Άρθρο του Στέφανου Σωτ. Γκίκα*
Η τουρκική ρητορική για συνεκμετάλλευση του το τελευταίο διάστημα πράγματι ξαφνιάζει. Μόλις το περασμένο Σάββατο, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμετ Νταβούτογλου δήλωσε από τη Νέα Υόρκη, ότι η Τουρκία ήδη κάνει «μπίζνες» στο Αιγαίο, ενώ προ εβδομάδος, έτερος σημαντικός Τούρκος υπουργός, ο Εγκεμέν Μπαγίς, μίλησε ανοικτά για....
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και μάλιστα 50 – 50 από Ελλάδα και Τουρκία...........
Λίγα 24ωρα μετά, ο Έλληνας ΥΠΕΞ Δημήτρης Δρούτσας σε συνέντευξή του, αν και απέκλειε σε πρώτο χρόνο τη συνεκμετάλλευση, άφηνε ένα ορθάνοικτο παράθυρο, προσθέτοντας τις τέσσερις λέξεις «με τα σημερινά δεδομένα». Δηλαδή με άλλα λόγια, αν οι συνθήκες αλλάξουν μπορεί να δεχτούμε τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους. Ο κάθε καλόπιστος πολίτης αυτού του τόπου, εύλογα θα ρωτούσε πως είναι δυνατόν αυτό να γίνει, αφού οι φυσικοί πόροι του Αιγαίου - σύμφωνα με όσα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας σαφώς ορίζει - μπορεί να αποτελέσουν προϊόν εκμετάλλευσης μόνον από μία χώρα. Και αυτή είναι η Ελλάδα, αρκεί να εξασκήσει τα νόμιμα και διεθνώς αποδεκτά και παραδεκτά κυριαρχικά της δικαιώματα, είτε αυτά αφορούν το εύρος των χωρικών υδάτων, είτε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και την υφαλοκρηπίδα.
Η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει αν μη τι άλλο, τους υπηρεσιακούς παράγοντες των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας που θεωρούν, όπως και πολλοί άλλοι, ότι το να επιθυμεί ο γείτονας να εκμεταλλευθεί το «χωράφι σου» μαζί με σένα, είναι εκτός κάθε λογικής και ότι εν τέλει, η άσκηση του δικαιώματος της ΑΟΖ, υπηρετεί άριστα το εθνικό συμφέρον και θα πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα της Ελληνικής Διπλωματίας.
Ο καθορισμός της Ελληνικής ΑΟΖ τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο προσφέρει στη χώρα μας ζωτικό χώρο μεγάλης οικονομικής αξίας λόγω των κοιτασμάτων που αποδεδειγμένα υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και από εκμετάλλευση άλλων μορφών οικονομικής δραστηριότητας όπως η αλιεία, η αιολική ενέργεια κλπ. Σημειώνεται ότι η ΑΟΖ εκτείνεται μέχρι και 200 ναυτικά μίλια πέραν των χωρικών μας υδάτων, γεγονός που σημαίνει ότι όλο το Αιγαίο και ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου θα περιλαμβάνεται στην Ελληνική ΑΟΖ.
Περίπου 140 χώρες έχουν ασκήσει το δικαίωμα της ΑΟΖ, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία παρότι η ίδια δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Όλες αυτές οι χώρες κερδίζουν σημαντικά έσοδα από την εκμετάλλεύση της Αποκλειστικής Οικονομικής τους Ζώνης.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η χώρα μας που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα στον οικονομικό τομέα και που η εκμετάλλευση της ΑΟΖ θα έφερνε επενδύσεις, δουλειές και πολλά έσοδα, προτιμά την απραξία και τη σιωπή. Ως πότε όμως? γιατί ο «κόμπος έφτασε στο χτένι» που λέει ο λαός και τα περιθώρια για την κυβέρνηση έχουν απελπιστικά στενέψει….
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» την 29 – 12 – 2010
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και μάλιστα 50 – 50 από Ελλάδα και Τουρκία...........
Λίγα 24ωρα μετά, ο Έλληνας ΥΠΕΞ Δημήτρης Δρούτσας σε συνέντευξή του, αν και απέκλειε σε πρώτο χρόνο τη συνεκμετάλλευση, άφηνε ένα ορθάνοικτο παράθυρο, προσθέτοντας τις τέσσερις λέξεις «με τα σημερινά δεδομένα». Δηλαδή με άλλα λόγια, αν οι συνθήκες αλλάξουν μπορεί να δεχτούμε τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους. Ο κάθε καλόπιστος πολίτης αυτού του τόπου, εύλογα θα ρωτούσε πως είναι δυνατόν αυτό να γίνει, αφού οι φυσικοί πόροι του Αιγαίου - σύμφωνα με όσα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας σαφώς ορίζει - μπορεί να αποτελέσουν προϊόν εκμετάλλευσης μόνον από μία χώρα. Και αυτή είναι η Ελλάδα, αρκεί να εξασκήσει τα νόμιμα και διεθνώς αποδεκτά και παραδεκτά κυριαρχικά της δικαιώματα, είτε αυτά αφορούν το εύρος των χωρικών υδάτων, είτε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και την υφαλοκρηπίδα.
Η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει αν μη τι άλλο, τους υπηρεσιακούς παράγοντες των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας που θεωρούν, όπως και πολλοί άλλοι, ότι το να επιθυμεί ο γείτονας να εκμεταλλευθεί το «χωράφι σου» μαζί με σένα, είναι εκτός κάθε λογικής και ότι εν τέλει, η άσκηση του δικαιώματος της ΑΟΖ, υπηρετεί άριστα το εθνικό συμφέρον και θα πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα της Ελληνικής Διπλωματίας.
Ο καθορισμός της Ελληνικής ΑΟΖ τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο προσφέρει στη χώρα μας ζωτικό χώρο μεγάλης οικονομικής αξίας λόγω των κοιτασμάτων που αποδεδειγμένα υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και από εκμετάλλευση άλλων μορφών οικονομικής δραστηριότητας όπως η αλιεία, η αιολική ενέργεια κλπ. Σημειώνεται ότι η ΑΟΖ εκτείνεται μέχρι και 200 ναυτικά μίλια πέραν των χωρικών μας υδάτων, γεγονός που σημαίνει ότι όλο το Αιγαίο και ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου θα περιλαμβάνεται στην Ελληνική ΑΟΖ.
Περίπου 140 χώρες έχουν ασκήσει το δικαίωμα της ΑΟΖ, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία παρότι η ίδια δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Όλες αυτές οι χώρες κερδίζουν σημαντικά έσοδα από την εκμετάλλεύση της Αποκλειστικής Οικονομικής τους Ζώνης.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η χώρα μας που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα στον οικονομικό τομέα και που η εκμετάλλευση της ΑΟΖ θα έφερνε επενδύσεις, δουλειές και πολλά έσοδα, προτιμά την απραξία και τη σιωπή. Ως πότε όμως? γιατί ο «κόμπος έφτασε στο χτένι» που λέει ο λαός και τα περιθώρια για την κυβέρνηση έχουν απελπιστικά στενέψει….
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» την 29 – 12 – 2010
Sender:
