5.1.13

"Αναθεωρήκε η σχεδίαση για να τροφοδοτούνται με ρεύμα χωρίς προβλήματα οι Κυκλάδες από τον ΑΔΜΗΕ "



Το  έργο  της  διασύνδεσης  των  Κυκλάδων,  διαμορφώθηκε  με  γνώμονα    την
ελαχιστοποίηση  της  περιβαλλοντικής  όχλησης  επί  των  νησιών  και  έχει
χαρακτηρισθεί  με  Υπουργική  Απόφαση  (Νοέμβριος  2006)  ως  έργο «γενικότερης σημασίας για την οικονομία της χώρας».






Στην κατεύθυνση αυτή, οι νέοι Υ/Σ επί των νησιών έχουν χωροθετηθεί πλησίον του αιγιαλού, ώστε να
αποφεύγεται η κατασκευή εναέριων Γ.Μ. επί των νησιών, ενώ η διασύνδεση των νησιών μεταξύ τους και με το Ηπειρωτικό Σύστημα προβλέπεται να γίνει με  την  κατασκευή  υποβρυχίων  καλωδιακών  συνδέσεων.  Το  Σεπτέμβριο  του 2009  χορηγήθηκε  η  Έγκριση  Περιβαλλοντικών  Όρων  για  το  έργο,  ενώ παράλληλα  προχώρησε  σχετικός  διαγωνισμός  και  τον  Ιανουάριο  του  2012 ξεκίνησε η διαδικασία αξιολόγησης των προσφορών.

Το έργο που δημοπρατήθηκε περιελάμβανε τον ακόλουθο βασικό σχεδιασμό:

Υποβρύχια  διασύνδεση  του  Υ/Σ  Σύρου  με  το  ΚΥΤ  Λαυρίου,  η  οποία  δύναται να υλοποιηθεί με δύο εναλλακτικούς τρόπους:

1.  είτε με σύνδεσμο Συνεχούς Ρεύματος (Σ.Ρ.) αποτελούμενο από 3 (2+1
εφεδρικό)  ισοδύναμα  καλώδια  Σ.Ρ.  ισχύος  250MW  και  μετατροπείς
Ε.Ρ./Σ.Ρ. - Σ.Ρ./Ε.Ρ. που θα εγκατασταθούν στο Λαύριο και στη Σύρο,
2.  είτε  με  ένα  ζεύγος  τριπολικών  καλωδίων  Εναλλασσομένου  Ρεύματος
(Ε.Ρ.), ονομαστικής τάσης 150kV και ονομαστικής ικανότητας 200MVA
έκαστο,  με  πλαστική  μόνωση  (XLPE)  σε  ταυτόχρονη  παράλληλη
λειτουργία.

Κατασκευή  νέων  υποσταθμών  (Υ/Σ)  150/20kV  κλειστού  τύπου  (Gas
Insulated  Substations  -  GIS)  στα  νησιά  Σύρο,  Μύκονο,  Πάρο,  Νάξο.
Κατασκευή Υ/Σ ζεύξης του υφισταμένου και του νέου καλωδίου στην Τήνο
και  Υ/Σ  ζεύξης  στην    Κύθνο  εφόσον  δεν  καταστεί  εφικτή  η  απ’  ευθείας
διασύνδεση Λαυρίου – Σύρου στη λύση Ε.Ρ

Εσωτερικός  βρόχος  διασύνδεσης  των  νήσων  Σύρου,  Μύκονου,  Πάρου,
Νάξου και Τήνου με υποβρύχια καλώδια Ε.Ρ, ως ακολούθως:

