Γράφει ο Γιάννης Συνοδινός
Σε λίγες ημέρες, στις 8 Ιανουαρίου 2018, θα γίνει στη Λευκωσία άλλη μια τριμερής διάσκεψη κορυφής, ανάμεσα στις Ελλάδα, Κυπριακή Δημοκρατία και Αίγυπτο. Θα εξετασθούν ζητήματα που σχετίζονται με την κοινή πολιτική και συνεργασία τους στην ενέργεια, την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, την Παιδεία και τον Πολιτισμό. Ενας άλλος μεγάλος «παίκτης»-ο πιο σημαντικός ίσως- στο Μεσανατολικό είναι το Ισραήλ, που θα παρακολουθήσει με αυξημένο ενδιαφέρον τη τριμερή συνάντηση κορυφής, ύστερα από την πρωτοβουλία των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως ντε φάκτο πρωτεύουσα του Εβραϊκού κράτους, αλλά και την καταδίκη αυτής της απόφασης, από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΟΗΕ.
Η Αίγυπτος, που φιλοξενεί στο Κάϊρο την ΄Εδρα του Αραβικού Συνδέσμου, και από τις ελάχιστες Αραβικές χώρες με Συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά-και λόγω της αυξημένης επιρροής των Ισλαμιστών στην επικράτεια της- καταδίκασε από την πρώτη στιγμή την πρωτοβουλία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ. Η Ελλάδα και η Δημοκρατία της Κύπρου ακολούθησαν επίσης την γραμμή απόρριψης της απόφασης Τράμπ, που με τόσο προκλητικό και υποκριτικό τρόπο υιοθέτησε η ΕΕ. Οι Δυτικοί της Ευρώπης, πολλοί από αυτούς αποικιοκράτες και σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για τη Μεσανατολική τραγωδία, έχουν τα συμφέροντα τους στην περιοχή. Οι ΄Ελληνες όμως, έχουν επίσης τα δικά τους, όπως πηγάζουν από την αιώνων παρουσία τους στην περιοχή, όταν ακόμα οι Δυτικοί ζούσαν σε σπήλαια.
Οπου και αν σκάψεις στη Μέση Ανατολή θα βρεις αρχαία Ελληνικά αντικείμενα. Θα βρεις Ελληνισμό. Παντού, ακόμα και σε περιοχές, που σήμερα ελέγχονται από το Ισραήλ. Δεν παραβλέπουμε επίσης πως ο Μέγας Αλέξανδρος στην πορεία του προς την Ανατολή, τη μόνη πόλη που δεν πείραξε ήταν η Ιερουσαλήμ, σεβόμενος μάλιστα τους ιερείς της. Κατέκτησε τους πάντες, εκτός από την Ιουδαία και τη Σαμάρεια.
Σήμερα η Ελλάδα έχει την πρεσβεία της στο Τελ Αβίβ αλλά διατηρεί Γενικό Προξενείο στην Ιερουσαλήμ, δηλαδή έχει αναβαθμισμένη διπλωματική εκπροσώπηση, που ελάχιστες χώρες έχουν, αφού εκπροσωπούνται από προξενεία. Επίσημη δικαιολογία τα Ελληνο-ορθόδοξα προσκυνήματα με προεξάρχον το Ελληνο-ορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, τα όσα του ανήκουν αλλά και τα δεκάδες άλλα μοναστήρια, όπου κυματίζει περήφανα η Ελληνική σημαία. Με καμιά άλλη χώρα δε συμβαίνει αυτό. Στους Αγίους Τόπους υπάρχει μια άλλη μικρή Ελλάδα. Μικρή, αλλά υπάρχει. Στο πρόσφατο παρελθόν, η αδελφότητα των Αγιοταφητών, ακολούθησε αμφιλεγόμενη πολιτική ( εκλογή Ειρηναίου, ξενώνας του Αγίου Ιωάννη, ξεπούλημα περιουσιών στη Τζάφφα, ανυπολόγιστης αξίας οικόπεδα , αυτοκίνητο Διόδωρου γεμάτο ναρκωτικά, κλπ). Η Ελλάδα εν τούτοις έχει τα δικά της συμφέροντα, που πολλές φορές συγκρούονται με αυτά των Φρανκολεβαντίνων και των Ισλαμιστών τύπου Ερντογάν, ο οποίος αλωνίζει στη Θράκη μας και μιλά για τα δικαιώματα των … «τούρκων» μουφτήδων.
Η ρεαλιστική πολιτική τι μας επιτάσσει λοιπόν; Να σκεφτόμαστε συναισθηματικά, όπως οι ηλίθιοι και αμόρφωτοι θερμοκέφαλοι του «Ρουβίκωνα», ή ρεαλιστικά και σε βάθος χρόνου; Θα μας πήγαινε άσκημα αν εγκαθιδρύαμε μια στρατιωτική συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ για τη διατήρηση, αλλά και τη διαφύλαξη με κάθε τρόπο, του status quo στο Αιγαίο, που κάθε λίγο και λιγάκι αμφισβητούν οι νεοσουλτάνοι; Φυσικά θα θελήσουν και οι Ισραηλινοί κάτι να πάρουν. Μια αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ίσως ως πρωτεύουσας του κράτους τους, με την πλήρη εξασφάλιση των δικαιωμάτων όπως απορρέουν από τα φιρμάνια του Σαλάχ-ε-Ντήν του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων; Και στο κάτω κάτω της γραφής ας μη ξεχνάμε πως θρησκευτικά, βρισκόμαστε δίπλα στους Εβραίους, δεχόμενοι την Παλαιά Διαθήκη και το κυριότερο: τον Εβραίο Σωτήρα μας Ιησού Χριστό και μακριά από το αιμοδιψές Κοράνι.
ysterografa.gr
