Ivan Rioufol στη le Figaro (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Η Τουρκία ;
Γίνεται κίνδυνος για την Ευρώπη. Όσοι εξήραν τον «μέτριο ισλαμισμό» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποδεικνύουν την ανόητη αφέλεια τους.
Πράγματι, στη σύγκρουση μεταξύ του ελεύθερου κόσμου και του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας συμπεριφέρεται όλο και περισσότερο σαν ένα σύμμαχο αυτού του ολοκληρωτισμού σε επέλαση.
Με το πρόσχημα ότι θέλει να αποδυναμώσει τους Κούρδους στη Συρία, ο Ερντογάν αφήνει σκόπιμα να κερδίσουν οι ναζοισλαμιστές του ΙΚ στην κατάκτηση τους της κουρδικής πόλης Κομπανέ, στα βόρεια της Συρίας. Πολιορκημένοι από τις 16 Σεπτεμβρίου, οι αντιστασιακοί στην επίθεση Κούρδοι αφέθηκαν μόνοι τους η σχεδόν ενώπιον του οδοστρωτήρα του υπεροπλισμένου τζιχαντισμού, που ψεκάζει βάρβαρα εγκλήματα μαζί με την επέλαση του.
Και αν οι τελευταίοι βομβαρδισμοί του συνασπισμού με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάπως επιβραδύνει τη πορεία του ΙΚ, η πτώση της Κομπανέ είναι προγραμματισμένη.
Το μαρτύριο που υπέστη αυτή η πόλη, κάτω από τα απαθή βλέμματα των Τούρκων που εμποδίζουν τις ενισχύσεις και απαγορεύουν τη χρήση των αεροπορικών βάσεων τους, είναι ενδεικτικό της δυτικής ανικανότητας.
Η πτώση αυτής της πόλης-συμβόλου, θα είναι, επίσης, ήττα μας.
Είναι καιρός να απαιτήσουμε λογοδοσία από τη Τουρκία του Ερντογάν.
Η εξισλαμισμένη Τουρκία, με τόσο λίγη αλληλεγγύη με τις δημοκρατίες με τις οποίες είχε κάποτε συνδεθεί, δεν αξίζει πλέον να παραμείνει στο ΝΑΤΟ, στο οποίο εντάχθηκε το 1952.
Παρά το γεγονός ότι μέρος της νεολαίας της, κυρίως στη Κωνσταντινούπολη, είναι εγγύς με την Ευρώπη και τις αξίες της, αυτή η μουσουλμανική χώρα, επειδή χώρισε από την κληρονομιά του κεμαλικού κοσμικού κράτους, δεν μπορεί πλέον να προσποιείται, ούτε, να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
θα ήταν χρήσιμο από την άποψη αυτή να ξαναδιαβάσουν οι υπερασπιστές της τις ανοησίες τους για την «Ευρώπη σταυροδρόμι, σημείο διέλευσης για τους λαούς από διαφορετικές προέλευσης» (Ντομινίκ ντε Βιλπέν, 2005).
Ο διπλός λόγος του Ερντογάν στην πραγματικότητα γίνεται ολοένα και πιο σαφής, και εξάλλου επίσης, αυτόν που εκφωνούν οι Άραβες σύμμαχοι του.
Γιατί επιτέλους, αν το ΙΚ είναι εχθρός τους, όπως το βεβαιώνουν το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία για παράδειγμα, γιατί οι χώρες αυτές δεν πάνε να το καταπολεμίσουν με νύχια και δόντια, στο έδαφος στη Κομπανέ;
Οι αναγνώστες της Figaro εκτιμούν, αυτή την Τετάρτη ποσοστό 70,4% (έναντι 29,6%), ότι ο συνασπισμός θα έπρεπε να έχει στείλει χερσαίες δυνάμεις για να σώσει την πόλη.
Αλλά μήπως είμαστε τόσο σίγουροι για την αξιοπιστία των λεγόμενων τοπικών υποστηρικτών μας; Έχομε κάθε λόγο να το αμφισβητήσουμε.
infognomon politics
