμηλότερη τιμή ώστε η διαφορά που θα προκύπτει να διατίθεται για κοινωνικούς σκοπούς. Η πρόταση αυτή, είπε, έτυχε θετικής ανταπόκρισης, αν και διευκρίνισε ότι υπάρχουν δυσκολίες για την υλοποίησή της. Αργότερα, το 2017, ο δημοσιογράφος Ιάσων Πιπίνης σε ρεπορτάζ του για τον «Ελεύθερο Τύπο», αποκάλυψε μαρτυρία Βενεζουελανού αξιωματούχου, πρώην υπουργού, σύμφωνα με τον οποίο ο Τσίπρας ήδη από το 2013 διερευνούσε την πιθανότητα προμήθειας πετρελαίου από τη Βενεζουέλα, σε περίπτωση που η χώρα μας έβγαινε από την ευρωζώνη. Αυτή ήταν η… ενεργειακή του πολιτική!
-Στις 16 Οκτωβρίου 2010, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε την αναθέρμανση των ενεργειακών και λοιπών σχέσεων με το Ισραήλ, καθώς κάτι τέτοιο «εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την εμπλοκή της Ελλάδας στα καταστροφικά αδιέξοδα της ισραηλινής επιθετικότητας».
-Τον Απρίλιο του 2012 και τον Δεκέμβριο του 2013, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με αντιπροσωπείες από την Αργεντινή, όπου όλοι μαζί διακήρυξαν την υποστήριξή τους στη χώρα αυτή έναντι της Ισπανίας, καθώς και την ανάγκη να «εθνικοποιηθεί συνολικά ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας»!
-Στις 5 Ιουλίου 2012 – επομένη του ορισμού της Επιτροπής που θα αναλάμβανε την αξιολόγηση των προσφορών που μόλις είχαν υποβληθεί για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα (Ιωάννινα, Πατραϊκός Κόλπος και Κατάκολο) - η (περίφημη) Επιτροπή Ενέργειας του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής ΣΥΝ, μιλούσε για «δήθεν μεγάλες εταιρίες και τεράστια κοιτάσματα», απαιτώντας «κοινωνικό έλεγχο».
-Το 2013 πραγματοποιήθηκαν επίσημες σεισμικές έρευνες με τη νορβηγική εταιρεία PGS στις περιοχές του Ιονίου και Νότια της Κρήτης και τον Ιανουάριο του 2014 ολοκληρώθηκε η επεξεργασία των δεδομένων. Χάρη σε αυτές προκηρύχθηκε ο μεγάλος διαγωνισμός περί υδρογονανθράκων το 2014 με τα 20 θαλάσσια οικόπεδα, ο οποίος εκδόθηκε στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Νοέμβριο του 2014. Στον ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν πως ερχόμενοι στην κυβέρνηση θα προσανατόλιζαν τη χώρα προς έναν «δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό, μετά από ουσιαστικό, δημοκρατικό διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες»!
-Στις 13 Φεβρουαρίου 2013, το Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση, κατακεραυνώνοντας την παρουσία των ΗΠΑ στην υπογραφή, την προηγούμενη, της συμφωνίας Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας για τη στήριξη του TAP. «Επιβεβαιώνονται», προσέθεταν, «οι εκτιμήσεις μας ότι οι ΗΠΑ έχουν θέσει θέμα να μην υπάρξει ενδυνάμωση των ενεργειακών μας σχέσεων με τη Ρωσία». Και κατέληγαν: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με καμία δεσμευτική υπογραφή της κυβέρνησης εφόσον δεν έχει ζητηθεί η γνώμη της εθνικής αντιπροσωπείας. Είμαστε κάθετα αντίθετοι, πρώτα να δεσμεύεται η χώρα, όπως σήμερα με την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας και στη συνέχεια να έρχεται η συμφωνία για επικύρωση στη Βουλή, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση». (Σήμερα επαίρονται για τις συναντήσεις 3+1, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ).
-Την επομένη, 14 Φεβρουαρίου 2013, το Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση «κινείται με πλήρη αδιαφάνεια, χωρίς κανένα συγκροτημένο σχέδιο εθνικής ενεργειακής πολιτικής, καθορίζοντας τελικά την πολιτική της τελείως ευκαιριακά, ανάλογα με τις πιέσεις που υφίσταται από εγχώριους και υπερεθνικούς κύκλους».