–  Σύρος-Μύκονος:  διασύνδεση  με  υποβρύχιο  τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.
XLPE 150kV ονομαστικής ικανότητας 200MVA, μήκους 35km
–  Σύρος-Πάρος: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE
150kV ονομαστικής ικανότητας 200MVA, μήκους 46km 
–  Πάρος-Νάξος: διασύνδεση με υποβρύχιο τριπολικό καλώδιο Ε.Ρ. XLPE
150kV ονομαστικής ικανότητας 200MVA, μήκους 7.6km 
–  Νάξος-Μύκονος:  διασύνδεση  με  υποβρύχιο  τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.
XLPE 150kV ονομαστικής ικανότητας 200MVA, μήκους 40km 
–  Σύρος  –  Τήνος:  διασύνδεση  με  υποβρύχιο  τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.
XLPE 150kV ονομαστικής ικανότητας 200MVA, μήκους 33km 
Στόχος του έργου είναι μετά την ολοκλήρωσή του στην πλήρη του έκταση να  είναι  δυνατή  η  θέση  του  συνόλου  των  ΑΣΠ  στις  εν  λόγω  νήσους  σε  ψυχρή  εφεδρεία.  Κατά  τον  τρόπο  αυτό  επιτυγχάνεται  η  μέγιστη  δυνατή  εξοικονόμηση  δαπανών  που  επιβαρύνουν  τα  ΥΚΩ  λόγω  λειτουργίας  των  μονάδων  diesel  και  η  μείωση  των  εναερίων  ρύπων.  Ωστόσο,  σε  κάθε
περίπτωση  ο  σχεδιασμός  αυτός  προβλέπει  για  την  αντιμετώπιση  τυχόν  έκτακτων  καταστάσεων  μετά  από  μεγάλες  βλάβες  (με  χειρότερη  την περίπτωση  απώλειας  της  διασύνδεσης  με  το  Λαύριο)  τη  διασύνδεση  των  υφιστάμενων  σταθμών  παραγωγής  των  νήσων  Σύρου,  Πάρου  και
ενδεχομένως  της  Μυκόνου,  με  τους  αντίστοιχους  νέους  Υ/Σ  150kV  που πρόκειται να κατασκευαστούν σε επίπεδο M.T. 

Η  διαγωνιστική  διαδικασία  για  το  έργο  δεν  κατέληξε  σε  κατακύρωση  του  έργου. Σημειώνεται ότι στο σχετικό διαγωνισμό υπεβλήθησαν δύο προσφορές  και αμφότερες προέβλεπαν λύσεις με τεχνολογία εναλλασσόμενου ρεύματος.  

Μετά  τη  μη  επιτυχή  έκβαση  της  διαγωνιστικής  διαδικασίας  ο  ΑΔΜΗΕ  προτίθεται  να  προβεί  άμεσα  στην  επαναδιακήρυξη  του  έργου  λαμβάνοντας  υπόψη  αφενός  την  εμπειρία  από  τον  διαγωνισμό,  αλλά  και  τις  έκτακτες  οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα.

Βασικές αρχές με βάση τις οποίες ο ΑΔΜΗΕ θα προχωρήσει στην υλοποίηση  του έργου είναι οι ακόλουθες:

Ταχύτητα  υλοποίησης  σημαντικού  μέρους  της  διασύνδεσης  και  μεγιστοποίηση  του  εξυπηρετούμενου  ηλεκτρικού  φορτίου  στις  νήσους, ώστε  να  επιτυγχάνεται  ο  βασικός  στόχος  του  έργου  για  μείωση  των δαπανών ΥΚΩ. Μείωση του ρυθμού με τον οποίον πραγματοποιούνται οι εκταμιεύσεις για  το έργο λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσες δυνατότητες στα πλαίσια της
οικονομικής συγκυρίας. Αξιοποίηση κατά το δυνατόν υφισταμένων ανενεργών υποδομών. 
Βελτιστοποίηση της αξιοπιστίας τροφοδότησης σε δεύτερο στάδιο.

Με  γνώμονα  τα  παραπάνω,  ιδίως  την  εξαιρετικά  δυσχερή  οικονομική
συγκυρία,  επανεξετάστηκε  από  τον ΑΔΜΗΕ η δυνατότητα αξιοποίησης των
ήδη  ποντισμένων  καλωδίων  66kV  από  την  Τήνο  προς  Σύρο  και  Μύκονο,
εναλλακτικά  της  απευθείας  πόντισης  τριφασικού  καλωδίου  150kV  από  τη
Σύρο  προς  τη  Μύκονο,  όπως  προβλεπόταν  στην  προκηρυχθείσα  λύση,  με
στόχο τη μείωση της επενδυτικής δαπάνης και την αξιοποίηση υφιστάμενων
υποδομών,  οι  οποίες  παραμένουν  ανενεργές.  Τα  καλώδια  αυτά  είναι
μεταφορικής  ικανότητος,  2×70MVA  =  140MVA  (120MW)  σε  κάθε  διαδρομή
και  μήκους  18  km  και  11  km  στον  δίαυλο  Τήνου  –  Σύρου  και  Τήνου  –
Μυκόνου αντίστοιχα. 

