Posted: 02 Jun 2010 12:49 PM PDT
Του Σάββα Δ. Βλάσση*Παραμερίζοντας τις συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις και τις όποιες προσωπικές πεποιθήσεις αρχής επί θεμάτων ευρύτερης πολιτικής, σε σχέση με το Ισραήλ, το Παλαιστινιακό και την Μέση Ανατολή, είναι καλό να επιχειρηθεί μία ψύχραιμη προσέγγιση στα γεγονότα της 31ης Μαΐου, στα ανοικτά της Γάζας.
Θα ήταν παράλογο να υποστηρίξει κανείς ότι οι Ισραηλινοί είχαν εξ αρχής σκοπό το αιματοκύλισμα, με την επέμβασή τους στα πλοία του «Στολίσκου Ειρήνης» που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια. Μια τέτοια προσέγγιση θεωρεί ότι το Ισραήλ... επεδίωξε σε πολιτικό επίπεδο την «εθνική αυτοκτονία», διευρύνοντας την απομόνωσή του από την διεθνή κοινότητα.
Είναι σαφές ότι όπως και τις 8 προηγούμενες φορές που εμποδίστηκε η προσέγγιση πλοίων στην Γάζα, οι Ισραηλινοί θα έπρατταν το ίδιο. Το είχαν δηλώσει σε όλους τους τόνους. Η διαφορά στην περίπτωση αυτή, ήταν ο μεγαλύτερος αριθμός πλοίων - ακτιβιστών και, από «ποιοτικής» απόψεως, η τουρκική «αρχηγία» στο εγχείρημα.
Το ξυλοφόρτωμα των Ισραηλινών ναυτών από τους ακτιβιστές, είναι αδιαμφισβήτητο στοιχείο. Αποκαλύπτει ότι στον σχεδιασμό τους οι Ισραηλινοί υποτίμησαν την αντίδραση των ακτιβιστών κατά την διάρκεια της εφόδου. Συνυφασμένο με τον σχεδιασμό στοιχείο, είναι η ταυτότητα του τμήματος που εκτέλεσε την επιχείρηση. Ενώ σχεδόν όλοι μιλούν για «κομμάντος» και άλλοι εξειδικεύουν αναφέροντας ότι επρόκειτο για βατραχανθρώπους (Στολίσκος 13), είναι πολύ πιθανό να επρόκειτο απλώς για ειδικά εκπαιδευμένα αγήματα του Ισραηλινού Ναυτικού.
Σε κάθε περίπτωση, ο σχεδιασμός που βασίστηκε στον εφοδιασμό των ανδρών με «όπλα» “Paintball” για την «απόκρουση» τυχόν επιτιθεμένων και ένα πιστόλι, ως μέσο αυτοάμυνας στην εσχάτη περίπτωση, αξίζει σχολιασμού. Κατά πρώτον, δηλώνει σαφώς ότι πρόθεση δεν ήταν ο φόνος ακτιβιστών. Εάν υπήρχε τέτοια πρόθεση, οι Ισραηλινοί θα είχαν ανοίξει πυρ με πυρά πολυβόλων από τα ελικόπτερα και τα θύματα θα ήταν περισσότερα. Κατά δεύτερον, φανερώνει υπερβολική αυτοπεποίθηση ή υποτίμηση των «αντιπάλων». Κατά τρίτον, ενδεχομένως απηχεί την συσσωρευμένη εμπειρία από τις προηγούμενες «καταλήψεις» πλοίων ακτιβιστών, όπου οι Ισραηλινοί δεν χρειάστηκε να ανοίξουν πυρ.
Στο βίντεο που αποδεσμεύτηκε, διακρίνεται καθαρά τουλάχιστον ένας Ισραηλινός που κάνει χρήση του “Paintball” και αποκρούει ακτιβιστές. Οι Ισραηλινοί υποστηρίζουν ότι ο Κανόνας Εμπλοκής για χρήση των πιστολιών, αποδεσμεύτηκε όταν ακτιβιστές που πήραν τα πιστόλια από τους δύο πρώτους ναύτες που ξυλοκόπησαν, άνοιξαν πυρ. Χωρίς να μπορεί να υπάρχει βεβαιότητα από παρατηρητές όπως εμείς, η εκδοχή των Ισραηλινών δείχνει βάσιμη.