-Στις 22 Μαΐου 2013, το ίδιο περίφημο Τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε: «Στο θέμα αυτό δεν μπορεί να είναι κάποιος αισιόδοξος διότι τις επιλογές της χώρας μας δεν κρίνουν τα εθνικά συμφέροντα, αλλά οι επιλογές τρίτων (πχ ΗΠΑ ΕΕ) που χρόνια τώρα πιέζουν και δεν αφήνουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης ενεργειακής πολιτικής. Υπάρχει πλούσια εμπειρία από την άσκηση πιέσεων για απαλλαγή κάθε σχέσης με χώρες όπως Ιράν (για πετρέλαιο) και Ρωσία στο φυσικό αέριο που εμποδίζουν να επιλέξουμε καθαρά και κυρίως με βάση το δικό μας εθνικό συμφέρον». Διότι: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα σταθεί αντίθετος σε πολιτικές υποβάθμισης του περιβάλλοντος, ανεξάρτητα από το περιτύλιγμα με το οποίο αυτές θα εμφανιστούν. Θεωρεί την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική καταστροφική και παλεύει για το δημόσιο έλεγχο στις εταιρείες ενέργειας. Η λύση δεν βρίσκεται στις πολιτικές που προωθεί σήμερα η ΕΕ, αλλά σε ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης σε όφελος της κοινωνίας και του τόπου»!
Ο «αμερικανικός» TAP και η Ρωσία
-Το (ίδιο) Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, στις 28 Ιουνίου 2013, μιλούσε για «δημοκρατικό ενεργειακό σχεδιασμό», υποστηρίζοντας ότι ο TAP «δεν προσφέρει στη χώρα μας τα οφέλη που προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης» και πως «η επιλογή του ΤΑΠ, έχει σχέση με την ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση της χώρας μας, στα αμερικάνικα συμφέροντα τα οποία επιδιώκουν την μείωση της επιρροής της Ρωσίας στους ενεργειακούς διαδρόμους». Και πρόσθεταν: «Οι σημερινοί πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες όπου βρίσκεται, για την επιλογή του αγωγού ΤΑΡ, κινούνται στο πλαίσιο της επικοινωνιακής πολιτικής και το μόνο στο οποίο στοχεύουν είναι να εξαπατήσουν το λαό».
-Όταν στις 9 Αυγούστου 2013 ο Α. Σαμαράς επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ομπάμα και έγινε αναφορά στα ενεργειακά θέματα, στον TAP, στην ΑΟΖ και στη συνέργεια με την Κύπρο και το Ισραήλ με τις εκτιμήσεις για τα αποθέματα φυσικού αερίου στο ελληνικό υπέδαφος – σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα μόνη της μπορεί να αντλήσει 4,7 τρις κυβικά μέτρα, όταν το αντίστοιχο νούμερο για την Κύπρο και το Ισραήλ μαζί είναι 4,5 τρις κυβικά μέτρα – ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωνε ότι «οι ΗΠΑ είναι σταθερά προσανατολισμένες στη συγκρότηση μιας ενεργειακής -και όχι μόνο- συμμαχίας μεταξύ Ισραήλ- Κύπρου- Ελλάδας» και ότι «η υποχωρητική στάση της κυβέρνησης στη δημιουργία αυτής της συμμαχίας ενέχει κινδύνους αποσταθεροποίησης των σχέσεων της χώρας μας με τον αραβικό κόσμο, με πρόσθετο αποτέλεσμα να διευκολυνθεί η διείσδυση της Τουρκίας στις αραβικές χώρες». (Τώρα μας εκθειάζουν την δήθεν πρωτοβουλία τους για συμμετοχή των ΗΠΑ).
-Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013, από το βήμα της ΔΕΘ, ο Τσίπρας υποστήριζε ότι η συμφωνία για τον TAP, μετέτρεπε την Ελλάδα σε φιλοξενούσα χώρα – αλλά μετά πανηγύριζε ότι γίναμε κόμβος! Και στις 26 Σεπτεμβρίου 2013, ομάδα βουλευτών είχε καταθέσει ερώτηση για το θέμα, θέτοντας διάφορα περιβαλλοντικά θέματα και ανησυχίες των τοπικών κοινωνιών.