Η οικονομικά βέλτιστη λύση για την εκμετάλλευση των εν λόγω καλωδίων θα
ήταν  η  ανάπτυξη  εναερίων  ΓΜ  66kV  τόσο  επί  της  Τήνου,  όσο  και  επί  της
Σύρου  και  Μυκόνου,  για  τη  σύνδεση  των  υφιστάμενων  σημείων
προσαιγειάλωσης επί της Τήνου μεταξύ τους, και επί της Σύρου και Μυκόνου
με τους αδειοδοτημένους χώρους ανάπτυξης των νέων Υ/Σ GIS. Ωστόσο, μια
τέτοια  λύση  εκτιμήθηκε  ότι  τελικά  θα  οδηγούσε  σε  πολύ  μεγάλες  χρονικές
καθυστερήσεις και ενδεχομένως σε αδυναμία υλοποίησης. 

Για το λόγο αυτό εξετάστηκε τόσο μια λύση με υπόγεια καλώδια 66kV επί των
νήσων,  όσο  και  με  υποβρύχια  καλώδια  66kV  μεταξύ  των  σημείων
προσαιγιάλωσης  της  Τήνου,  καθώς  και  της  Σύρου  και  Μυκόνου  με  τους
αντίστοιχους  Υ/Σ  GIS.  Και  στις  δύο  αυτές  περιπτώσεις  προέκυψε  ότι  θα
απαιτηθεί η εγκατάσταση νέων Υ/Γ ή Υ/Β καλωδίων αντίστοιχα σημαντικού
μήκους  (περί  τα  35km),  γεγονός  που  διπλασιάζει  σχεδόν  το  μήκος  της
διασύνδεσης  66kV  Σύρου  Μυκόνου  και  καθιστά  το  κόστος  του  έργου
συγκρίσιμο με το αντίστοιχο της απ’ ευθείας σύνδεσης Σύρου – Μυκόνου στα
150kV.  Περαιτέρω,  η  σύνδεση  της  Μυκόνου  στα  66kV  πέραν  της
πολυπλοκότητας από την ανάγκη εγκατάστασης ΑΜ/Σ 66/150kV στη Σύρο,
εξασφαλίζει  την  τροφοδότηση  του  νησιού  για  ένα  σχετικά  βραχύ  χρονικό
ορίζοντα,  λόγω  της  περιορισμένης  μεταφορικής  ικανότητος  των  καλωδίων
66kV σε σχέση με τα 150kV, ενώ επιβάλει το μελλοντικό κλείσιμο βρόχου προς
Νάξο να γίνει στα 66kV.

Με  βάση  τα  παραπάνω  ο  ΑΔΜΗΕ  κατέληξε  σε  έναν  αναθεωρημένο
σχεδιασμό  για  τη  Διασύνδεση  των  Κυκλάδων,  ο  οποίος  περιλαμβάνει  τα
ακόλουθα επιμέρους υποέργα:

I.  Σύνδεση  της  Σύρου  με  το  Ηπειρωτικό  Σύστημα  και  ακτινική
τροφοδότηση της Πάρου, Νάξου και Μυκόνου από τη Σύρο. Τούτο
αποτυπώνεται στο Σχήμα 7 που περιγράφεται κατωτέρω.

Αρχική  σύνδεση  της  Σύρου  με  το  Λαύριο  με  ένα  υποβρύχιο
τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.  XLPE  150kV  ονομαστικής  ικανότητας
200MVA, μήκους 108km. 
Σύνδεση της Σύρου με το βόρειο άκρο της Τήνου με ένα υποβρύχιο
τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.  XLPE  150kV  ονομαστικής  ικανότητας
200MVA, μήκους 33 km.
Ακτινική τροφοδότηση της Πάρου από τη Σύρο με ένα υποβρύχιο
τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.  XLPE  150kV  ονομαστικής  ικανότητας
140MVA, μήκους 46 km.
Ακτινική  τροφοδότηση  της  Μυκόνου  από  τη  Σύρο  με  ένα
υποβρύχιο  τριπολικό  καλώδιο  Ε.Ρ.  XLPE  150kV  ονομαστικής
ικανότητας 140MVA, μήκους 35 km.
Κατασκευή  των  Υ/Σ  GIS  επί  της  Σύρου,  Πάρου  και  Μυκόνου,
(συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης πηνίων και SVC επί της
Σύρου,  πηνίων  και  πυκνωτών  επί  της  Πάρου)  καθώς  και  των
απαιτουμένων έργων σύνδεσης στο Λαύριο (GIS με έναν ΑΜΣ και
πύλες ) και στο σημείο ζεύξεως επί της Τήνου. 

ilectroparagoginision.blogspot.gr 
Tinos E-Magazine