16.12.10

Ποιο Πολυτεχνείο;

left

Ο «Καλλικράτης» έφερε πιο κοντά τις εκλογές της αυτοδιοίκησης με την επέτειο του Πολυτεχνείου (πλέον οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν γίνονται τον Οκτώβριο, αλλά το Νοέμβριο). Στην πράξη, όμως, απέδειξε πόσο μακριά βρίσκονται οι πολιτικοί από τα μηνύματα της εξέγερσης του 1973. Το πιο παράδοξο βέβαια είναι ότι το πολιτικό προσωπικό του σήμερα συναποτελείται από τη «γενιά του Πολυτεχνείου»!
Το βράδυ των εκλογών οι ποικιλώνυμοι τιτουλάριοι των κομμάτων πανηγύριζαν (συμπεριλαμβανομένης της αφεντομουτσουνάρας μου). Για ποιο λόγο άραγε; Επειδή οι νικητές υπερψηφίστηκαν μόλις από το 15% του εκλογικού σώματος; Επειδή απείχε περίπου το 65%; Επειδή οι νέοι μαζικά απέρριψαν τις κάλπες και προτίμησαν το freddoccino;
Ειδικά η «γενιά του Πολυτεχνείου» γιατί πανηγύριζε; Επειδή φθάσαμε σήμερα να ψάχνουμε «ψωμί»;....
 Επειδή η ανεργία και η ύφεση φθάνουν σε πρωτοφανή νούμερα; Επειδή η «ελευθερία» έγινε ζητούμενο; (μέχρι και ο Πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι λόγω των υπέρμετρων χρεών έχει περιοριστεί η εθνική μας κυριαρχία). Ή μήπως πανηγύριζε γιατί κυβερνώντας τον τόπο επί τριάντα περίπου έτη αποκτήσαμε «παιδεία»; (ούτε ένα Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν βρίσκεται ανάμεσα στα καλύτερα 200 (!!!) της Ευρώπης!)
Ρε διάολε, ποιο μπορεί να το είναι το μήνυμα του Πολυτεχνείου το 2010; Ποιο μήνυμα δίνει μια «πνευματική ηγεσία» που έχει χαθεί κάπου ανάμεσα στις κρατικές επιχορηγήσεις και σε έναν ανερμάτιστο πολιτικάντικο λόγο; Ποιο μήνυμα δίνουν τα μέσα ενημέρωσης – οι κύριοι εκφραστές της μιντιακής δημοκρατίας – όταν βερμπαλίζουν για την αποχή και το «ρεπορτάζ» τους έχει καταντήσει κομματικό γραφείο τύπου; Μέχρι και τους πίνακες παρουσίασης των εκλογικών αποτελεσμάτων άλλαξαν. Αντί να καταγράφουν την αποχή, ανέφεραν το ποσοστό συμμετοχής, για να μην τρομάξει ο κόσμος!
Τελικά, την «εκκωφαντική σιωπή» θα την αφουγκραστεί κανείς; Τα μπινελίκια πάνε σύννεφο, αλλά για την ώρα παραμένουν σε επίπεδο «πολιτικού καφενέ» (προς τέρψιν της «γενιάς του Πολυτεχνείου»). Κάποια στιγμή, όμως, μπορεί να εκφραστούν και το σύνθημα «εμπρός για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία» να αποκτήσει νόημα, καθόσον όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε μόνον ένα ρομαντικό τσιτάτο.
Τα μηνύματα της εποχής πρέπει να τα λάβει κυρίως η κυβέρνηση. Στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών κέρδισε τις εντυπώσεις. Απομένει να κερδίσει και το στοίχημα της ιστορίας …
Το ανωτέρω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010.