-Στις 8 Οκτωβρίου 2013, κυβερνητικό κλιμάκιο υπό τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά επισκέπτεται το Ισραήλ. Στο τραπέζι των συζητήσεων τίθενται συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο μέσω Ελλάδας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και για την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου – Ελλάδας. Σαμαράς και Νετανιάχου υπογράφουν κοινή δήλωση, ενώ Μανιάτης και Σαλόμ υπογράφουν επίσης κοινή δήλωση για την αξιοποίηση και την έρευνα φυσικών πόρων στη λεκάνη της Μεσογείου, τη μεταφορά φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ευρώπης και άλλες μορφές συνεργασίας. Η συμφωνία αποτελεί συνέχεια του τριμερούς μνημονίου στην Κύπρο, ώστε οι τρεις χώρες να αποτελέσουν μια νέα πηγή τροφοδοσίας της Ευρώπης. Είχε προηγηθεί, στις 8 Αυγούστου 2013, η υπογραφή στη Λευκωσία μνημονίου συναντίληψης για τη συνεργασία των τριών χωρών στους τομείς της ενέργειας και των υδάτινων πόρων, από τους τρεις υπουργούς Ενέργειας.
Την προηγουμένη, 7 Αυγούστου, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Λαφαζάνη, καταθέτει ερώτηση, ζητώντας να μάθει πώς… προέκυψε η ανάγκη αυτού του μνημονίου και αν συνδέεται με την επίσκεψη Σαμαρά στις ΗΠΑ! Την ίδια μέρα, η «Αυγή» κυκλοφόρησε με υβριστικό πρωτοσέλιδο: Η φωτογραφία του Σαμαρά και δίπλα ο τίτλος «Ντίλερ στο Ισραήλ». Και ήδη από τις 6 Οκτωβρίου, το Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδε ανακοίνωση, όπου ανέφερε ότι «η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ισραήλ προετοιμάζει νέους τυχοδιωκτισμούς»! Σύμφωνα με την ανακοίνωση εκείνη, η στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών… εγκυμονούσε κινδύνους για τη χώρα μας!
Και κατέληγε η ανακοίνωση: «Η πορεία της Ελλάδας στην εξωτερική της πολιτική, την μετατρέπει ταχύτατα σε «φυλάκιο» των επικίνδυνων για την ειρήνη αμερικανοϊσραηλινών επιδιώξεων στην περιοχή, γεγονός που επιφυλάσσει απρόβλεπτες συνέπειες για την χώρα μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατηγορηματικά αντίθετος στην μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό και γεωπολιτικό «εξάρτημα» περιφερειακών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Θα συνεχίζει να μάχεται με μεγαλύτερο πείσμα για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με σκοπό να βγει η Ελλάδα από την διεθνή περιθωριοποίηση, στην οποία οι μνημονιακές κυβερνήσεις την έχουν καταδικάσει»…
«Παρών» για τον TAP
-Στις 2 Δεκεμβρίου 2013, η ελληνική Βουλή υπερψήφισε τη σύμβαση για τον αγωγό TAP. Με τον υπουργό Μανιάτη να δηλώνει πως «η Ελλάδα αποκτά επιτέλους θέση στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης» και τον υφυπουργό Παπαγεωργίου να καταθέτει την επιστολή των μετόχων του ΤΑΡ προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στην οποία γινόταν σαφές ότι η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να αποκτήσει μέχρι και το 5% με την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του αγωγού, το 2019. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών» (δια του εισηγητή του Πετράκου), ζητώντας τάχα αναθεώρηση κάποιων σημείων. Όσο για τον Καμμένο και την Χρυσή Αυγή, καταψήφισαν. (Ακόμη και επί ηρωικής εποχής, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Λαφαζάνη γύρευε από την διοίκηση του TAP με την επιστολή της 13ης Μαΐου 2015, να επιβεβαιωθούν αυτά που είχε ήδη εξασφαλίσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, και ειδικά το άρθρο 8 περί ενθάρρυνσης συμμετοχής ελληνικών εταιριών).
