24.10.09

Ένα χρέος που εκκρεμεί


Η επέτειος του ιστορικού «ΌΧΙ» πλησιάζει και είναι ανάγκη να τιμήσουμε τη μνήμη των ηρώων του «Ελληνικού Έπους». Το 1940 – 41 χιλιάδες νέοι θυσιάστηκαν στα βουνά της Ηπείρου, υπερασπιζόμενοι την Ελευθερία της Πατρίδας. Όλοι αυτοί χάρισαν στις Συμμαχικές Δυνάμεις την πρώτη νίκη του πολέμου. Σήμερα, οι περισσότεροι από τους νεκρούς βρίσκονται θαμμένοι σε άγνωστες τοποθεσίες ή «άγνωστοι» σε κάποιες οστεοθήκες. Ορισμένοι προσπαθούν να θάψουν την ιστορία, χτίζοντας κτίρια, κατασκευάζοντας γήπεδα, οργώνοντας ή ακόμα και εμπορευόμενοι οστά!
Η Ελληνική Πολιτεία δεν κατόρθωσε ποτέ, ούτε να τους περισυλλέξει, αλλά ούτε και να τους αναπαύσει σε Περικαλλή Στρατιωτικά Νεκροταφεία, κοντά στους τόπους όπου έπεσαν. Είναι απίστευτη η συμπεριφορά των σύγχρονων........ συμπατριωτών αλλά και κάποιων «συναδέλφων» τους. Η περσινή «νίκη» της Αθήνας, μετά από «σκληρές» διαπραγματεύσεις, με τους «συμμάχους» Αλβανούς, ήταν να λάβει άδεια για κάτι που ήδη είχε: το στρατιωτικό νεκροταφείο Βουλιαρατών το οποίο υπάρχει από την εποχή του πολέμου και αυτό της Κλεισούρας το οποίο κατασκευάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και βρίσκεται ακόμα με κενούς τους τάφους.
Το θέμα παραμένει ανοιχτό από τους ίδιους τους νεκρούς οι οποίοι με τον τρόπο τους μας υπενθυμίζουν το Καθήκον. Συχνά, εδώ και εκεί, τα άγια λείψανα των ηρώων μας έρχονται στην επιφάνεια. Αυτό συνέβη πρόσφατα στο ύψωμα 731 όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες στρατιώτες και από τις δύο πλευρές. Οι καιρικές συνθήκες φροντίζουν για αυτό, ας φροντίσουμε και εμείς να επιτελέσουμε το χρέος μας.
πηγη vendeta