Οι Ευρωπαίοι εκβιάζουν και πάλι την Ελλάδα παίζοντας σε διπλό ταμπλό, όπως μας έχουν συνηθίσει τους τελευταίους μήνες. Το πρώτο είναι το θέμα της οικονομίας, όπου αρνούνται να εκταμιεύσουν την υποδόση των 2,8 δισ. ευρώ της πρώτης αξιολόγησης και αναμένεται να ασκήσουν αφόρητες πιέσεις στην κυβέρνηση προκειμένου να εφαρμόσει σκληρά μέτρα και το δεύτερο είναι το προσφυγικό, όπου με το κλίμα που επικρατεί στην Ευρώπη, την άνοδο της δεξιάς, η χώρα μας θα βρεθεί και πάλι σε δεινή θέση.
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο θέμα, αυτό που καεί και του περισσότερους Έλληνες αν και το μεταναστευτικό εξελίσσεται σε γάγγραινα για την Ελλάδα. Οι δανειστές έχουν ξεκινήσει και πάλι τα παιχνίδια που έχουμε μάθει πλέον στα χρόνια του μνημονίου. Βρίσκει δήθεν αφορμές, μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν και μέτρα που δεν υλοποιήθηκαν για να ζητήσει ακόμη περισσότερα εκβιάζοντας με τη δόση.
Αυτή τη φορά η δόση είναι των 2,8 δισ. ευρώ και προέρχεται από την πρώτη αξιολόγηση. Καθυστέρηση στην αποδέσμευση της, όπως φαίνεται και παραδέχεται το υπουργείο Οικονομικών πώς θα υπάρξει, αφού δεν αναμένεται να εκταμιευθεί μέσα στον Σεπτέμβριο όπως ήταν προγραμματισμένο αλλά και δύσκολα τον Οκτώβριο, σημαίνει και αυτομάτως καθυστέρηση στην δεύτερη αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση δείχνει να μην βιάζεται ιδιαίτερα και φαίνεται να καλλιεργεί κλίμα σύγκρουσης με τους δανειστές προκειμένου να πετύχει να κλείσει το θέμα ελάφρυνσης του χρέους. «Ποντάρει» και στο γεγονός ότι οι δανειακές υποχρεώσεις της για το επόμενο δίμηνο είναι μόλις 1 δισ. ευρώ .
Για τον Σεπτέμβριο αυτές ανέρχονται σε 683 εκατ. ευρώ (70 εκατ. ευρώ τόκοι, 160 εκατ. ευρώ λήξεις ομολόγων και 453 εκατ. ευρώ δόση προς το ΔΝΤ), ενώ για τον Οκτώβριο το Δημόσιο έχει να αποπληρώσει μόνο τόκους (360 εκατ. ευρώ) και όχι ομόλογα ή δόσεις προς το ΔΝΤ. Για να μπορεί να κινείται χωρίς τις δόσεις, η κυβέρνηση επιστρατεύει το πρωτογενές πλεόνασμα του α΄ 8μήνου, ενώ αναμένει και τις πληρωμές του ΕΝΦΙΑ.
Έχει αποδειχθεί ωστόσο πώς τις καθυστερήσεις τις πληρώνουμε ακριβά με νέους φόρους και μέτρα. Ο Αλέξης Τσίπρας ωστόσο εκτιμά πώς μπορεί να πετύχει μία πολιτική λύση (την Παρασκευή αναμένονται στην Αθήνα οι ηγέτες του Ευρωπαϊκού Νότου όπου θα τεθεί το θέμα της πολιτικής λιτότητας στην Ε.Ε.) εκμεταλλευόμενος τις σφοδρές πλέον αντιδράσεις στην Ε.Ε. από την πολιτική που υπαγορεύει το Βερολίνο.
Μέχρι στιγμής πάντως η Γερμανία έχει αποδείξει πώς δεν εκβιάζεται και παρά την πρόσφατη σφαλιάρα που έφαγε η Άνγκελα Μέρκελ χάνοντας στις τοπικές εκλογές από το δεξιό κόμμα AfD, ενδέχεται να ασκήσει ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στην Ελλάδα για περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Και εδώ είναι το δεύτερο μεγάλο θέμα. Η χώρα μας είναι πολύ πιθανό να πληρώσει το κύμα κατά της μεταναστευτικής πολιτικής που σαρώνει όλη την Ευρώπη.
Ο άμεσος κίνδυνος κατάρρευσης της συμφωνίας Τουρκίας-ΕΕ, αλλά κυρίως η εκλογική ήττα της Άνγκελα Μέρκελ στην περιφέρεια Μεκλεμβούργου-Πομερανίας, έχουν θέσει σε συναγερμό την Ευρώπη. Στο δίλημμα «άνοδος δεξιάς ή απώθηση προσφύγων», η ΕΕ απαντά κατ' αρχήν τοποθετώντας την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή.
Και φαίνεται πως συντάσσεται με τις ακραίες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ, ο οποίο προανγγέλει επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Ελλάδα εφόσον αυτοί δεν δικαιούνται άσυλο στην Ευρώπη.
Στο ίδιο πνέυμα μάλιστα κινήθηκε και η εκπρόσωπος της Κομισιόν Νατάσα Μπερτό, δηλώνει ότι «ναι μεν η συνθήκη του Δουβλίνου τελεί υπό αναθεώρηση, η Ελλάδα όμως οφείλει να εφαρμόζει απαρέγκλιτα την υφιστάμενη συμφωνία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη ανακοινώσει την πρόθεσή της να επαναφέρει την Ελλάδα στις προδιαγραφές της συνθήκης του Δουβλίνου έως το τέλος του έτους».
Αυτό σημαίνει πώς, με την οικονομική κυρίως ενίσχυση της χώρας μας, η ΕΕ θεωρεί ότι έχουν γίνει όλα όσα θα μπορούσαν ώστε οι ελληνικές αρχές να διαχειριστούν το ζήτημα του ασύλου. Πρέπει δηλαδή να είμαστε και υποχρεωμένοι για τα μνημόνια έτσι ώστε μόνοι μας, ως χώρα να διαχειριστούμε το μεταναστευτικό που δεν μπορεί ολόκληρη η Ε.Ε.
pronews