Στις 16 Δεκεμβρίου, ο πρωθυπουργός Σαμαράς έφυγε για το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, όπου έλαβε μέρος στην εκδήλωση υπογραφής της έναρξης του Αγωγού Φυσικού Αερίου TAP και του κοιτάσματος «Σαχ Ντενίζ 2». Ερχόμενος στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ καθυστέρησε μια επένδυση 1,5 δις με 2.000 άμεσες θέσεις εργασίας και 10.000 έμμεσες, μετά είπαν ότι το… διόρθωσαν και το επανεκκίνησαν, υποστηρίζοντας ότι διπλασίασαν το ποσό για έργα κοινωνικής ευθύνης στα 32 εκ. ευρώ – λες και άξιζε για μερικά εκατομμύρια να καθυστερήσει επένδυση 1,5 δις – και τελικά ο Τσίπρας «εγκαινίασε» τον TAP ως… δικό του, στις 17 Μαΐου 2016! Είχε προηγηθεί, στις 3 Μαρτίου, το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Χωρίς, βέβαια, καμιά αλλαγή στα θέματα φορολογίας, εξαιτίας των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι παρέλαβε μια «κακή συμφωνία». Αλλά τον Μάιο του 2016, ο Τσίπρας μας… ενημέρωσε ότι πρόκειται για «ένα από τα σημαντικότερα έργα που υλοποιούνται παγκοσμίως σε ενεργειακό επίπεδο αυτήν την περίοδο»…
-Στις 17 Ιανουαρίου 2014, με ανακοίνωσή του, το Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, επέμενε ότι «οι εξελίξεις δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ που κράτησε αποστάσεις και δεν υπερψήφισε τη σύμβαση», διότι «ουσιαστικό όφελος για τον τόπο φαίνεται πως δεν υπάρχει», καθώς «οι διαγωνισμοί «βγαίνουν» με προδιαγραφές, μόνον «για ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια», δηλαδή είναι στην πράξη κομμένες και ραμμένες για συγκεκριμένες Εταιρείες».
-Στις 26 Φεβρουαρίου 2014, όταν ο κ. Σαμαράς, επισκεπτόμενος το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, είχε κάνει λόγο για έσοδα 150 δις σε βάθος 25-30 ετών από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σπεύσει να μιλήσει για «έντονο μικροπολιτικό και αποπροσανατολιστικό λαϊκισμό».
«Η μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εγκλωβισμένη στις αρπάγες του μνημονίου και παγιδευμένη στις άφρονες πολιτικές επιλογές της, προσπαθεί να στήσει ξανά νέο αδιέξοδο "success story"», ανέφεραν.
Από τις χίμαιρες στη θριαμβολογία
-Στις 10 Μαρτίου 2014 προκηρύχθηκε μελέτη σκοπιμότητας για τον EastMed και τα οικονομικά και τεχνικά δεδομένα που δόθηκαν στη δημοσιότητα το 2016 έδειξαν ότι είναι πράγματι βιώσιμος. Και τον Δεκέμβριο του 2016 ο υπουργός κ. Σταθάκης ανήγγειλε θριαμβευτικά ότι η Ελλάδα μετασχηματίζεται σε ενεργειακό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης και της ΝΑ Μεσογείου και τον Φεβρουάριο του 2017 επισκέφθηκε το Μπακού. Στις 4 Απριλίου 2017, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε περιχαρής ότι υπέγραψε ανακοινωθέν για την προώθηση του αγωγού EastMed, που θα συνδέσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου Ισραήλ και Κύπρου, μέσω Ελλάδας προς Ιταλία. Μιλάμε για τον ίδιο αγωγό που όταν το 2013 ο κ. Μανιάτης είχε με πρωτοβουλία του εντάξει τον αγωγό στα Ευρωπαϊκά Προγράμματα Χρηματοδότησης (PCIs) σε συνεργασία με το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ιταλία, ο ΣΥΡΙΖΑ, τον κατηγορούσε ότι κυνηγά… χίμαιρες.
-Και στις 5 Μαΐου 2014, από την Κεντρική Πλατεία της Κέρκυρας, ο Τσίπρας βροντοφώναζε: «Υπόσχονται λαγούς όχι με πετραχήλια, αλλά με πετρέλαια, όπως έκανε προχτές ο κύριος Σαμαράς».
-Στις 14 Μαΐου 2014 υπογράφηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης για τις περιοχές Ιωαννίνων, Πατραϊκού Κόλπου και Κατακόλου. Είχαν προηγηθεί, στις 22 Απριλίου, οι αιτήσεις της ιταλικής εταιρίας ENEL για έρευνες υδρογονανθράκων στις περιοχές βορειοδυτικής Πελοποννήσου, Αιτωλοακαρνανίας και Πρέβεζας-Άρτας.
-Στις 4 Αυγούστου 2014 υπογράφονται οι αποφάσεις προκήρυξης διαγωνισμών για έρευνες πετρελαίου σε Ιόνιο, νότια της Κρήτης, Δυτική Ελλάδα.
Θυμήθηκαν και τις… 7 αδελφές!
-Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τις συμβάσεις για έρευνα και εξόρυξη των υδρογονανθράκων. Με τον εισηγητή του Απόστολο Αλεξόπουλο (που μετά έγινε ο γενικός γραμματέας του Λαφαζάνη) να μιλά για «προϊόντα εξωθεσμικών επιτροπών, υπέρ των εργολάβων, υπέρ των πολυεθνικών, μονομερείς, προκλητικά ετεροβαρείς, success story χωρίς επιστημονική βάση, αποικιοκρατικές, δώρα στις πρώην «επτά αδελφές», παράδοση του ορυκτού πλούτου σε μια χούφτα ομίλους, προϊόντα εγωκεντρικού ψευδοπατριωτικού παραληρήματος και έντονου μικροπολιτικού και αποπροσανατολιστικού λαϊκισμού»! Ο κ. Αλεξόπουλος κάλεσε μάλιστα τον τότε υπουργό κ. Μανιάτη να εγκαταλείψει την ιδέα πως οι συμβάσεις αυτές, καθαγιασμένες από μια φαινομενικά διαυγή κοινοβουλευτική διαδικασία, θα τον απαλλάξουν από τις ευθύνες που βαρύνουν τις επιλογές του! Τον απειλούσαν, δηλαδή! Από κοντά και οι ΑΝΕΛ του Καμμένου, που επίσης καταψήφισαν, καταγγέλλοντας «συμβάσεις υπέρ των εργολάβων».
-Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, κυρώθηκαν στη Βουλή οι πρώτες τρεις συμβάσεις του Ελληνικού Δημοσίου με τους αναδόχους για τη διεξαγωγή ερευνών και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Κατάκολο, τα Ιωάννινα και τον Πατραϊκό Κόλπο (Δυτικά). Μαζί κυρώθηκε και μια τέταρτη σύμβαση που αφορά στην τροποποίηση υφιστάμενης σύμβασης για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Θρακικό Πέλαγος. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τις τρεις συμβάσεις και δήλωσε «παρών» στην τέταρτη σύμβαση. Με τον εισηγητή του να υποστηρίζει ότι «οι συμβάσεις αυτές είναι προκλητικά ετεροβαρείς υπέρ των ιδιωτικών εταιρειών στις οποίες κατοχυρώθηκε το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων». Αναφερόμενος στον Γιάννη Μανιάτη τον κατηγόρησε για… εγωκεντρικό, ψευδοπατριωτικό παραλήρημα!
-Στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, ο Α. Σαμαράς ολοκλήρωνε την επίσκεψή του στο Αζερμπαϊτζάν, όπου συμμετείχε στην εκδήλωση για τα 20 χρόνια του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ. «Δεν κατασκευάζουμε απλώς αγωγούς χτίζουμε γέφυρες που ενώνουν και φέρνουν κοντά χώρες και λαούς σε ευρύτερες περιοχές», δήλωνε.
-Τον Νοέμβριο του 2014, μετά την Διακήρυξη του Καϊρου, κατά την οποία (τον Νοέμβριο του 2014) αποφασίστηκε η επίσπευση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Αιγύπτου για την οριοθέτηση των μεταξύ τους ΑΟΖ, και τη συνάντηση Σαμαρά, Αναστασιάδη, Σίσι, μιλούσαν «πολεμοχαρή συμφωνία Σαμαρά- Αναστασιάδη με τον τύραννο της Αιγύπτου», για «μια ισχυρή συμμαχία με τις πιο μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στον πλανήτη, κύρια τις ΗΠΑ και τις πολυεθνικές τους, αλλά και με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ» και ότι «η Αριστερά πρέπει να σπάσει το αστικό σχέδιο «μνημόνια + υδρογονάνθρακες» και στους δύο του πυλώνες και όχι να το υιοθετήσει διά της εθνικής παρακαμπτηρίου»! Διότι, ως γνωστόν, «καμιά σταγόνα αίμα για τα πετρέλαια»!