Η από αέρος έφοδος των Ισραηλινών, επιχειρήθηκε με ταχεία καταρρίχηση από ελικόπτερο, με την τεχνική “Fast Rope”. Πριν ο πρώτος άνδρας προλάβει να πατήσει στο κατάστρωμα, ακτιβιστές είχαν αρχίσει να τραβούν το σκοινί, φέροντάς το σε περίπου οριζόντια θέση. Αυτό παρεμπόδισε την κάθοδο του πρώτου ανδρός, με αποτέλεσμα να αφήσει το σκοινί, να πέσει στο κατάστρωμα και να δεχθεί την επίθεση των ακτιβιστών, δίχως περιθώρια αντιδράσεως.
Εδώ οι ακτιβιστές διέπραξαν το μεγάλο λάθος. Αντί να συνεχίσουν να κρατούν το σκοινί τεντωμένο σε σχετικώς οριζόντια θέση, το άφησαν και επέτρεψαν την συνέχιση της καταρριχήσεως των Ισραηλινών. Εάν υπήρχε γνώση και σωστή καθοδήγηση, θα μπορούσαν να ματαιώσουν εντελώς το εγχείρημα των Ισραηλινών, διότι θα ετίθετο ζήτημα ασφαλείας και του ελικοπτέρου, οπότε αυτό θα ήταν υποχρεωμένο να απελευθερώσει τα σκοινιά και να απομακρυνθεί.
Αντί να εκμεταλλευτούν οι Ισραηλινοί το σφάλμα των ακτιβιστών και να επιταχύνουν την καταρρίχηση, η ροή της οποίας είχε διακοπεί σε κρίσιμο σημείο, συνέχισαν με αργό ρυθμό. Το αποτέλεσμα ήταν μόλις ένας άνδρας πατούσε στο κατάστρωμα να καθίσταται εύκολος στόχος επιθέσεως. Απαιτήθηκε η καταρρίχηση του τετάρτου και πέμπτου ανδρός για να αρχίσει να υπάρχει μία ανταπόδοση και να κερδίσουν οι Ισραηλινοί την πρωτοβουλία.
Ο αργός ρυθμός καταρριχήσεως των Ισραηλινών, δικαιολογείται ενδεχομένως από την βαθμονόμηση αντοχής βάρους του βαρούλκου, από το οποίο είχε προσαρμοστεί η συλλογή “Fast Rope”. Εάν εξαιτίας αυτής της παραμέτρου υπήρχε περιορισμός να «κρέμεται» κάθε φορά από το σκοινί ένας μόνο άνδρας, τότε η πιστή τήρηση των κανόνων ασφαλείας σε μια πραγματική επιχείρηση, αποδεικνύεται ακόμη και ολέθρια. Η ελεγχόμενη παραβίαση του κανόνα ασφαλείας, για επιτάχυνση της καταρριχήσεως, απαιτεί υψηλό επίπεδο εκπαιδεύσεως στην συγκεκριμένη τεχνική, κάτι που ενδεχομένως δεν υπήρχε από το συγκεκριμένο προσωπικό.
Συνοψίζοντας, η αιματοχυσία προέκυψε από τον αιφνιδιασμό που προκάλεσε στους Ισραηλινούς η αντίδραση – αντίσταση των ακτιβιστών, με αποτέλεσμα να διακυβευτεί η επιτυχία της επιχειρήσεως. Για να αποφευχθεί αυτό και να αποφευχθούν οι απώλειες στο τμήμα επεμβάσεως, οι άνδρες αυτού υποχρεώθηκαν να ανοίξουν πυρ.
