ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΡΑΚΗ
Με την ανακοίνωση των ονομάτων που θα βρεθούν στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας της ΔΕΘ – Helexpo, τις επόμενες ημέρες θα ανοίξει και πάλι επί της ουσίας ο φάκελος για το νέο εκθεσιακό κέντρο της Θεσσαλονίκης, καθώς το υφιστάμενο θεωρείται εν πολλοίς ξεπερασμένο και δεν μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη της εταιρίας.
Ηδη τους προηγούμενους μήνες ειδική ομάδα συμβούλων μελέτησε το θέμα για λογαριασμό της ΔΕΘ – Helexpo και κατέληξε σε δύο σενάρια. Από τη σχετική παρουσίαση γίνεται εμφανές ότι από τεχνοκρατική άποψη η ανάπλαση των εγκαταστάσεων της ΔΕΘ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης συμφέρει περισσότερο από την κατασκευή νέου εκθεσιακού κέντρου στην ευρύτερη περιοχή της Σίνδου, κάτι που έχει προβληθεί ως διακομματική πολιτική συμφωνία. Μόνο που η συγκεκριμένη επιλογή έγινε στη δεκαετία του 2000, όταν τα οικονομικά και αναπτυξιακά δεδομένα της χώρας ήταν εντελώς διαφορετικά και μπορούσαν να στηρίξουν επιλογές που απαιτούσαν γενναία χρηματοδότηση από τα δημόσια ταμεία.
Αν σε αυτά τα δεδομένα προσθέσει κανείς την ταχύτητα εκσυγχρονισμού των εκθεσιακών και συνεδριακών εγκαταστάσεων της Θεσσαλονίκης, αλλά και την ανάγκη εξεύρεσης ιδιωτικών κεφαλαίων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τελικά θα επιλεγεί η ανάπλαση του υφιστάμενου εκθεσιακού κέντρου, που βρίσκεται στην «καρδιά» της Θεσσαλονίκης. Αυτό το σενάριο ευνοεί και το σχεδιασμό του δήμου για δημιουργική παρέμβαση στο συγκεκριμένο σημείο, που σήμερα παραμένει για τις περισσότερες ημέρες του χρόνου «σιωπηλό» και όλες σχεδόν τις νύχτες θεοσκότεινο.
Η μελέτη που βρίσκεται ήδη στα γραφεία της ΔΕΘ – Helexpo επισημαίνει από την αρχή ότι το σενάριο «Σίνδος» είναι στην ουσία ανέφικτο, αφού, με βάση τα πορίσματα, προκύπτουν τα ακόλουθα τρία αρνητικά συμπεράσματα:
1. Οι υποδομές για την πρόσβαση στο χώρο τόσο από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» όσο και από την πόλη βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο όπως πριν από δέκα χρόνια και χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις προσβασιμότητας.
2. Το κόστος κατασκευής των εκθεσιακών και συνεδριακών εγκαταστάσεων κρίνεται στη σημερινή συγκυρία υψηλό, αφού διαμορφώνεται στα 283,64 εκατ. ευρώ.
3. Η βιωσιμότητα της επένδυσης εμφανίζεται αρνητική και δε φαίνεται ότι θα εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή της.
Λύση ανάπλασης
Αντίθετα η μελέτη εκτιμά ότι η ανάπλαση του υφιστάμενου εκθεσιακού κέντρου «όχι μόνο αποτελεί μονόδρομο σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, αλλά ίσως και ευκαιρία για νέο επιχειρηματικό ξεκίνημα της ΔΕΘ – Helexpo προσαρμοσμένο στις νέες απαιτήσεις και στις πολύ διαφορετικές από το παρελθόν προοπτικές της». Η σχετική πρόταση προβλέπει τη διάθεση 86,5 από τα συνολικά 175 στρέμματα του σημερινού εκθεσιακού κέντρου για τη δημιουργία ενιαίας ζώνης πρασίνου, δηλαδή μητροπολιτικού πάρκου. Για τα υπόλοιπα 88,5 στρέμματα προτείνονται τα εξής: εκθεσιακό κέντρο (δημιουργία ή διατήρηση) 40.000 – 50.000 τετρ. μέτρα, συνεδριακές εγκαταστάσεων 4.500 – 5.000 τετρ. μέτρα, γραφεία διοίκησης 5.000 τετρ. μέτρα, επιχειρηματικές εγκαταστάσεις (γραφεία, καταστήματα κ.λπ.) 12.000 τετρ. μέτρα, ξενοδοχείο 120 κλινών, πέντε αστέρων, 6.000 τετρ. μέτρα, πολιτιστικοί και αθλητικοί χώροι που ήδη υπάρχουν 16.000 τετρ. μέτρα. Συνολικά, οι εγκαταστάσεις θα έχουν εμβαδό 84.000 – 94.000 τετρ. μέτρα, θα είναι, δηλαδή, κατά 20% μικρότερες από τις σημερινές, που φτάνουν στις 122.139 τετρ. μέτρα. Η συνολική δαπάνη της ανάπλασης υπολογίζεται στα 124,85 εκατ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα οι μελετητές εκτιμούν ότι τα κεφάλαια αυτά μπορούν να βρεθούν από τον ιδιωτικό τομέα, λόγω της προνομιακής θέσης και της εμπορικής αξίας του.
agelioforos