-Στις 23 Ιανουαρίου 2015, από το Ηράκλειο της Κρήτης, ο Τσίπρας έλεγε: «Επανακαταθέτουμε τις προτάσεις μας για τον ενεργειακό σχεδιασμό που θα είναι κοινωνικά δίκαιος και περιβαλλοντικά βιώσιμος. Με αποκεντρωμένη ανάπτυξη, με συνεργατικά σχήματα, προσανατολισμένος στις τοπικές κοινωνίες».
Ενεργειακή… μπανανία, πιόνια και δορυφόροι
-Στις 3 Φεβρουαρίου 2015, ο Π. Λαφαζάνης δηλώνει ότι θα προχωρήσει ο διαγωνισμός για την παραχώρηση τριών περιοχών της δυτικής Ελλάδας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (Άρτα, Αιτωλοακαρνανία και Βορειοδυτική Πελοπόννησος), ωστόσο, είναι πιθανό να επανεξεταστούν οι όροι του διαγωνισμού για την παραχώρηση 20 θαλάσσιων περιοχών στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Η προθεσμία για τα 20 οικόπεδα εξέπνεε στις 14 Μαΐου, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς την αναταραχή που προκλήθηκε. Την ίδια μέρα, ο Λαφαζάνης προκάλεσε αβεβαιότητα και ως προς τον TAP, λέγοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βελτιώσει τη συμφωνία! Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι θα επανεξετάσει εν εξελίξει διαγωνισμούς και θα αναθεωρήσει υπογραμμένη συμφωνία!
-Στις 11 Μαρτίου 2015, μιλώντας σε ενεργειακό forum, ο Λαφαζάνης δήλωσε: «Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να παραμείνει εξαρτημένο τροϊκανό οικονομικό προτεκτοράτο που θα συμπληρώνεται από ένα είδος ενεργειακής μπανανίας». Κατήγγειλε την Ευρώπη για νεοαποικιακές λογικές αλαζονείας και ειρωνείας των ισχυρών σε βάρος των αδυνάτων και ξεκαθάρισε ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να συνεχίσει να είναι εξαρτημένο πιόνι μονομερών ενεργειακών επιλογών και αξόνων, δεν είναι εξαρτημένος δορυφόρος καμίας μεγάλης δύναμης». Και όλα αυτά επειδή ο Λαφαζάνης (δηλαδή ο Τσίπρας)… διαφωνούσε με την ενιαία ενεργειακή αγορά, σύμφωνα με την οποία κάθε σύμβαση που υπογράφει ένα κράτος – μέλος με τρίτες χώρες ,π.χ. τη Ρωσία, θα ελέγχεται εκ των προτέρων. Και ο ΣΥΡΙΖΑ που έψαχνε λεφτά στη Ρωσία κάτι τέτοια δεν τα ήθελε. Γι’ αυτό και λίγες μέρες νωρίτερα, ο Λαφαζάνης, κατά την παρέμβασή του στο Συμβούλιο υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, μίλησε για… «σταδιακή μετάβαση σε μία μεγάλη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, η οποία μπορεί να μεγεθύνει τις ενεργειακές ανισότητες, τους αποκλεισμούς και τους διαχωρισμούς, ίσως και νέα τείχη στην Ευρώπη. Μετάβασης, επίσης, σε ένα μεγάλο ενεργειακό χώρο στον οποίο μπορεί να κυριαρχήσουν, ήδη αυτό εξελίσσεται, μία χούφτα πολυεθνικοί εταιρικοί γίγαντες, του τύπου των 7 αδελφών που δέσποζαν παλιότερα στον χώρο του πετρελαίου».
