2.11.09

Το αντιαρματικό ελληνικής ανάπτυξης και κατασκευής ARIS IV (ΕΒΟ)


Το αντιαρματικό ελληνικής ανάπτυξης και κατασκευής ARIS IV (ΕΒΟ)

Είναι γνωστό τοις πάσι το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η παραπαίουσα αμυντική βιομηχανία της χώρας ειδικά μετά την θητεία Βασιλάκου στο κρίσιμο πόστο του επικεφαλής της ΓΔΑΕΕ. Είναι επίσης γνωστό ότι εν αντιθέσει με την ελληνική περίπτωση η αντίστοιχη τουρκική βιομηχανία διέρχεται μια περίοδο άνθησης με σημαντικές εξαγωγικές επιτυχίες και ανάπτυξη εξελιγμένων συστημάτων σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς. Όπως είναι φυσικό μοιραία καταλήγουμε στις συγκρίσεις των καταστάσεων εκατέρωθεν. Δεν θα μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με το "γιατί" και "πώς" οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση (θα αποτελέσει θέμα νέας ανάρτησης) αλλά θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε φως σε μερικές περιπτώσεις που ελληνικές βιομηχανίες (κρατικές ή ιδιωτικές) σχεδίασαν, μόνες ή σε συνεργασία με ξένες εταιρίες, αξιόλογα συστήματα τα οποία εάν μπαίναν σε παραγωγή θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν το έναυσμα για πραγματική ανάπτυξη της Αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.

Δυστυχώς οι παρενέργειες του άκρατου κομματισμού στον δημόσιο βίο είναι εμφανείς και σε αυτό τον κρίσιμο τομέα, καθώς τα κρατικά εργοστάσια -παρά τα όσα λέγονται κατά καιρούς- αντιμετωπίζονται ως αποθήκες βολέματος ημέτερων κομματικών "μάνατζερ" οι οποίοι στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχουν απολύτως καμία γνώση γύρω από διοίκηση επιχειρήσεων και δει αμυντικών βιομηχανιών. Για να σας δώσουμε ένα απτό παραδειγμα που καταδεικνύει την τεράστια διαφορά αντίληψης μεταξύ ημών και των φιλόδοξων γειτόνων ,η ΤΑΙ (Τurkish Aerospace Industries) έκανε διεθνή διαγωνισμό με αυστηρούς όρους για την θέση του μάνατζερ της εταιρίας, την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα το μόνο προαπαιτούμενο προσόν είναι να έχεις κομματική ταυτότητα ασχέτως αν είσαι οδοντίατρος, συνδικαλιστής ή οικοδόμος και δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το πώς να διοικήσεις μια επιχείρηση.