3.11.09

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ «ΕΙΔΙΚΟΙ» ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ


ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ «ΕΙΔΙΚΟΙ» ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ Βάλλουν κατά της Ε.Ε. που «δεν αντάμειψε τους Τουρκοκύπριους»


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.Απαισιόδοξοι εμφανίζονται για την πορεία του Κυπριακού και για την, ως εκ τούτου, ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, δυο «βαρέως πυροβολικού» ειδικοί περί τα τεκταινόμενα στη γείτονα, σε εκτενή και εμπεριστατωμένη ανάλυσή τους για το πού βαδίζει η Τουρκία.

Οι «ειδικοί», Μόρτον Αμπράμοβιτς και Χένρι Μπάρκι, χαρακτηρίζουν το Κυπριακό ως ένα από τα βαθύτερα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας που μαζί με το Κουρδικό (σ.σ. κυρίως το δεύτερο), είναι προφανές ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο και στις σχέσεις πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στη δυναμική που υπάρχει για τον έλεγχο της δεύτερης από την πρώτη.

Ο κ. Αμπράμοβιτς έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, πρέσβης των ΗΠΑ στην Αγκυρα κατά τη διετία 1989-91, και σήμερα βρίσκεται στο Century Foundation, ενώ ο κ. Μπάρκι, με τουρκικές καταβολές, βρίσκεται στο ίδρυμα Carnegie, και είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λίχαϊ.

Αμφότεροι έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με τη γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας και ιδιαίτερα ο κ. Μπάρκι έχει κατά κόρον γράψει φιλοτουρκικές αναλύσεις, εκ των οποίων αρκετές σε συνεργασία με τον σημερινό βοηθό υπουργό για ευρωπαϊκά θέματα Φίλιπ Γκόρντον, και χρηματοδοτούμενες, μέσω του Ιδρύματος Brookings, από τουρκικά συμφέροντα.

«Κύριο πρόβλημα»

«Το Κυπριακό εξακολουθεί να 'ναι το κύριο πρόβλημα της εισδοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση» και «παρά τις ανανεωμένες διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με τις δυο κυπριακές πλευρές για πολλοστή φορά, δεν υπάρχει μεγάλη ελπίδα για διευθέτηση του διαμφισβητούμενου καθεστώτος της νήσου», γράφουν οι κ. Αμπράμοβιτς και Μπάρκι σε άρθρο τους στο περιοδικό «Foreign Affairs» του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (CFR).

«Η τουρκική κυβέρνηση θα πρέπει επίσης ν' αποφασίσει σύντομα για το αν θ' ανοίξει τα λιμάνια της στη ναυτιλία από την ελληνική πλευρά της Κύπρου, όπως έχει δεσμευθεί πως θα κάνει βάσει της συμφωνίας της με την Ε.Ε.», παρατηρούν οι δύο εμπειρογνώμονες.

Σημειώνουν, δε, πως οι παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο της Τουρκίας, «θα μπορούσαν να στήσουν ένα σκηνικό αντεγκλήσεων».

Οπως έχει γράψει η «Ε» (19/10/09) «ζητείται» διευκόλυνση της Αγκυρας, ενδεχομένως μέσω μιας σιωπηρής και άνευ χρονοδιαγράμματος παράτασης επανεξέτασης των υποχρεώσεων της Τουρκίας, για να αποφευχθεί έτσι το κλείσιμο της πόρτας στον ευρωπαϊκό της δρόμο και κατ' επέκταση των συνεπειών μιας τέτοιας εξέλιξης στα εσωτερικά της.

Οι δυο συγγραφείς, από την άλλη πλευρά, επιρρίπτουν ευθύνες στην Ε.Ε. γιατί «απέτυχε ν' ανταμείψει τους Τουρκοκύπριους για τη δραματική αλλαγή στην πολιτική της προστάτιδάς τους (Τουρκίας), και δεν τους έδωσε εμπορικές ευκαιρίες» και αυτό, κατά τους Αμπράμοβιτς και Μπάρκι, συνέβαλε στην «υπονόμευση της διπλωματίας της κυβέρνησης του ΑΚΡ (Ερντογάν) και στην αξιοπιστία της στο ζήτημα αυτό στο εσωτερικό».

Το γεγονός δε πως το 2003 η τουρκική κυβέρνηση «έδειξε κουράγιο, τουλάχιστον από εσωτερικής πολιτικής σκοπιάς, να εγκαταλείψει την παραδοσιακή συστηματική κωλυσιεργεία της στο Κυπριακό υπέρ μιας ευρωπαϊκής στάσης, φαίνεται να μην επικρατεί και πολύ σήμερα».

Του Δ.Π. ΔΗΜΑ