-Στις 30 Μαρτίου 2015, το πανηγύρι συνεχίστηκε με τις επαφές Λαφαζάνη στη Μόσχα, με τον επικεφαλής της Gazprom Αλεξέι Μίλερ και τον υπουργό Ενέργειας της Ρωσίας Αλεξάντρ Νόβακ. Εκεί ο Λαφαζάνης είπε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να ακολουθήσει μια νέα ενεργειακή πολιτική, η οποία θα ανταποκρίνεται στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα «χωρίς υποτέλειες και χωρίς δορυφορικές σχέσεις και συμπλέγματα».
-Στις 21 Απριλίου 2015, Τσίπρας και Λαφαζάνης υποδέχονταν τον Μίλερ στο Μέγαρο Μαξίμου. Με θέμα τον (ανύπαρκτο) ρωσικό αγωγό, με τον οποίο διαφωνούσαν οι δανειστές μας και ουδείς αντιλαμβανόταν τι νόημα είχαν οι γνωστοί τεμενάδες.
Πέμπτη φάλαγγα και… άλλες προτεραιότητες
-Στις 24 Απριλίου 2015, ο Λαφαζάνης, απαντώντας στη Βουλή σε ερώτηση του Α. Λοβέρδου για την ενεργειακή πολιτική, μιλά για ύπαρξη «πέμπτης φάλαγγας», που «λειτουργεί στο εσωτερικό της χώρας υπέρ των πιστωτών». Και δηλώνει: «Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο κανενός, ούτε μπανανία. Εφαρμόζουμε ανεξάρτητη πολιτική, που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Εμείς δεν θα αποκλείσουμε το ρωσικό φυσικό αέριο να περάσει από τη χώρα όσο και αν κάποιοι αντιδρούν». Και στις 9 Ιουλίου 2015, μιλώντας σε forum, εκθείασε τον ρωσικό αγωγό και τα οφέλη του, ενώ επέμεινε σε αλλαγές της συμφωνίας για τον TAP.
-Τον Ιούλιο του 2015 (υπουργός πλέον ο Σκουρλέτης) αποκαλύφθηκε ότι δεν είχαν καν μπει στον κόσμο να αποσφραγιστούν οι προσφορές, διότι, όπως μας είπαν «είχαν άλλες προτεραιότητες»! Ως γνωστόν, οι συμβάσεις είχαν υπογραφεί στις 14 Μαΐου 2014. Η προκήρυξη του διαγωνισμού φέρει ημερομηνία 31/7/2014 και ο Διαγωνισμός προκηρύχθηκε τυπικά από την δημοσίευση της Υπουργικής Απόφασης στο ΦΕΚ 2186/08.08.2014. Αλλά χρειάσθηκε να φθάσουμε στον Οκτώβριο του 2016 – και αφού οι ενδιαφερόμενες εταιρίες έφευγαν μία μία – για να πέσει η πρώτη συριζαϊκή υπογραφή. Ο λόγος για την απόφαση για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων για την θαλάσσια "Περιοχή 2 (Block 2)" (Άρτα, Αιτωλοακαρνανία και ΒΔ Πελοπόννησος) και για 20 θαλάσσιες περιοχές στο Ιόνιο και στο νότιο Κρητικό Πέλαγος, που είχαν δημοσιευθεί στην επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. Στις 6 Φεβρουαρίου 2015 έληξε η προθεσμία για την υποβολή προσφορών, είχαμε τα «ηρωικά» περί «αναμόρφωσης» των συμβάσεων και τελικά τον Ιούλιο του 2015 για το «οικόπεδο 2» είχαμε μόνο μία προσφορά και μόλις τρεις για τα είκοσι προκηρυχθέντα «οικόπεδα».
-Στην ομιλία του επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, στις 6 Οκτωβρίου 2015, ο Σκουρλέτης είχε πει πως «απόψεις για τεράστια κοιτάσματα, μόνο επικοινωνιακούς λόγους εξυπηρετούν. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά από διαβούλευση με αρμόδιους επιστημονικούς φορείς, Εταιρείες, αλλά και τις τοπικές κοινωνίες, θα προωθηθεί ένα νέο, σύγχρονο, θεσμικό πλαίσιο που μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει, τη θεσμοθέτηση κρατικής εταιρείας υδρογονανθράκων»!
Αυτά σε πείσμα της εθνικής λοβοτομής…
