7.6.13

Η αξία της ανθρώπινης ζωής. Πόσο αποτιμά άραγε η ελληνική πολιτεία την ζωή του Έλληνα;


Η φωτογραφία προφίλ του χρήστη Οδυσσεύς Πάτσης



γράφει ο Οδυσσεύς Πάτσης

Είναι γενικά παραδεδεγμένο ότι η καθημερινότητα του σύγχρονου Έλληνα κυριαρχείται από τα εξής τρία χαρακτηριστικά: Τον φόβο, το άγχος και την σύγχυση. Ο φόβος για το τι θα ξημερώσει αύριο, το άγχος για το μέλλον των παιδιών του και η έντεχνα καλλιεργούμενη σύγχυση προκαλούν τις επί καθημερινής σχεδόν βάσεως αυτοκτονίες, τους πολλαπλάσιους θανάτους εξ αιτίας καρδιακών και «εγκεφαλικών» επεισοδίων με την σύγχυση, σε όλα ανεξαιρέτως τα πεδία, να απλώνει τα φτερά της σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα του ελληνικού λαού.
Και αυτοί, Τροϊκανοί, κόμματα, ΜΜΕ και λοιποί εκμεταλλευτές να σχεδιάζουν την επόμενη κίνηση που θα επιδεινώσει την κατάσταση και θα υποβιβάσει την ποιότητα της ζωής μας.

Η κατάσταση επιτείνεται από την διάσπαση της αξίας του νοήματος και των ιδεωδών των ανθρώπων σε άπειρες ιδεολογίες με αντιφατικές θέσεις και πεποιθήσεις. 
Η αλήθεια βρίσκεται παντού και πουθενά μετά τον εσωτερικό σπαραγμό βασικών ιδεολογικών και οργανωτικών σχημάτων όπως πχ του χριστιανισμού και του μωαμεθανισμού παλαιότερα και του σοσιαλισμού σχετικά πρόσφατα. 
Ο άνθρωπος έχασε την ιδέα περί της μοναδικότητας και της ιερότητάς του και, ενώ οι ανθρώπινες μάζες αυξάνονται, η αξία του ατόμου μειώνεται συνεχώς. Το άτομο αισθάνεται να καταπιέζεται άσημο μέσα στα πλήθη των ομοίων του έχοντας χάσει εκείνες τις παλιές συνταγές περί ισότητας και αξίας των ανθρώπων και όλες οι σχετικές ιδεολογίες απεδείχθησαν συναισθηματισμοί, ιδεοληψίες ή υποκρισίες.
Ακόμη και όταν κηρύσσονταν ότι η ισότητα είχε θεία προέλευση γρήγορα δημιουργήθηκαν δομές και μηχανισμοί σαν  την «ξιφήρη» θεωρία του Θωμά του Ακινάτη περί «δύο ξιφών», του Πάπα και του Αυτοκράτορα για την διευθέτηση των συμφερόντων τους και την επιβολή της «ισότητας του τρόμου» για να φθάσουμε σήμερα ώστε η ανανεωμένη λογιστική περί αξίας της ανθρώπινης ζωής και ισότητος των ανθρώπων  να έχει, σαν πρακτική, και άλλες νεώτερες παραλλαγές.
 Έτσι, στην ισραηλινο-αιγυπτιακή σύρραξη του 1967 ένας (1) Ισραηλινός αιχμάλωτος αντηλλάγη με τεσσερισήμισι χιλιάδες (4500) Αιγυπτίων, στην ινδο-πακιστανική διένεξη του 1971 ένας (1) Ινδός αντηλλάγη με τριάντα χιλιάδες (30.000) Πακιστανών και πρόσφατα σε έναν από του πολέμους του «Κόλπου» Αμερικανίδα υπαξιωματικός αντηλλάγη με πολλές χιλιάδες Ιρακινών. 
Βλέπουμε, λοιπόν,  την αξία της ανθρώπινης ζωής  και την «ισότητα» να είναι κάθε φορά σχετικές των διαμορφούμενων καταστάσεων και συγκυριών.