Κάτι που διαφεύγει της προσοχής, είναι ότι όλα τα ανωτέρω, συνέβησαν μόνο σε ένα από τα 6 πλοία τα οποία κατέλαβαν οι Ισραηλινοί. Τα υπόλοιπα κατελήφθησαν με ελάχιστη ή καθόλου αντίσταση. Συμπεραίνεται λοιπόν ότι η αιματοχυσία δεν ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στην επιχείρηση των Ισραηλινών, αλλά η εξαίρεση.
Μπουλέντ Γιλντιρίμ, πρόεδρος του IHHΗ εξαίρεση αυτή προέκυψε από την «ποιοτική» διαφοροποίηση που, όπως αναφέραμε, υπήρχε στην συγκεκριμένη αποστολή ανθρωπιστικής βοηθείας. Το “Mavi Marmara” ήταν η «ναυαρχίδα» του στολίσκου, όπου επέβαιναν κυρίως Τούρκοι ακτιβιστές. Δεδομένου ότι κυρίαρχο ρόλο στην όλη οργάνωση είχαν τα μέλη μιαςτουρκικής ισλαμιστικής Μη Κυβερνητικής Οργανώσεως (ΙΗΗ), είναι φυσιολογικό να υποθέσει κανείς ότι η ασυνήθιστα έντονη αντίδραση εναντίον των Ισραηλινών υποκινήθηκε από φανατικά στοιχεία και όχι από τον μέσο ιδεολόγο ακτιβιστή που συμμετείχε ενσυνείδητα, δίχως όμως να βιαιοπραγήσει...
Βεβαίως, όταν το αίμα ρέει, είναι αδιανόητο να αναμένει κανείς ότι θα γίνει πιστευτός, όσο δίκαιο και αν έχει.
Ωστόσο, δίχως να επεκταθούμε, θα σημειώσουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα, όσον αφορά στην «πολιτική διαπλοκή» της όλης υποθέσεως.
Η Τουρκία γνώριζε ότι η ΙΗΗ διακρίνεται από χαρακτηριστικά φονταμενταλιστών ισλαμιστών. Γνώριζε ότι σε αυτή την άνευ προηγουμένου μαζική προσπάθεια, υπήρχε αυξημένη πιθανότητα να ξεφύγουν τα πράγματα εκτός ελέγχου. Δεν έκανε κάτι για να την παρεμποδίσει.
Η Κυπρία ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους, με συμμετοχή σε παλαιότερη αποστολή στην Γάζα, αφού καταδίκασε την ισραηλινή επίθεση, κατήγγειλε ότι στο τουρκικό πλοίο επέβαιναν και πράκτορες της ΜΙΤ και πως, «υπήρχαν πληροφορίες ότι μέσα στις ανθρωπιστικές οργανώσεις είχαν παρεισφρήσει άτομα, που δεν είχαν καμιά σχέση με αυτές». Το Ισραήλ είχε εκφράσει στην Άγκυρα τις ανησυχίες του για την δραστηριότητα της ΙΗΗ. Ο υπουργός Αμύνης Εχούντ Μπάρακ την χαρακτήρισε «τρομοκρατική» ενώ ο αρχηγός των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων Αντιστράτηγος Γκάμπι Ασκενάζι χρησιμοποίησε τον όρο «εξτρεμιστική».
Συμπερασματικώς, το αιματοκύλισμα στο “Mavi Marmara” υποκρύπτει έντονο παρασκήνιο και ασφαλώς σοβαρές πολιτικές σκοπιμότητες. Μάλλον από τουρκικής κι όχι ισραηλινής πλευράς. Για τον Έλληνα παρατηρητή, το αξιοπερίεργο είναι ότι οι μόνες δύο χώρες της περιοχής που κάνουν ανεξέλεγκτα χρήση ένοπλης βίας, αλληλοκατηγορούνται για έλλειψη σεβασμού του διεθνούς δικαίου!
* Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι εκδότης του περιοδικού «Δούρειος Ίππος».
