Ο ΥΠΕΘΑ οφείλει να αποτρέψει κάθε σκέψη των ερυθρών (;) συναδέλφων του, να αποκαταστήσει την ηρεμία στις ΕΔ, και να ενημερώσει τους άσχετους,ανίδεους και ανιστόρητους ψευτοϊδεολόγους, ότι οι στρατιωτικοί δεν είναι σαν τους "μπαλαντέρ" που χρησιμοποιούν αυτοί στα νυχτερινά τους χαρτοπαιχτικά ραντεβού...
ΑΛΕΞ
____________________________________
Το αίτημα για αποστολή στρατιωτικών ιατρών τους καλοκαιρινούς μήνες σε νησιά του Αιγαίου, ακόμη και στη Μύκονο (!) προκάλεσε συζητήσεις και αντιδράσεις.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι η άποψη ενός απόστρατου στρατιωτικού ιατρού που…τα ΄χει ζήσει από πρώτο χέρι. Είναι νομίζουμε η καλύτερη απάντηση σ΄ όσους έσπευσαν να υπερασπιστούν το δικαίωμα της Μυκόνου να εξυπηρετείτε το καλοκαίρι από …στρατιωτικούς ιατρούς.
Γράφει απαντώντας στα όσα υποστήριξε ο Αντιπερειάρχης Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου:
“Ο αντιπεριφερειάρχης μπορεί να έχει δίκιο σε όσα γράφει. Όντως κάθε μέρος της πατρίδας δικαιούται ιατρική κάλυψη. Ωστόσο ξεχνάει το πιο βασικό. Η κάλυψη αυτή είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας και όχι του ΥΠΕΘΑ. Με τι θράσος ζητούνται στρατιωτικοί ιατροί τη στιγμή που υπάρχει τόση έλλειψη σε ιατρούς στο στρατό, ενώ παράλληλα υπάρχουν τόσοι πολίτες συνάδελφοι διαθέσιμοι; Έχω ζητήσει εγώ πότε να έρθουν πολίτες γιατροί να καλύψουν ασκήσεις, βολές και χίλια δυο άλλα
Αν οι πολίτες γιατροί δε θέλουνε να πάνε σε νησιά, να τους δώσει κίνητρα το υπουργείο Υγείας, και όχι να εξαναγκάζονται στρατιωτικοί ιατροί.
Οι στρατιωτικοί ιατροί, και μάλιστα οι “μικροί”, είναι πλέον ελάχιστοι αριθμητικά και το φαινόμενο χειροτερεύει κάθε χρόνο (τα νούμερα των εισακτέων στη ΣΣΑΣ είναι μηδαμινά- 20 ιατροί το χρόνο πλέον για Στρατό, Αεροπορία, Ναυτικό, ενώ και οι οπλίτες ιατροί (θητείας) είναι πλέον ελάχιστοι). Αποτέλεσμα της έλλειψης προσωπικού είναι να καταπατούνται τα εργασιακά τους δικαιώματα. Κάνουν περισσότερες εφημερίες από τις προβλεπόμενες, συχνά αδυνατούν να πάρουν τις απαλλαγές τους, τις δικαιούμενες άδειές, κάνουν αμέτρητες υπερωρίες, φεύγουν από τα σπίτια και τις οικογένειές τους για μέρες ή μήνες (όπως θα κληθούν να κάνουν οι συνάδελφοι που θα πιθανότατα θα διαταχτούν να πάνε σε αυτά τα νησιά). Οι επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική τους υγεία, στην κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή είναι προφανείς. Προφανείς είναι και οι επιπτώσεις στο επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης που λαμβάνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και στη λειτουργία του Υγειονομικού Σώματος εν γένει.
Η ήδη δύσκολη κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο με διάθεση στρ. ιατρών για κάλυψη αναγκών ξένων προς το στράτευμα, όπως κάλυψη θέσεων αγροτικών ιατρείων, πολιτικών νοσοκομείων, hotspot, και πολλά άλλα (ακόμη και αθλητικών δραστηριοτήτων πολιτικών φορέων), με τα οποία ο στρατός δεν έχει καμία σχέση. Δεν είμαι κατά της κοινωνικής προσφοράς των ΕΔ, αλλά ΜΟΝΟ εφόσον καλύπτονται πρώτα οι υπηρεσιακές ανάγκες, το οποίο δε συμβαίνει, και στο τέλος την πληρώνουν για ακόμα μια φορά οι στρατιωτικοί. Οι Διευθύνσεις Υγειονομικού μένουν για πολλοστή φορά αμέτοχες”.
MILITAIRE
