Της Άννας Παναγιωταρέα*
Νοιώθω την τραγική θέση μιας μητέρας όταν συλλαμβάνεται επ' αυτοφόρω το παιδί της ως ληστής κι είναι μόλις είκοσι χρονών. Το να δηλώνει στα ΜΜΕ ότι...
θα «δώσει και την τελευταία ρανίδα του αίματος της για να το σώσει» είναι απολύτως κατανοητό. Ισως και η ίδια να νοιώθει ότι δεν έκανε όσα θα έπρεπε για να μη φτάσει το παιδί της σε αυτό το έσχατο σημείο.
Ωστόσο, θεωρώ ότι τίποτε δεν μπορεί να δικαιολογήσει δηλώσεις του τύπου: «Είμαι περήφανη για το παιδί μου», όταν έχει συλληφθεί με καλάσνικωφ στο χέρι. Πολλά χρόνια πριν η ίδια, ως νέα κοπέλα, δήλωνε έξω από το δικαστήριο, ότι ήταν «περήφανη για τον πατέρα της», όταν οδηγείτο στη φυλακή για τη δολοφονία του συγγραφέα Θανάση Διαμαντόπουλου.
Αντιλαμβάνομαι τη θέση των κομμάτων της αριστεράς που επιδεικνύουν μία υπερευαισθησία για τα θέματα κακοποίησης των πολιτών από την αστυνομία. Αναφέρονται συνειρμικά σε μια περίοδο της ελληνικής πραγματικότητας που ακολούθησε τον εμφύλιο και μετά κατά την επταετία της χούντας, όπου το κράτος έδειχνε το σκληρότερο πρόσωπό του. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι εταίροι της, ούτε οι Πολίτες δεν θέλουν να έχουν «βασανιστεί» οι συλληφθέντες τρομοκράτες, γιατί θα σήμαινε μια εκδικητική αντίληψη που δεν μπορεί να συμβαδίζει με κράτος δικαίου.
Όμως μήπως νομίζουν κάποιοι ότι η σύλληψη ληστών- που φέρουν βαρύ οπλισμό καλάσνικωφ- γίνεται με διαπραγμάτευση; Ότι οι ληστές μόλις βλέπουν τους άνδρες της αστυνομίας σηκώνουν τα χέρια ψηλά και παραδίδονται, όποτε και οι αστυνομικοί τους ευχαριστούν που παραδόθηκαν; Πολύ περισσότερο όταν στην περίπτωση της Βελβενδού πέρα από τον οπλισμό, πέρα από τη ληστεία, πέρα από την υποψία ότι επρόκειτο για τρομοκράτες κρατούσαν και έναν όμηρο;
Τι θέλει λοιπόν η αξιωματική αντιπολίτευση; Μια αστυνομία αδιάφορη στο έγκλημα, ώστε να γίνει ζούγκλα η καθημερινότητά μας; Συμπεριφορά της αστυνομίας έναντι των παρανομούντων … αλα κάρτ; Οταν συλλαμβάνει ληστές τράπεζας να τους φέρεται ως σε ληστές και όταν οι ληστές είναι και τρομοκράτες να τους θεωρεί ρομαντικούς ιδεολόγους που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, με καλάσνικωφ;
Θα έπρεπε να προβληματιστούμε για τις αντιδράσεις αμετροεπών βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης που «προσβλήθηκαν» από τον τρόπο σύλληψης των ληστών-τρομοκρατών αλλά όχι από τα έργα τους! Υπερασπίζονται ένα σύστημα δημόσιας ασφάλειας όχι απλά σε παρακμή αλλά επικίνδυνο και για τον πολίτη.
Δηλαδή, αν ποτέ αναλάμβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας θα αφόπλιζαν την αστυνομία και θα «έκλειναν» το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; Θα θεωρούσαν τους τρομοκράτες ως ευυπόληπτους Πολίτες και αν συλλαμβάνονταν από την αστυνομία εν ώρα δράσης θα τιμωρούσαν τους αστυνομικούς που τους συνέλαβε; Ευτυχώς, μιλάμε για σενάριο …μαύρης κωμωδίας, γενικώς!
* Η Άννα Παναγιωταρέα είναι δημοσιογράφος, καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ.
Πηγή: Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος
http://www.thestival.gr