Ανέφερα τα πιο πάνω σαν  αποτέλεσμα του προβληματισμού μου λόγω της, από εικοσαετίας αυξανόμενης εγκληματικότητας εις βάρος των Ελλήνων εκ μέρους  των λαθρομεταναστών, με πιο πρόσφατη την δολοφονία του ζεύγους στο Αλιβέρι από τον Πακιστανό εργάτη τους, με το ελληνικό κράτος να αδιαφορεί τελείως και την αστυνομία να κάνει το αυτονόητο που δεν είναι άλλο από την σύλληψη των δραστών. 
Και έπειτα; Σε λιγάκι, λόγω και της στενότητας των σωφρονιστικών καταστημάτων, θα απελαθεί στην χώρα του ελεύθερος σαν να μην έγινε τίποτε. 
Αυτός ο υπάνθρωπος Πακιστανός, κοστολόγησε την ζωή δύο ανθρώπων στο ποσό των εκατόν είκοσι ¤. Για 120 ¤ αφήρεσε δύο ζωές, εξήντα (60) ¤ η κάθε μία. Το φαντάζεσθε;
 Η ζωή του κάθε Έλληνα κοστίζει 60 ¤ για τον Πακιστανό που, σύμφωνα με τα όσα ανέφερα πιο πάνω, η ζωή του αξίζει μόλις το ένα τριακοντάκις χιλιοστό (1:30000) της ζωής ενός Ινδού.
 Προ μηνός ο Αλβανός πόσο να κοστολόγησε, εδώ στα ελληνο-αλβανικά σύνορα, την ζωή των δύο γερόντων; Πιο ακριβά ή πιο φθηνά; Και πόσοι Αλβανοί κάνουν έναν Έλληνα;
Αλήθεια, για την ελληνική πολιτεία, πόσο αξίζει η ζωή του Έλληνα πολίτη; Τι κάνει για να τον προστατέψει;
 Μήπως η μόνη δουλειά της είναι να μηχανεύεται «χαράτσια»σε βάρος του Έλληνα  και της, από μέρους του, στέρησης της δυνατότητας της ελεύθερης έκφρασης εισηγούμενη και ψηφίζοντας γελοίους «αντιρατσιστικούς» νόμους;
 Για τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της  αριστεράς εντός και εκτός «συνταγματικού τόξου» ποια είναι άραγε η αξία του Έλληνα πολίτη ή έχουν άποψη μόνο για τους λαθραίους της Μανωλάδας;
 Τι να λένε άραγε επί του θέματος ο αλκοολικός Μπουτάρης  και ο υπάλληλος του Σόρος Καμίνης;
 Έχουν άποψη ή θολοκουλτουριάζουν χορεύοντας στο ρυθμό που τους παίζει ο αρκουδιάρης αφέντης τους, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο ας πούμε; 
Αντί να ισχυρίζονται αυτά τα περί ιδεολογίας δεν μας λένε καλύτερα σε πόσες ψήφους αλλοδαπών αποτιμούν την ζωή του κάθε Έλληνα;
Μήπως είναι της αρχής «ένας άνθρωπος, μία ψήφος»; 
Πόσους Έλληνες έχει δικαίωμα να σκοτώσει ο κάθε λαθρομετανάστης για να δείξουν, έστω για τα μάτια του κόσμου, κάποιο ενδιαφέρον; 
Και πώς είναι σίγουροι ότι οι λαθρομετανάστες θα αποτελέσουν  εκλογική τους πελατεία;
Ήδη, έγιναν πολλοί αυτοί που καιροφυλακτούν να ζημιώσουν τον Έλληνα πολίτη και είναι καιρός ο Έλληνας να ορθώσει το ανάστημά του.
 Να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που του στέρησαν έντεχνα και να αντιμετωπίσει ψυχρά και υπολογιστικά τους εχθρούς του.
 Εσωτερικούς και εξωτερικούς. Και, κυρίως, τους  ΕΝΤΟΣ του συνταγματικού τόξου. Άλλωστε και το Σύνταγμα δικό του είναι και όποτε θέλει το ξαναγράφει...

   «Ήπειρος, η πατρίδα μας»