14.2.19

Το (ανίκητο) κόμμα της Εκκλησίας… (Σχόλιο συνεργάτου μας)


Του Νίκου Φυλάγγελου

Τα συμπεράσματα προκύπτουν εύλογα.
Και είναι απολύτως αναμενόμενα, ως προς τη γεωμετρική εξέλιξή τους.
Η όποια διαφοροποίηση στο σχήμα ισορροπίας Εκκλησίας-Κράτους, περνάει μέσα από την Εκκλησία.
Καλύτερα, περνάει μέσα από τον συμβιβασμό του Κράτους με τις προτεραιότητες της Εκκλησίας.
Τα δόγματα άλλωστε, δεν κατάφεραν… τυχαία να επιβιώσουν διαχρονικά.

Να δείξουν αξιοσημείωτες αντοχές, μεγαλύτερες από κάθε άλλον Θεσμό.
Το κόμμα της Εκκλησίας είναι το μεγαλύτερο, πλέον μαζικό και συμπαγές.
Και φυσικά… ανίκητο.

http://ysterografa.gr
_______________________
ΣΧΟΛΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΟΥ ΜΑΣ
Διαφωνούμε και με την απλήν χρήσιν του χαρακτηρισμού ώς κόμματος  (χωρίς εισαγωγικά) της Εκκλησίας! Σαφώς η ύπαρξή  της και το έργο της δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί με καμίαν έννοιαν ώς ...κομματικό.
Αυτό που χρειάζεται η Εκκλησία είναι έναν ηγέτη, που να μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε επιβουλήν τόσον προς αυτήν όσον και προς το ποίμνιό της και τέτοια εικόνα ηγέτου δεν μας έχει πείσει ότι έχει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών!
Το "ανίκητον"  (μας θυμίζει και το...αλάθητον) είναι συζητήσιμο διότι η όποια νίκη αφορά πολλούς τομείς και φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη η επικείμενη ανατροπή του Συντάγματος ως προς το θέμα  του καθορισμού της Ορθοδοξίας ως "επικρατούσης Θρησκείας στην Ελλάδα της Θρησκείας της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού"
  ( Άρθρο 3 ΤΜΗΜΑ Β-Σχέσεις Εκκλησίας  και Πολιτείας)
 και αντί αυτής  η μετατροπή της χώρας σε πολυθεϊστική (αθεϊστική ουσιαστικά),και με την αφαίρεση από την κεφαλίδα του Συντάγματος του: " Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος", με  (απαγόρευση) αφαίρεση από όλες τις δημόσιες Υπηρεσίες των Αγίων εικόνων, σε πρώτη φάση και σε δεύτερη την αλλαγή της Ελληνικής σημαίας με κυανόλευκο ριγωτό ύφασμα, χωρίς-φυσικά- το σταυρό! 

Εάν η αφαίρεση και οι μετατροπές αυτές χαρακτηρίζουν την Εκκλησίαν της Ελλάδος ως "ανίκητον" τότε ή οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους ή βαυκαλιζόμαστε με νίκες και δάφνινα στέφανα ...
Η απουσία του Αρχιεπισκόπου από τον αγώνα κατά του αθεϊσμού είναι εντυπωσιακά χαρακτηριστική (όπως και η παρουσία του σε παρασυναγωγές με Παπικούς κ.λ.π.)
  Η Εκκλησία χρειάζεται Αρχιεπίσκοπον που να επισείει και το φραγγέλιον- όποτε χρειάζεται-  προς τους άθεους καθεστωτικούς, όταν οι περιπτώσεις το απαιτουν και όχι μοιρολάτρην δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας.

Φ. Ιωάννου