20.10.14

Ο "εξ απορρήτων" του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου γράφει για τον μέντορά του στο Onalert (Διαβάστε το)


Του Κων/νου Φράγκου*

Υποκλίνομαι με σεβασμό, ευλάβεια και βαθειά συγκίνηση προ του σκηνώματος του μέντορά μου Γιάννη Χαραλαμπόπουλου.

Επικοινωνούσα μαζί του τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου οπότε άρχισε να καταρρέει. Διατηρούσε μέχρι το τέλος ακμαιότατη σκέψη, κριτική άποψη για όλα, στην οποία διέκρινα ωριμότητα ανάμεικτη με φρέσκιες, ανανεωτικές αντιλήψεις, εξαίρετο χιούμορ και πλήρη διαύγεια.


Ο αναχωρήσας για το Επέκεινα άνδρας δεν υπήρχε μέγας πολιτικός (ουδείς μέγας ή αρκετά επαρκής πρωταγωνίστησε στην Ελληνική πολιτική σκηνή μετά το '74. Στο σύνολο υπήρξαν ολέθριοι, επικίνδυνοι και ένιοι απάτριδες, δωσίλογοι).
Ήταν όμως μια περίπτωση πολιτικής συμμετρίας, σώφρων, μέγας πατριώτης, συνετός, ευφυής και κυρίως άνθρωπος. Μετρούσε τα βήματα του και βάδιζε προσεκτικά.
Διέθετε κοινόν νου, πράγμα σπάνιο για πολιτικούς, άκουγε τις γνώμες των υφισταμένων του, δεν επεδείκνυε αλαζονεία ή δισταγμό στη λήψη αποφάσεων. Ήταν προσηνής και γλυκομίλητος κατακτούσε το συνομιλητή του.
Αγαπητός και δημοφιλής. Εξαιρετικά έντιμος, HONEST JOHN. 


Του άρεσε το καλό ντύσιμο, η ευπρέπεια και το απαιτούσε, έμμεσα, από τους υφισταμένους του.
Σεβόταν τη Στρατιωτική Ιεραρχία, τους Αρχηγούς, τους Επιτελείς, τους Αξιωματικούς. 
Η αξιοκρατία γι αυτόν ήταν το Α και το Ω και στεναχωριόταν αφάνταστα και αντιστεκόταν, όσο μπορούσε, στις πιέσεις του κόμματος.
Έλεγαν: ο Χαραλαμπόπουλος δεν μιλάει. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Είχε την αίσθηση του μέτρου του λόγου. Ήταν πρώην στρατιωτικός και γνώριζε να είναι λιγομίλητος εκεί που οι επαγγελματίες πολιτικοί παραληρούσαν.
Αγωνιστής στην πράξη, όχι κατ΄ επίφαση.

Δημοκράτης. Δεν θα μιλήσω για αγώνες, εξορίες, ξυλοδαρμούς, προπηλακισμούς. Πολλάκις εξέφραζε την αηδία και δυσαρέσκειά του για πολιτικούς του "σωλήνα" μηδέποτε εργασθέντες.
Αντιπρόεδρος και Υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας Κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Η εντιμότητα, η ευθύτητα, η υπερηφάνεια, του Χαραλαμπόπουλου ενοχλούσε.
Η σταδιακή απομάκρυνση του άρχισε από την εποχή της Πρωθυπουργίας Μιμής - Λιάνη - Παπανδρέου. Την είχε ευεργετήσει στο παρελθόν αλλά γι΄αυτή δεν είχε θέση στα σχέδιά και την νοοτροπία της.
Το 1995 διεκδίκησε την Αρχηγία του ΠΑΣΟΚ με αντιπάλους Σημίτη - Τσοχατζόπουλο - Αρσένη. Την κέρδισε ο πρώτος με τις γνωστές ίντρικες και ανίερες συμμαχίες.
Ο HONEST JOHN δεν είχε καμία θέση στην Κυβερνητική σύνθεση των Βαρόνων που ετοίμαζαν το φαγοπότι.
Απομακρύνθηκε και κόπηκε κάθε επαφή μαζί του γιατί έκανε κριτική. Αυτόν τον συνιδρυτή και θεμελιωτή του ΠΑΣΟΚ δεν τον καλούσαν ούτε σε συσκέψεις, διασκέψεις, συνέδρια..
Είχε, βαθειά, πικραθεί.
Σημίτης, Γ. Παπανδρέου,. Βενιζέλος τον απομάκρυναν και ούτε ενδιαφέρθηκαν για την ύπαρξή του.
Σήμερα θ΄ ακουσθούν θρηνώδεις δηλώσεις, πομφολιγώδεις επικήδειοι. Ευτυχώς που δεν θα τ΄ακούσει ο Μπαρμπα - Γιάννης για να αηδιάσει ακόμη περισσότερο.
Αιώνια σου η μνήμη υπερήφανε Γιάννη Χαραλαμπόπουλε.



ΥΓ 1: Συγκρίνω τις συμπεριφορές των ανθρώπων της λεγόμενης Δεξιάς (το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή βρίσκεται δεξιότερα της) στον αντίστοιχο - Γέροντα - Νέστορα κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη έναντι της απρέπειας των Πασόκων στον Γ.Χ.
ΥΓ 2: Όταν κάθισε στον θώκο του ΥΕΘΑ ο κ. Αβραμόπουλος δεν άργησε να διαπιστώσει ότι ο αξιολογότερος προκάτοχός του ήταν το Γ.Χ. . Άρχισε να επικοινωνεί μαζί του, να συνομιλεί και να τον συμβουλεύεται. Μέχρι προχθές.
ΥΓ3: Με έκπληξη και οδύνη πληροφορήθηκα, και εύχομαι να είναι ψέματα, ότι ο μοναδικός επικήδειος θα είναι αγόρευση του κ. Ευ. Βενιζέλου. Φαίνεται ότι αυτοί που τον επέλεξαν ή απεδέχθησαν το αίτημά του δεν γνώριζαν την περιφρονητική στάση του νυν Προέδρου του ΠΑΣΟΚ προς το υπερήφανο Λεοντάρι ούτε τα αισθήματα του τελευταίου προς τον κ.Ε.Β. . Ακόμη ούτε τις σημερινές πολιτικές συγκυρίες. 


*Διευθυντής του Στρατιωτικού Γραφείου του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου





onalert