24.12.19

Η ιστορική ανακωχή των Χριστογέννων: Η στιγμή γαλήνης σε έναν αιματηρό εφιάλτη


Η ανακωχή των Χριστουγέννων στο Δυτικό Μέτωπο κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, είναι μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές του αιματηρού και εφιαλτικού αυτού πολέμου, που έχει μείνει στην ιστορία, καθώς σηματοδότησε την ανάγκη και την επιτυχία της ανθρώπινης θέλησης να υπερβεί την εχθρότητα και την καταστροφή της σύγκρουσης.

Τον χειμώνα του 1914 οι βρετανικές και γερμανικές δυνάμεις πολεμούν αδιάκοπα μέσα στη λάσπη, το κρύο, τα πτώματα των συμμάχων τους, μέσα από τα χαρακώματα, όταν στις 24 Δεκεμβρίου, οι δύο πλευρές προχωρούν σε μια κίνηση που όχι μόνο δεν περίμενε κανείς, αλλά εν τέλει δεν ξέχασε κανείς, με την «ανακωχή των Χριστουγέννων» να μένει για πάντα στην ιστορία.
Στην περιοχή Πλούχστιρτ της Φλάνδρας, οι επιχειρήσεις στο Δυτικό Μέτωπο έχουν βαλτώσει. Η προέλαση των Γερμανών έχει ανακοπεί από τις δυνάμεις της Αντάντ. Οι δύο στρατοί επιδίδονται σ’ έναν απάνθρωπο πόλεμο φθοράς μέσα στα χαρακώματα.

Το υπόβαθρο

Η βραδιά ήταν κρύα και υγρή την παραμονή των Χριστουγέννων. Γύρω στα μεσάνυχτα, βρετανοί στρατιώτες άκουσαν από τις γραμμές των Γερμανών μια χορωδία να ψάλει την Άγια Νύχτα και είδαν κεράκια να τρεμοσβήνουν σ’ ένα υποτυπώδες χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Συνηθισμένοι να πυροβολούν και στο παραμικρό φως που εμφανιζόταν στον ορίζοντα, αυτή τη φορά κοντοστάθηκαν. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε φωλιάσει στις καρδιές τους. Ο σπόρος της ανακωχής είχε ριζώσει.
Οι Βρετανοί ανταπέδωσαν με τα δικά τους κάλαντα και σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εκπρόσωποι των δύο εχθρικών δυνάμεων συναντήθηκαν στη νεκρή ζώνη, παρακούοντας τις εντολές των ανωτέρων τους. Ήταν μια μικρή ανταρσία και από τις δύο πλευρές, που σταμάτησε για λίγο τον πόλεμο.

Τα κάλαντα και η ανακωχή

Το πρωί των Χριστουγέννων, Άγγλοι και Γερμανοί έθαψαν τους νεκρούς τους, απαγγέλοντας μαζί τον 23ο Ψαλμό του Δαυίδ «Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει…». Στη συνέχεια έσφιξαν τα χέρια, φλυάρησαν, είπαν ο ένας στον άλλο τα παράπονά τους, αντάλλαξαν αναμνηστικά δώρα (ουίσκι, μαρμελάδες, τσιγάρα, σοκολάτες και τα σχετικά) και κατέβασαν πολλά λίτρα μπύρας.
Μόνο ο Άγγλος μπαρμπέρης στρώθηκε στη δουλειά, αφού είχε να κουρέψει και πολλά γερμανικά κεφάλια. Νωρίς το απόγευμα οι δύο πλευρές βρέθηκαν αντίπαλες σε ποδοσφαιρικό αγώνα, τον οποίο κέρδισαν οι Γερμανοί με 3-2.
Η ειρήνη κράτησε μόνο 24 ώρες. Την επόμενη μέρα οι φίλοι έγιναν και πάλι εχθροί. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν ακόμα στην αρχή του. Θα κρατήσει ακόμη τέσσερα χρόνια και θα στοιχίσει τη ζωή σε 10 εκατομμύρια ανθρώπους.

Πηγή και φωτογραφία: San simera