Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλους ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνη και Δημοσιογράφου
Πολιτευτή ΛΑ.Ο.Σ
Σήμερα 4η Αυγούστου του σωτήριου έτους 2012,οι δολοφονίες Ελλήνων έχουν γίνει τόσο καθημερινό φαινόμενο όσο και οι αυτοκτονίες που δεν συγκινούν πλέον κανέναν στην ουσία,η εγκληματικότις χεράκι χεράκι με την φτώχεια,την εξαθλίωση και το χειρότερο την έλλειψη εθνικού οράματος,προσανατολισμού και κατ επέκτασιν στόχων του έθνους,οι ένοπλες δυνάμεις ξέφραγο αμπέλι,και ποιός μίλησε για ασφάλεια,παιδεία και υγεία,το πολύ πολύ να υπολειτουργεί λίγο η εφορία που ξεζουμίζει πάντοτε τον φτωχό λαό και αυτόν που δεν μπορεί να ξεφύγει και ποτέ τα μεγάλα συμφέροντα που χρηματοδοτούν το εώς μυελού οστέων πολιτικό σύστημα.
Η Ελλάδα εκτός απο σκουπιδοντενεκές της υφηλίου έχει καταντήσει και ένας τεράστιος οίκος ανοχής όπου και ο τελευταίος των τελευταίων μπορεί να κάνει οτι θέλει χωρίς την παραμικρή συνέπεια,οι εθνικές προκλήσεις απο παντού και οι προδοσία οργιάζει εφόσον οι αρμόδιοι παραμένουν αδρανείς ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ, διότι είτε αδυνατούν να τα βάλουν με όσους πρέπει,είτε βρίσκονται εκεί ακριβώς προκειμένου να παραμένουν αδρανείς.
Ο στρουθοκαμηλισμός μας το κάτι άλλο,η ψευδοευμάρια ετελείωσε και το ξεμπρόστιασμα του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος δεν έχει τέλος,μα ποιός δίνει σημασία σε όλα αυτά την στιγμή που πρέπει να βγάλεις την επόμενη ημέρα και να ανταπεξέλθεις στα τόσα έξοδα,την στιγμή που πρέπει να παλεύεις κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί στα συσσήτια και που στοιβάζεις την ψυχή σου ανάμεσα σε τόσες άλλες δυστυχισμένες και αποπροσανατολισμένες ψυχές που έχασαν τον δρόμο που ανεβάζει τον άνθρωπο εκεί που του αρμόζει.
Η ΨΕΥΔΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΕΙΔΕΧΘΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Δεν είμαι μεταξικός,δεξιός,αριστερός ή κεντρώος,είμαι εχέφρων πολίτης ο οποίος έχει μάθει παρά τα τόσα εμπόδια να ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ,απεχθάνεται την αδικία και επιζητά πάντα το αρμόζον και το σωστό και τούτο το χάλι που αναγκαστικώς διαβιούμε δεν διαθέτει ίχνος δικαιοσύνης,εκτρέφωντας τον φιλοτομαρισμό και την απέχθεια για το καλό του συνόλου,οχι κύριοι δεν θα πάρω.
Χρειαζόμαστε νέα οράματα για να ξαναξεκινήσουμε και πάλι την ανοδική μας πορεία,όταν δεν έχεις ιδέα το που πάς λογικό είναι να μην ξέρεις το τι κάνεις,πάντως ένα είναι το μόνο σίγουρο πως δεν έχει πλέον κανέναν λόγο να χαίρεται και να χαμογελά αυτός ο κόσμος πατέρα...
