του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Με αφορμή τον υπόγειο πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα θα πρέπει να υπενθυμίσω ορισμένα πράγματα που είχα γράψει πρόσφατα και κατά την γνώμη μου επιβεβαιώνονται μέχρι κεραίας…
Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και ο ρόλος του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος στα μελλούμενα είναι κομβικός, θα πρέπει να ομολογήσω, πως ο απόφοιτος του ΙΕΚ Σημίτης Γιάννης Στουρνάρας καλόμαθε από πολιτικά τερτίπια… Η παρέα του τεχνοκράτη με το… πριόνι, με τους διεθνείς και εγχώριους πολιτικούς τον «παραπονήρεψαν». Όσα πράττει από την ημέρα που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση που θυμίζουν συνειρμικά την παλιά καλή δραματική κωμωδία του Ελληνικού κινηματογράφου «Στουρνάρα 288», που αναφερόταν στη ζωή δεκάδων διαφορετικών ενοίκων μιας Αθηναϊκής πολυκατοικίας.
Μέσα σε αυτούς ο κλασικός πια Βουλευτής… Καλοχαιρέτας. Αλλά ο Στουρνάρας του σήμερα δεν θυμίζει εκείνη την διαχρονική φιγούρα. Φέρνει απλώς στο μυαλό τον αριθμό αυτής της ιστορικής πολυκατοικίας, το περίφημο 288… Γιατί τόσες είναι οι πολιτικές μεταλλάξεις του «ορφανού του Σημίτη».
Ένας παλιός «σκληρός» της ΚΝΕ που είχε το κομουνιστικό μανιφέστο του Μαρξ για προσκέφαλο, φέρεται – χτες σαν υπουργός και σήμερα σαν διοικητής της τράπεζας της Ελλάδος – σαν άγαρμπος κοινωνικός «χασάπης». Αν ο Μαρξ μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του, θα του είχε σίγουρα απαγορεύσει ακόμη και την απλή ανάγνωση του Μανιφέστου από το 1848, με υστερόγραφο που θα είχε εντάξει στο ίδιο το κείμενο…
Δικαιώνει με τον χειρότερο τρόπο ο Στουρνάρας τους σκληρούς θεωρητικούς του αντικομουνισμού- «η εξουσία στα χέρια ενός παλιού κομουνιστή είναι δολοφονικό όπλο». Εκτός αν ο Στουρνάρας είναι ο θιασώτης του «ελληνικού καπιταλισμού» Σταλινικού τύπου… Άλλωστε όλες οι οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, είναι βαθιά Σταλινικό μέτρο..
Είναι ξεκάθαρο, είτε στηρίζει κανείς τη νέα κυβέρνηση, είτε όχι, αυτή την στιγμή που μιλάμε το «δίδυμο» Τσίπρα-Καμμένου δεν είναι καθόλου συμπαθές στο Γερμανικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο… Οι λόγοι είναι προφανείς…
Είναι ολοφάνερο πως Μέρκελ-Σόιμπλε θέλουν ν’ αλλάξουν ΕΝΤΕΛΩΣ τους συσχετισμούς και στην επόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ… Θέλουν να στρογγυλέψουν κι άλλο το ήδη στρογγυλεμένο «αντιμνημονιακό» της προφίλ… Τα σενάρια για να «κοντύνουν» κι άλλο τον Τσίπρα, είναι δύο… Να οδηγήσουν τα πράγματα σ’ ένα γενικότερο αδιέξοδο, δημιουργώντας ένα αναπάντεχο αλλά ελεγχόμενο «πιστωτικό γεγονός». Η μια επιλογή είναι να έρθει σε συμφωνία η νυν κυβέρνηση με το κόστος και τις πιθανές συνέπειες που θα έχει. Το δεύτερο σενάριο αφορά την περίπτωση που θα προκύψει όντως επανάληψη του «παραδείγματος της κυβέρνησης Παπαδήμου». Αυτή είναι και η προσωπική επιθυμία του Σόιμπλε. Ποιος μπορεί να είναι ο «νέος Παπαδήμος»; Το επικρατέστερο όνομα για επικεφαλής μιας τέτοιας κυβέρνησης είναι αυτό του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος φροντίζει άλλωστε από τη θέση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος να διατηρεί ακέραια των εμπιστοσύνη των δανειστών. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, πως από την εποχή που μπήκαμε στο Ευρώ, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, ήταν πάντα άνθρωπος της επιρροής των Γερμανών…
Ο Στουρνάρας είναι η πιο βολική περίπτωση για το Γερμανικό κατεστημένο, σε μια μεταβατική κατάσταση, αν ο Τσίπρας δεν υπακούσει και δεν συνεργαστεί… Υπάκουος και με την σχετική ικανότητα, να μπορεί να φέρνει σε πέρας τις εντολές του Σόιμπλε… Με ή χωρίς mail… Καθότι ο διάδοχος του στο Υπουργείο Οικονομικών, ούτε τα λεφτά του στο εξωτερικό δεν κατάφερε να βγάλει, χωρίς να γίνει βούκινο…
http://akropolipress.gr/
