23.2.13

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α


Σημίτης (και  άλλοι)…απέχοντες

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
ΒΙΑΣΤΗΚΕ να αποικοδομήσει  το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου. Με τον  τρόπο που σκέφτεται, με τους «δικούς  του» και με την…αρρώστια του Ανδρέα. Τους οργάνωσε ο κ. Σημίτης. Κάλεσε τους πιο πιστούς σε δείπνο μυστικό (Πάγκαλο, Βάσω, Αυγερινό), άρπαξαν το Κόμμα και μοίρασαν…υπουργεία.
ΑΡΑ, είχε την αγωνία του (διάβαζε  πρεμούρα για να κυβερνήσει) ο κ. Σημίτης για το (προηγούμενο) ΠΑΣΟΚ  και προσφέρθηκε να το…καλυτερέψει. Με τους συγχρονιστές του, κρατώντας  για πάρτη του το πρωθυπουργηλίκι.
Και διαχειρίστηκε κοινοτικό χρήμα με ουρά, μας χαμογέλασε κρατώντας τα πρώτα ευρωπαϊκά χαρτονομίσματα, (προ)ετοίμασε τους «Ολυμπιακούς» και…γεια χαρά. Αφού παρέδωσε στον επόμενο Παπανδρέου το Κόμμα και την βραδυφλεγή…βόμβα (σε σχήμα δακτυλιδιού). Την πήρε ο κ. Καραμανλής (επανιδρυτής του Κράτους των…κουμπάρων), την κράτησε στα χέρια με τη φούρια του να φύγει και την παρέδωσε επειγόντως και χέρι-χέρι στον επόμενο (Παπανδρέου). Έσκασε στα χέρια του τελευταίου, που «φορτώθηκε» τους προηγούμενους. Για να λοιδορείται σήμερα…παγκοσμίως και είναι (εν μέρει) άδικο.
ΞΑΝΑΠΑΜΕ στον κ. Σημίτη και την…κρίση. Δεν την έζησε, δεν τον άγγιξε. Αν τον άγγιζε, θα’ χε βγει απ’  την κρύπτη του. Θα παραμέριζε τους φρουρούς του και θα στηνόταν στις κάμερες.
-Τι συμβαίνει, παιδιά;
-Περνάμε κρίση, Πρόεδρε.
Θα ‘δινε εξηγήσεις, θα αναλάμβανε τις ευθύνες του  αναλογούν, θα ‘δινε κουράγιο στους  πενόμενους έλληνες. Δεν το’ κανε και του χρεώνουμε την αποχή  στις δύσκολες ώρες θυμίζοντας την  πρεμούρα του να κυβερνήσει επί παχιών αγελάδων (με δανεικά).
ΤΟ σημερινό ΠΑΣΟΚ  του κ. Βενιζέλου αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια του. Με του εκσυγχρονισμού τα βάρη στην πλάτη και με τον  κ. Σημίτη να το(ν)…σνομπάρει. Τότε, βιάζονταν  να το σώσει. Σήμερα δεν του καίγεται καρφί. Σαν ξένο σώμα το ΠΑΣΟΚ, άγνωστοι οι «συναγωνιστές» του.
ΑΡΝΕΙΤΑΙ να συμπράξει  και απέχει από τα προκαταρκτικά  του Συνεδρίου ο κ. Σημίτης. Κρύβει τις μύχιες σκέψεις του. Για την (συν)κυβέρνηση και το αύριο της  Ελλάδας που κυβέρνησε σε καλές  στιγμές. Το ίδιο και ο (εξαφανισμένος) Γιώργος Παπανδρέου, ο «σεμνός και ταπεινός» Καραμανλής με τους Αλογοσκούφηδες και τους Χριστοφοράκους του.
ΔΕΝ γίνεται έτσι δουλειά, κ.κ. τέως και πρώην Πρωθυπουργοί. Βγείτε στο «γυαλί» και δεν  θα τσακωθούμε. Ούτε θα σας «δικάσουμε». Αυτά είναι δουλειά της ιστορίας. Και των ελλήνων που δείχνουν να ξεχνούν, αλλά δεν λησμονούν.